Складанне па рускай мове на тэму Настаўнік у маім жыцці чытаць бясплатна

Для мяне «настаўнік» з’яўляецца вельмі аб’ёмным шырокім паняццем. Гэта не абавязкова павінен быць выкладчык якога-небудзь прадмета ў школе або ў універсітэце, гэта можа быць проста чалавек, у якога ёсць чаму вучыцца, здольны даць веды і перадаць свой жыццёвы або прафесійны вопыт.

Для мяне самымі галоўнымі настаўнікамі ў жыцці уяўляюць мае бацькі. Яны далі мне жыццё, дзякуючы ім я хаджу, чытаю, лічу і пішу. Усяму гэтаму яны навучылі мяне яшчэ да школы. Першым вялікім крокам у сур’ёзную жыццё з’яўляецца пачатковая школа, дзе мы сустракаемся са сваім першым настаўнікам. Гэта выдатная жанчына, Валянціна Уладзіміраўна, пра якую мы заўсёды памятаем з вялікай удзячнасцю. Мы ніколі не забудзем, што менавіта яна дала нам першыя і вельмі важныя навыкі і веды. Яна ўсіх нас памятае па імёнах, хоць прайшло ўжо даволі шмат часу з нашага 1 верасня. Яна да гэтага часу радуецца за нас, пазнаючы, што нехта перамог на школьнай або гарадской алімпіядзе па розных прадметах. Яна была дл нас другой мамай ўсе гады пачатковай школы. Мы не так часта з ёй бачымся, яна ўжо на пенсіі, але ў душы мы ўсе удзячныя ёй за ўсё добрае і добрае што яна выхавала ў нас. На святкавання дня настаўніка мы заўсёды заходзім да яе з кветкамі і сувенірамі. У яе на ўсіх сценах у доме вісяць фатаграфіі яе вучняў розных выпускаў і гадоў.

Прафесія настаўнік даволі складаная, не кожнаму яна пад сілу. Крыўдна за гэтых людзей, якія так шмат часу надаюць нам, часам забываючы пра сваіх дзяцей і сем’ях. Цяпер ужо не так шмат маладых людзей імкнецца асвоіць гэтую прафесію. Вось ніяк не магу зразумець, чаму іх заработная плата такая мізэрная? Можа з-за гэтага цяпер моладзь выбірае іншыя прафесіі, юрыстаў, адвакатаў, а ўмовы працы настаўнікаў іх проста палохаюць?

Праца настаўніка вельмі адказная. У яго задачу ўваходзіць даць нам веды так, каб мы маглі ў будучыні іх выкарыстоўваць у сваім жыцці і ў працы. Такім чынам, яны павінны быць праўдзівымі, карыснымі і глыбокімі. Мара кожнага настаўніка, мне так здаецца — бачыць свайго вучня паспяховым, якія дасягнулі істотных вышынь у прафесіі. А калі ён яшчэ і перасягне свайго настаўніка, то гэта сапраўдны падарунак для яго. Гэта азначае, што ён зрабіў усё правільна і навучыў свайго вучня ўсім, што ведаў сам.

Першы настаўнік, напэўна, самае галоўнае ў жыцці. Нам з нашай Валянцінай Уладзіміраўнай проста вельмі пашанцавала. Да яе да гэтага часу прыходзяць маладыя выкладчыкі па параду, яны дакладна ведаюць, што яна яго дасць, і ніколі не будзе смяяцца над неспрактыкаванасцю сваіх маладых калег.