Патрыятызм — гэта каханне да Радзімы, прызнанне яе каштоўнасці і значнасці ў сваім жыцці, прыняцце яе культуры і гісторыі. Сталеючы, кожны з нас будзе з трапятаннем успамінаць тыя месцы, дзе ён вырас. І нават калі воляю лёсаў, ён апынаецца ўдалечыні ад іх, то неадольная сіла будзе цягнуць яго туды ўсё жыццё.
Жыў-быў малайчына: дома не відаў весялосці, сышоў на чужыну — заплакаў.
Сапраўдны патрыёт — чалавек, гатовы служыць інтарэсам сваёй Айчыны, які імкнецца захаваць і перадаць яе традыцыі нашчадкам. Бо мала проста мець прыхільнасць да сваёй краіны, гораду, сяла — важна ўнесці свой уклад у захаванне ўсяго лепшага, што можа даць гэтае месца.
Патрыятызм у сучасным грамадстве
У цяперашні час у Расіі слова патрыятызм часта ўспрымаюць не зусім правільна, блытаючы яго з фанатызмам. Патрыятызм — гэта не сляпая каханне, не ганарлівасьць, а пачуццё абавязку і адказнасці перад Радзімай.
Заходняя культура, актыўна прапагандуем, у СМІ, разбурае праўдзіва рускае ўяўленне пра патрыятызм. Вельмі часта мы чуем ганьбаванне ў адносінах да дзейнасці органаў улады, бачым сацыяльную несправядлівасьць і паступова прывыкаем да спажывецкага адносінах да ўсяго — працы, сям’і, сябрам.
Кошт часцей — сяброўства мацней.
Грошы ды жывот — і баба жыве, а без грошай і мужык худенек.
Грошыкі ў кішэні — усе сябры з намі.
Але, нягледзячы на ўсе складанасці з захаваннем культуры і традыцый, менавіта цяпер, дзякуючы даступнасці інфармацыі і свабоднаму абмену ёю ў інтэрнэце, у нашай краіне з’яўляюцца агмені адраджэння сапраўднага патрыятызму. Часцей за ўсё гэта абшчыны, якія жывуць у сельскай мясцовасці, культывуюць здаровы лад жыцця, любоў да прыроды, адначасова перадаючы нашчадкам навыкі рамёствы, лад жыцця праўдзіва рускага чалавека. Гэта дазваляе спадзявацца на тое, што з часам грамадства пачне паважаць ўсе праявы патрыятызму і гэтае слова перастане быць перажыткам мінулага.
Разважанне Патрыятызм азначае любоў да радзімы (Сачыненне на вольную тэму)
Калі Вы заўважылі памылку ці памылку, вылучыце тэкст і націсніце Ctrl + Enter.
Тым самым акажаце неацэнную карысць праекце і іншым чытачам.
Дзякуй за ўвагу.
Патрыятызм — гучнае слова. Яно азначае любоў да радзімы і надзею на яе ж. Менавіта такімі пачуццямі людзі кіруе раней пры пытанні пра патрыятызм. Раней, калі любоў і надзея на радзіме мелі глыбокі сэнс. Раней, калі падчас таго, як над тваімі галовамі ляцелі сотні бомбаў, ні на што спадзявацца ўжо не прыходзілася.
Гэта былі цяжкія часы, а надзея рэч такая, яна памірае апошняй. Але што ж здарылася? Чаму, як толькі з’явілася новае пакаленне, якому не знаёмая тая боль, мы сталі надаваць пачуццё патрыятызму, сталі забываць, сталі цурацца яго? Не, мы не сталі яго забываць або цурацца, у нас яго ніколі не было. Яно дадзена толькі тым, хто спасціг гора вайны. Хто разумее па-сапраўднаму, што такое радзіма і кошт барацьбы за яе. Адсутнасцю патрыятызму ў людзей зараз называюць вялікай праблемай, але калі задумацца, праблемы як такой няма. Вайны цяпер няма, краіну абараняць не ад каго.
Дзеці патрыётаў, не вінаватыя, што яны не патрыёты. У іх няма выбару, ім няма адкуль чэрпаць гэта пачуццё. Патрыётам не нараджаюцца, ім становяцца.
Нашы цяперашнія пенсіянеры, якія перанеслі гэтае гора, да труннай дошкі будуць памятаць гэта, будуць адчуваць боль страты. Яны страцілі сваіх блізкіх раней, чым маглі. І быццам бы яны павінны ненавідзець нашу краіну, за тое, што яна пусціла іх бацькоў, братоў і сяброў на поле бою. Але калі губляеш так шмат, надзея не згасае, яна адраджаецца ў нешта новае. І калі губляеш самае дарагое, ты пачынаеш заўважаць нешта яшчэ, напрыклад, сваю краіну … Ты маленькая часцінка яе, але ты яе любіш і беражэш, таму што берагчы, нажаль, больш няма чаго, а жыць з надзеяй і любоўю ў сэрцы ўсё яшчэ хочацца. Людзям неабходна пра каго-небудзь ці пра нешта клапаціцца.
Патрыятызм — надзея. І гэтая надзея была, ёсць і будзе толькі ў тых, хто змагаўся за гэтую краіну, хто адчайна змагаўся! Мы павінны быць вечна ўдзячныя тым людзям, якія дзеля нас аддалі сваё жыццё. Аддалі сваё жыццё дзеля тых, каго яшчэ не было, каго яны яшчэ не ведалі. І вось уявіце сабе цяпер, літаральна на хвіліну, што вы знаходзіцеся на поле бою, вакол ворагі, шанец на выжыванне малюсенькі, побач з тваіх паплечнікаў нікога няма. Толькі кулі, бомбы, толькі вайна! Прадставілі? Дык вось ваша ўяўленне гэтага ніколі не параўнацца з успамінам. Прадстаўленне сотні тысяч людзей ніколі не параўнацца з адным малюсенькім секундны успамінам аднаго героя. Менавіта героя, таму што прыняць на сябе пачуццё патрыятызму можа толькі герой.
Сайт мае выключна азнаямляльны й навучальны характар. Усе матэрыялы ўзяты з адкрытых крыніц, усе правы на тэксты належаць іх аўтарам і выдаўцам, тое ж адносіцца да ілюстрацыйным матэрыялам. Калі вы з’яўляецеся праваўладальнікам якога-небудзь з прадстаўленых матэрыялаў і больш не жадаеце, каб яны знаходзіліся на гэтым сайце, яны неадкладна будуць выдаленыя.