Апісанне тэмы: Апісанне першых дзён восені, пара бабінага лета, птушкі збіраюцца ў зграі, неба, амаль як летам, блакітнае і яшчэ не паспела зацягнуцца дажджамі.
Наступіла восень. Сонца грэе яшчэ амаль па-летняму, імкнучыся аддаць апошняе нерастрачаных цёпла. На блакітным і чыстым небе яшчэ амаль няма хмар. Толькі вецер стаў больш халодным і рэзкім, нагадваючы пра тое, што на двары ўжо верасень месяц. Сярод яркай зеляніны ўжо прыкметныя першыя прадвеснікі восені: жоўтыя і чырвоныя лісце. Хутка яны опадут з дрэў і накрыюць сабой усе дарогі і дарожкі.
Птушкі ўжо пачынаюць збірацца ў чароды, рыхтуюцца да працяглага пералёту ў вырай. Яшчэ чуецца адусюль іх вясёлы гоман, шчабятанне, якія неўзабаве аціхнуць да новай вясны. Яшчэ не пачаўся сезон зацяжных і бурных ліўняў, аднак неба ўжо зрэдку хмурыцца. Часам на зямлю праліваецца дождж, але лужыны высыхаюць тут жа пад апошнімі ласкавымі прамянямі сонца.
Па раніцах становіцца халадней. Неба ў гэты час дзіўна празрыстае, чыстае і высокае. Здаецца, быццам узмацнелы вецер разагнаў усе аблокі, раскідаў іх па далёкіх кутках, каб нішто не перашкаджала сонцу дарыць нам сваё цяпло. Разам з чырвоным лісцем чырванеюць і ягады. Усе хмызнякі быццам адмыслова падфарбаваць да пачатку восені. Ягады розных памераў ціхенька пагойдваюцца, прыцягваючы ўвагі птушак і маленькіх звяркоў, якія робяць запасы на зіму. У паветры варта асаблівы восеньскі водар: пах свежескошенной травы, нагрэтай за лета зямлі і спелых яблыкаў.
Прырода апранаецца ў яркія восеньскія фарбы, імкнучыся пакрасавацца перад прыходам чорна-белай зімы. Гэта падобна на развітальны карнавал, дзе залатая восень імкнецца паказаць усю сваю прыгажосць. Шпаркасць і рэзкасць гарачага лета сыходзяць, саступаючы месца сталасці і марудлівасці, што больш адпавядае цяперашняму часу года. Нават надакучлівыя насякомыя, раней практычна няўлоўныя, цяпер пачынаюць ўпадаць у спячку. Іх руху, марудныя і сонныя, не даюць забыць пра тое, што восень ужо на парозе.
Але, перш чым канчаткова пахаладае і поблекнут яркія фарбы, трэба будзе яшчэ парадавацца апошняе прывітанне ад цёплага часу года: бабьему лета. Гэтая мяжа паміж летам і ўвосень па-асабліваму яркая і прыкметная. Яна быццам ўвабрала ў сябе найбольш яркія і цёплыя фарбы, злучыла цёпла і яркасць лета з марудлівасцю і ўтульнасцю восені. У гэты час можна атрымаць асалоду ад апошнім цяплом і, пад прамянямі ўжо пахаладнелы, але ўсё яшчэ цёплага сонейка, марыць пра будучыню гарачым леце.
Мы ў Фэйсбуку
"сезоны года" — гэта часопіс аб прыродзе, культуры і навакольным свеце.
Матэрыялы можна выкарыстоўваць для азнаямлення дзяцей з прыродай, у дапамогу школьнікам, у рабоце выхавальніка і настаўнікі.
Сачыненне на тэму восень
Шукайце сінонімы на sinonim.org, каб сачыненне не супадала з тым, што ў інтэрнэце. Націсніце 2 разы на любое слова ў тэксце.
Восень — гэта самая яркая пара, пра якую апявалі паэты, пісалі празаікі, восеньскую прыроду якой малявалі мастакі ў жывапісу. Прыгажосць восеньскай прыроды — гэта рамантыка настрою з лёгкай «сумам» разважанні.
Асаблівым кантрастам для яркіх эмацыйных перажыванняў ў складанні на тэму восень надыходзіць у прыродзе перыяд залатой восені, калі асабліва хочацца падкрэсліць вытанчанасць пейзажу восені ў сачыненні або ў кароткім аповядзе. Шум восеньскага лесу, лістапад, прагулкі ў апошніх цёплых днях бабінага лета, сумны настрой і чаканне першага снегу і халадоў, — усё гэта невычэрпны матэрыял для сачынення на тэму восені.
Восень — пазітыўны настрой, але і ў той жа час лёгкі сум. Нават туга часам. Самыя каляровыя сны, самыя сумленныя размовы, самыя лёгкія ўспаміны. Дажджы. Шмат дажджоў, лепшых у свеце суразмоўцаў і прыяцеляў. Туманы. У галаве і на вуліцы. І тэмпература паветра што трэба. Спяшаецца, спяшаецца восень, усё новыя і новыя фарбы знаходзіць яна для сваёй карціны. Шэрымі хмарамі пакрывае неба. Змывае халодным дажджом стракаты ўбор лісця. Для сваёй працы ўзяла восень самыя яркія фарбы і прынялася за сваю карціну. Бярозы і таполі пакрыла яна цытрынавай жаўцізной. А лісты осинок і клёну разрумяніўся, быццам саспелыя яблыкі. Усе дрэвы і нават кусты размалявалі восень па-свойму, па-асенняму: каго ў жоўты нарад, каго ў ярка — чырвоны. Адны толькі хвоі ды елі не ведала яна, як размаляваць. У іх бо на галінках не лісце, а іголкі, а іх цяжка размаляваць. Хай, як былі летам зялёныя, так і застаюцца. І раптам рэзка змяняе восень свае фарбы. Расліны шэрыя, пожухлые. Апусцелі палі і лугі. Яшчэ шырэй, прасторней стала. І пацягнуліся над імі ў восеньскім небе вушакі пералётных птушак: жураўлёў, гусей, качак … Адлятаюць птушкі ў вырай.
Цудоўная карцiна. Толькі здаецца, быццам у ёй нешта не скончана, быццам чакаюць чагосьці прыціхлыя амытыя восеньскім дажджом поля і лесу. Чакаюць, не дачакаюцца голыя галіны кустоў і дрэў, калі прыйдзе новы мастак і апране іх у пухнаты белы ўбор. Мне здаецца, што гэта самае прыгожае час года. Асабліва я люблю канец верасня — лісце дрэў у гэты перыяд проста цудоўныя. У такія дні мне падабаецца гуляць па лесе, адчуваючы халаднаватае, празрыстае паветра; сузіраць чырвона-жоўтыя колеры, адчуваць прыемную сум. Восень … Зноў яна прыйшла да нас, змяніўшы задушлівы і месцамі занадта салодкае і пазітыўнае лета. Зноў можна любавацца багаццем фарбаў. Задуменна разглядаць сьвінцовае неба і лавіць асобай дождж. Можна сядзець у парку на лаўцы, аддаючыся халаднаватаму ветрыку. Восень — выдатная. Яна зводзіць з розуму віхурай рознакаляровага лісця, якія танчаць разам з краінамі, якія развіваюцца валасамі. Я люблю восень. Таму што люблю …
Сачыненне на тэму восень для 4 класа
Восень — самая прыгожая пара года. Нездарма ў Аляксандра Сяргеевіча Пушкіна восень была самай любімай парой года. Нельга не захапляць той прыгажосцю, якую нам дорыць восень. А як прыгожа восенню ў лесе! Часам проста слоў не хапае, каб апісаць усё гэта хараство, толькі мастак можа перадаць восеньскі пейзаж.
Вельмі прыгожа ў сярэдзіне верасня, калі жоўкнуць лісце дрэў. У гэты час усё ў золаце, і не хочацца пакідаць парк, бо навокал такія маляўнічыя краявіды. А як выдатна ў бярозавым гаі, здаецца, што на маладзенькіх бярозках важаць залатыя манеткі, і калі пачынае дзьмуць вецер, чуецца іх звон. Менавіта дзякуючы восені людзі больш пачынаюць звяртаць увагі на навакольны свет.
Увосень, калі добрае надвор’е, трэба старацца часцей шпацыраваць па вуліцы. Навакольнае прыгажосць дапаможа адцягнуцца, забыцца пра праблемы, клопатах, адпачыць душой.
Ну, а калі на выхадныя добрае надвор’е, то не ў якім выпадкі не варта сядзець дома. Трэба абавязкова выехаць на прыроду. Такія выходныя прынясуць вельмі шмат задавальнення. Восеньскі лес нібы казка, ён зачароўвае і зачароўвае. З яго не хочацца сыходзіць, здаецца, што зараз пачнецца прадстаўленне, вось-вось з’явяцца казачныя героі. Гэтыя ўражанні надоўга застануцца ў памяці, і захочацца зноў вярнуцца туды. Так, восень гэты час казкі, цудаў, чараўніцтва.
Савет: Ня перапісваюць складанне як ёсць. Яно дадзена ў першую чаргу, каб дапамагчы ў напісанні.
Калі старонка дапамагла, захавайце яе і падзяліцеся спасылкай з сябрамі:
Група з кучай карыснай інфармацыі (падпішыцеся, калі трэба будзе ЕГЭ або ОГЭ):