Маё любімае жывёла сабака
У мяне ёсць сабака, яго завуць Мухтар, але я ў асноўным яго клічу муха. Ён адклікаецца на гэтую мянушку значыць разумее, што звяртаюцца менавіта да яго. Муха ў нос з’явіўся шчанюком. Ён быў такі маленькі, я нават бачыла як у яго адкрываюцца вочкі. Яны ж нараджаюцца зусім сляпыя. Бачыла яго першыя крокі, гэта было так смешна глядзець, як ён перавальваўся з боку на бок, як мішка клышаногі.
Калі ён ледзь-ледзь падрос я яго пачала вучыць усялякімі камандамі. Я яго вучыла хадзіць са мной побач, калі я яму аддавала каманду, ён яе выконваў, гэта было так выдатна і яму таксама падабалася. Ён нават навучыўся прыносіць палку, а больш за ўсё ён любіў гуляць мячыкам. Муха прыносіў мне яго і прасіў з ім пагуляць. Мы з ім пастаянна ходам на прагулкі мы бегаем адзін за адным. Яму так падабацца. Калі я ад яго хаваюся, а ён не можа мяне знайсці Муха пачынае гаўкаць, напэўна можна сказаць і так выходзь я здаюся. Я так яго люблю, свайго Мухтара.
Усе ведаюць, што сабака — гэта сябар чалавека. Яна аддадзена чалавеку і нават можа ахвяраваць сваім жыццём дзеля яго! Ужо, напэўна, ніхто не памятае той момант, калі сабака стаў хатнім жывёлам. Здаецца, што так было заўсёды.
Сабака не проста сябар — гэта памочнік ў розных справах. Напрыклад, нядаўна я ўбачыў у інтэрнэце фатаграфіі, дзе сабака трымае разгорнутую газету гаспадара, які ў гэты час есць і адначасова чытае. А вось яна ж сядзіць, і яе мыска служыць своеасаблівай паліцай для памыць бялізны, якое складае гаспадар у шафу. Яна можа быць выдатным кампаньёнам для самотнага чалавека!
Сабака часта служыць павадыром для сьляпых. Яна дапамагае паліцыі знаходзіць злачынцаў па пакінутым следзе. А на мытні — гэта выдатны шпік кантрабанды! Спецыяльна навучанае сабака выявіць наркотыкі і нават зброю. Сабака дакладна нясе службу з памежнікамі, ахоўваючы сваю дзяржаву. Яна ахоўвае розныя памяшкання і аб’екты спецыяльнага прызначэння. Сабака можа дапамагаць і на вайне. Яна вынесе параненага і нават можа даставіць груз.
Яшчэ ёсць ездавыя сабакі. Яны больш за ўсё распаўсюджаны на сэрвэры. Напрыклад, такая парода, як самаеда сабака. Гэта дзіўнае жывёла зусім белага колеру і выдатнай поўсцю, якую выкарыстоўваюць для вырабу лячэбных паясоў на спіну для чалавека. Такую назву пароды многіх здзіўляе. Але трэба ведаць, што яна не есць саму сябе. Проста так называлася племя людзей, якія займаліся іх развядзеннем. Хоць яны таксама сябе не елі. Наогул лічыцца, што ў гэтай пародзе сабак адсутнічае ген агрэсіі, таму ім нават нельга апранаць строгі нашыйнік, каб сабака не замкнулася ў сабе. Гэта сапраўдны сябар і памочнік для любой сям’і ці самотнага чалавека. А яшчэ, яна так звонка брэша, што здольная абудзіць ўсю акругу! Таму лепшага вартаўніка таксама трэба пашукаць.
Мой хатні гадаванец — сабака
У многіх маіх сяброў дома жывуць каты, рыбкі, хамякі, пацукі. А маё самае любімае хатняя жывёла — гэта сабака, пра якую я хачу расказаць у сваім творы.
У мяне дома жыве сабака Вайт, цяпер яму два гады. А з’явіўся ён у нас вельмі проста: мы з мамай і татам прыехалі на птушыны рынак для таго, каб купіць маленькага котеночка. У адзін момант мы праходзілі міма дзядулі, у якога ў скрынцы сядзеў маленечкі белы камячок. Было вельмі холадна, і шчанюк увесь скурчыўся ад марозу і дрыжаў. Мы не змаглі прайсці міма. Аказалася, што шчаняткі аддаюць бясплатна ў добрыя рукі. Грошай за яго не прасілі, таму што ён беспародны. Дзядуля сказаў, што ён вырасце ў сабаку сярэдняга памеру, і што з ім мы дакладна не засумуеш. Нядоўга думаючы, мы вырашылі забраць сабачку да сябе дадому.
На наступны дзень мы адвялі Вайт да ветэрынара, і той сказаў, што ён цалкам здаровы, і што яму прыкладна два месяцы. Праўда, з-за таго, што яму зрабілі прышчэпку, гуляць з ім можна было толькі праз месяц.
Вайт, сапраўды, апынуўся вельмі вясёлым і гуллівым. Першыя некалькі дзён ён, вядома, асвойваўся ў кватэры і быў вельмі сціплым. Але з часам ён стаў адчуваць сябе паўнавартасным чальцом сям’і.
Я шмат дрэсіравала Вайт, і зараз па камандзе ён умее сядзець, ляжаць, даваць лапу, скакаць праз бар’ер, прыносіць цацку ці палку, танцаваць і яшчэ вельмі шмат усяго. Вайт — дужа разумныя сабакі, ён усё разумее з паўслова.
Мы кормім Вайт кашай з мясам і гароднінай. Больш за ўсё яму падабаецца грэчка з ялавічынай і морквай.
Я доўга гуляю з Вайт, асабліва вечарам. Улетку мы з ім паедзем у вёску да бабулі з дзядулем.
Вайт — гэта самая лепшая сабака. Уся наша сям’я проста шчаслівая, што мы ў той дзень забралі яго з птушынага рынку. Ён дорыць нам шмат радасных момантаў. Вайт — мой самы лепшы сябар, і я яго вельмі люблю.
Тэкст пра сабаку звычайна задаюць у 1,2,3,4,5,7 класах
Некалькі цікавых твораў
Мне здаецца, настаўнік павінен быць разумным, добрым і спагадным: карміць котачак і сабачак, дапамагаць нам, выканаць тое, што нам цяжка.
З тых часоў, як чалавек вынайшаў кола, пачалася эра спачатку двухколавага, а потым трох-і чатырохколавыя транспарту. З кожным годам машын на вуліцах гарадоў становіцца ўсё больш і больш
Многія карціны і творы могуць расказаць і апісаць звычаі і традыцый кожнай нацыі. Адным з такіх твораў лічыцца карціна «Казахскі вальс». Аўтарам твора з’яўляецца Гульфайруз Ісмаілава
Лермантаў напісаўшы цей твір, у чомусь копіюючи сабе самога. Цей твір багато чому вчить, І разам з цім — він дуже цікавий І привабливий. Лермантаў узяўшы І з свого життя деякі момантаў, шчо підтверджують деякі елементи в е рамана
Прыйшло лета і мы з сябрамі, часта хадзілі шпацыраваць. У адзін такі дзень мы пайшлі гуляць на пляцоўку да Пеціна дому.
Складанне Маё хатняе жывёліна
сачыненне пра хатнім жывёльным. пра ката
У нас дома жыве коцік. Як толькі ён з’явіўся, мы назвалі яго Маркізам за яго прыгажосць і горды нораў. Але ён ніяк не хацеў адклікацца на гэтае імя. А вось імя Пушок яму спадабалася. Яно яму вельмі пасуе, бо ён сібірскай пароды і шэрсць у яго доўгая, пухнатая і мяккая, як быццам сапраўдны пух.
Прырода пафарбавала Гармата ў дымчата-шэры колер, а жывот, лапкі і трохкутнік на мордачцы — у белы. Хвост пухнаты, як веер. І ён яго носіць горда, як сцяг.
Наш коцік маленькі драпежніц, таму і пералавіў ў падвале нашага двухпавярховага дома ўсіх мышэй. Ён спрытны, разумны. А які ж ён цікавы, проста весялун. Ўмее скакаць праз нагу, з крэсла на крэсла.
Пушок вельмі любіць бульбу, мяса, рыбу. У ежы не ведае меры. А як переесть костачак з рыбы, то ў яго пачынае балець жывот. Мама потым робіць яму ўколы. Пушок як убачыць, што яна ўзяла шпрыц, зараз жа хаваецца або пад шафу, ці пад канапу.
А які ж ён ласункамі! Любіць цукеркі і шакалад. А яшчэ — валяр’янку. Калі хто-то намажет бутэлечку ёю — ён ганяе яе па ўсёй пакоі.
Наш коцік вельмі ласкавы. Любіць сядзець на руках, каб яго гладзілі, або расчосвалі.
А яшчэ мама кажа, што ён сапраўдны ўрач, таму што лепш таблетак лечыць галаўны боль.
Мы ўсе вельмі любім свайго сапраўднага члена сям’і — Гармата.
Сачыненне пра хатнім жывёльным пра котку | люты 2016
Сачыненне на тэму «Маё хатняе жывёліна». пра сабаку
Напэўна, у кожнага чалавека ёсць сваё любімае хатняя жывёла. У большасці маіх аднакласнікаў і сяброў жывуць дома кошкі, хамякі, сабакі. Мне здаецца, што жыццё без хатняга гадаванца стане сумнай і нецікавай, бо, колькі радасці прыносяць нам гэтыя пухнатыя стварэння. Я ў сваім складанне хачу расказаць вам аб гадаванца, які жыве ў маёй кватэры. гэта — сабака.
Шчанюка, а гэта была дзяўчынка, назвалі Каштанка. Вы, напэўна, ужо здагадаліся, што мянушку для сабакі мы выбралі такую ж, як і ў «гераіні» Чэхаўскага аповеду. І не памыліліся. Наша Каштанка апынулася вельмі разумнай сабакам. Старалася не сваволіць ў наш адсутнасць, усё разумела з першага разу. Акрамя таго, чым далей яна сталела, тым больш яўная станавілася яе падабенства з чэхаўскай Каштанка: такая ж невялікая па памеры, толькі ў цырку ёй выступаць.
У нашым двары яна адразу стала гаспадыняй. Смешна было глядзець, як яна аддадзена ахоўвала тэрыторыю дзіцячай пляцоўкі, калі на яе заходзілі «чужыя» кошкі або сабакі: маленькая, але, як звонка брахаў. Усе нашы суседзі адразу палюбілі Каштанку.
Цяпер нашай Каштанка ўжо пяць гадоў. Уся мая сям’я рада, што тады мы купілі яе на птушыным рынку. Яна прыносіць нам шмат пазітыўных момантаў. Калі ў каго-то дрэнны настрой ці ён чымсьці засмучаны, Каштанка абавязкова «Паспачувайце». Нашым гадаванцам мы шануем і клапоцімся пра яго.
Складанне пра хатняй жывёлы пра сабаку | люты 2016
Сачыненне на тэму «Маё любімае жывёла» 6 клас
Мне здаецца, што ў кожнага чалавека ёсць сваё любімая жывёла. Як правіла, размаўляючы пра свае улюбёнцах, мы маем на ўвазе хатніх жывёл, якія жывуць побач з намі ў нашых кватэрах. Гаворка ідзе пра сабак, кошках, чарапахах, хамячкі.
Сапраўды, гэтыя пухнатыя істоты робяць наша жыццё цікавей і разнастайней. Напэўна, без хатніх жывёл нам было проста сумна і самотна. У мяне таксама ёсць хатнія ўлюбёнцы (Гэта дзве кошкі). Вядома, я люблю іх, клапачуся пра іх, зрэшты, як і астатнія члены маёй сям’і. Але ў сваім складанні я хачу расказаць пра коней. Гэта жывёла я смела называю сваім каханым.
Мяне коні прыцягваюць сваёй зграбнасцю, розумам, веліччу, адвагай. За ўсю гісторыю чалавецтва гэтыя жывёлы аказалі людзям неацэнную дапамогу. Згадайце, напрыклад, гады Вялікай айчыннай вайны. У гэты цяжкі час коні былі падмогай і на палях бітваў, і ў тыле. Гэтыя стройныя і вынослівыя жывёлы таксама заслужылі павагі і пакланення.
У паваенны час коні дапамагалі людзям араць поля, прыбіраць ураджай, вазіць будматэрыялы для аднаўлення гарадоў і вёсак.
Сёння коні таксама выкарыстоўваюцца. У вёсках іх даўно ўжо замянілі сучасныя ўборачныя і пасяўныя машыны, але толькі коні змогуць прабрацца, нягледзячы на непагадзь або размытыя дарогі, у патрэбнае месца.
Коні сёння — гэта сапраўдныя сябры для дзяцей і дарослых, якія вучацца верхавой яздзе. Яны дораць сваім гаспадарам радасць і добры настрой. Без коней наша жыццё было б сумнай і нецікавай.
Конь — маё любімае жывёла. Дарэчы, гэтым жывёлам ва ўсе часы захапляліся не толькі простыя людзі, але і творчыя: паэты, мастакі, спевакі. Узгадайце, колькі песень, вершаў складзена пра коней! А колькі карцін існуе з іх малюнкам! Я заўсёды буду захапляцца магчымасцямі гэтага велічнага жывёльнага.
Складанне «Маё любімае жывёла» пра конь 6 клас | люты 2016
Сачыненне на тэму «Маё любімае хатняя жывёла — сабака»
Я люблю ўсіх жывёл, але больш за ўсё мне падабаюцца сабакі. сабака — гэта дакладны сябар чалавека. Я цалкам магу пагадзіцца з гэтым сцвярджэннем. Гэтыя жывёлы прыносяць радасць чалавеку, яны заўсёды гатовыя пагуляць з табой, і няхай гэта будзе мячык, палка або костачка. Яны ахоўваюць сваю тэрыторыю ад старонніх і абараняюць сваіх гаспадароў. Сабакі преданны свайму гаспадару, іх лёгка прыручыць і навучыць.
Часам здараецца так, што паводзіны гаспадароў сабак пакідае жадаць лепшага, аднак сабакі ўсё адно лічаць іх самымі лепшымі і любімымі.
За сабакамі трэба даглядаць. Яны аддаюць нам цяпло і любоў, абараняюць нас і наш дом. Часта нашы чацвераногія сябры лечаць нашы хваробы. Калі яны доўга не бачаць свайго гаспадара, то пачынаюць сумаваць і сумаваць. Але калі мы зноў сустракаемся, то вельмі шчаслівыя, таму што сабака вельмі чакае нас і радуецца нашага прыезду.
Сабакі для нас самыя верныя і адданыя сябры. Іх трэба любіць і проста радавацца таму, што яны ў нас ёсць, ведаць, што цябе хтосьці чакае дома, сумуе па табе і любіць цябе.
сачыненне пра хатніх жывёл 7 клас | люты 2016
складанне Маё хатняе жывёліна. пра ката
Я хачу расказаць вам пра ката. Гэты пухнаты звярок жыве ў маёй бабулі. Ён мне вельмі падабаецца, нягледзячы на тое, што такога нахабнага ката я яшчэ не бачыў нідзе. Яго завуць проста Шэры або Шэранькі за серабрысты колер поўсці. Гэта жывы і прыгучий, нібы мячык, маладзенькі звер. Зусім нядаўна ён яшчэ быў кацянём.
Майго дзядулі кот пабойваецца. Калі дзядуля на кухні, Шэры на стол не лезе, а ставіць туды пярэднія лапы і абнюхвае талеркі.
Але без серенького ката было б сумна! Калі ён гуляе ў двары, адчуваеш, што чагосьці не хапае. Здавалася б, дома спакойна. Ніхто не мяўкае дурным голасам, ня падлізваецца, не лезе ў твар мокрымі вусамі. І не трэба ўвесь час глядзець пад ногі, каб выпадкова не наступіць на Шэрага. Але чамусьці з нецярпеннем чакаеш, калі ўжо прыйдзе гэты шкодны кот!
Мне падабаецца, калі я сяджу на канапе, а сыты нарэшце кот скача да мяне на калені. Дарэчы, Шэры робіць гэта без запрашэння. На каленях ён пачынае рыхтаваць сабе мястэчка для адпачынку. Коцік пацешна топчацца мяккімі лапкамі, казыча, лашчыцца. А потым замуркаем гучна, як быццам трактар тарабаніць! За гэтую ласку майму любімаму кату можна дараваць усе!
хатняе жывёла котка сачыненне па літаратуры | кастрычнік 2015
Міні-сачыненні пра хатнім жывёльным
Варыянт 1. У мяне ёсць хатняе жывёла — сабака. Яе клічуць (імя). Яна вельмі ласкавая і добрая. Раніцай і ўвечары мы з ёй ходзім на шпацыр, а пасля таго як прыходзім дахаты граем. Часам калі я сыходжу ў школу мне часам здаецца што (імя) без мяне вельмі сумуе. Выходзячы на вуліцу я бачу як яна сядзіць на акенцы і выпраўляе мяне сумным позіркам. у гэтыя моманты мне асабліва цяжка забыць яе. Але калі я прыходжу дадому яна з радасцю і брэхам мяне сустракае. Метится, скача вакол мяне, чакае пакуль я пераапрануся і пачну з ёй гуляць. Я вельмі люблю сваю хатнюю жывёлу.
Варыянт 2. У мяне ёсць Хатняя жывёла. Гэта кот. Яго завуць…
Варыянт 3. У мінулым годзе на дзень нараджэння мне падарылі кацяняці. Я назвала крохотуля Маркізам. Цяпер яна падрос і ператварыўся ў прыгожага ката.
Маркіз — фарсі кот. Ён вельмі прыгожы, пухнаты, як быццам пераапрануўся ў кажушок. Як і ўсе каты, Маркіз разумны, хітры і вельмі любіць сваіх гаспадароў, гэта значыць усю нашу сям’ю: і маму, і бабулю, і мяне, і нават тату.
У Маркіза свой характар. Ён любіць сустракаць мяне пасля школы, радуецца, лашчыцца, трэцца аб мае каленкі, варкоча. На вуліцу Маркіза мы не адпускаем пасля таго, як яго ледзь не загрыз велізарны ратвейлер. Але кот наш не надта перажывае, ён вельмі лянівы.
Маркіза любіць не толькі ўся наша сям’я, але і нашы суседзі, і сябры. Ён падабаецца ўсім гасцям за сваю ласку і прыгажосць.
Варыянт 4. Я лічу, што жывёлы — гэта нашы сябры. У мяне ў кватэры жыве кот Барсік, мы ўсёй сям’ёй яго вельмі любім. Калі ён быў маленькім, ён быў вельмі шустрым, мы не маглі яго ўпільнаваць. Зараз ён вырас і стаў прыгожым, пухнатым катом. Колер поўсці ў Барсік рыжы, вочы зялёныя. Я даглядаю яго: кармлю, гуляю з ім і да т.п. Ён любіць тачыць кіпцюры аб наш канапа, на што мама заўсёды крычыць на Барсік, але потым яна супакойваецца і зноў гладзіць яго, як ні ў чым не бывала. А ўвогуле нашыя рыжы адзін паслухмяны. Я вельмі люблю свайго зялёнавокі ката — Барсік, ён частка маёй сям’і.
… «Міні-сачыненне Маё хатняе жывёліна. хатняе жывёла котка сачыненне»
складанне Маё любімае хатняя жывёла
Я ніколі асабліва не хацела мець дома жывёла. Хіба што, калі была яшчэ зусім маленькай, прасіла бацькоў завесці маленькага кацяня. Кацяняці я не атрымала — бацькі былі вельмі занятымі, а бабуля даглядаць яшчэ і за жывёлай ніяк не згаджалася.
Я пабегла на заняткі, меўся быць напружаны дзень. Аб котенке я не ўспамінала. Вечарам выйшла ў аптэку купіць лекі і раптам пачула ціхі піск. Аказалася, што перапужаныя жывёла Так і сядзеў увесь дзень на дрэве.
Я спачатку разгубілася, а потым працягнула далонькі і пракрычала: «Хуценька скачы, а то я пайду. Доўга ўпрошваць не буду. ». Праз пару хвілін руденькі кацяня сядзеў у мяне на плячы. Відаць было, што ён зусім замёрз і прагаладаўся.
Прынесла знаходку дадому. Накарміла маленькае, худое жывёла. Гэта апынулася кошечка. Нос быў пабіты, вочкі зацяклі. Хутчэй за ўсё, кошечка выпала з акна шматпавярхоўкі. Прачнуўшыся раніцай, выявіла котку на шафе. Так у нас у доме з’явілася Сибирка.
Тры дні Сибирка сядзела на шафе, уважліва вывучала што адбываецца ўнізе. Ела толькі з маіх рук, уздрыгвала пры любым шуме. З тых часоў мінула паўтара года. Сибирка стала сапраўднай прыгажуняй з незалежным характарам.
Мае назіранні за жывёлай.
Я вельмі люблю назіраць за сваёй прыгажуняй-коткай. Для мяне стала сапраўдным адкрыццём, што ў яе ёсць чаму павучыцца. Тым больш, што котка усё робіць з зайздроснай сталасцю, ніколі не лянуецца. Напрыклад, як правільна прачынацца.
Спачатку кошка прыслухоўваецца, адкрывае вочы, пазяхае. Бясшумна падымаецца, пацягвае заднія і пярэднія лапкі, прагінацца спінку, мыецца. Шэрстка заўсёды вылізана, чысценькая, бліскучая! Гэта я магу ленавацца рабіць зарадку, або мыцца, а котка — ніколі!
А як яна грацыёзна перасоўваецца! А як выбірае натуральныя прадукты! Ніколі не стане ёсць мае любімыя сасіскі, незразумела з чаго прыгатаваныя. Але ад свежай рыбкі ніколі не адмовіцца. Вось такая разумніца мая Сибирка!
… «складанне апісанне хатняй жывёлы»
складанне Кот -любимое хатняе жывёліна
Ужо ў глыбокім дзяцінстве я марыў пра хатнія гадаванцы. Мне снілася, як дома з’явіўся пацешны маленькі шчанюк або пухнаты маленькі камячок у выглядзе ката. Потым мы з мамай прачыталі (паглядзелі мультфільм) пра «Маляняці і Карлсана», і тут ужо маё жаданне стала пастаянным і невынішчальным.
І, як у кніжцы, маё жаданне раптам настаў. Я сам не верыў сваім вачам, але на … дзень нараджэння я адкрыў дзверы свайго пакоя і ўбачыў там … сапраўднага жывога кацяняці! Я не мог паверыць сваім вачам!
Спачатку ўсе лаяліся на яго з’яўленне ў доме. Мама на тое, што ён увесь час нешта дзярэ і дзярэ мэбля, тата на тое, што ён грызе пульт ад тэлевізара і спіць на яго любімым месцы на канапе, нават я зразумеў, што кацяня — гэта не толькі жывая цацка, але і жывая душа, ды і крыніца пастаянных праблем. Мне ўставаць — ён напісаў у тэпцік, мне шпацыраваць — ён разарваў пуховыя пальчаткі, мне рыхтаваць урокі — ён разлёгся на стале, мне спаць — а котяра вырашыў пагуляць або помяукать.
Але з часам мы ўсе прывыклі да ката, а ён да нас. І высветлілася, што кот — выдатнае істота! Мне ён адзін для шматлікіх гульняў. Маме памочнік ва ўборцы кухні — разлі там малако, і кот з задавальненнем вылижет яго, а заадно і пратрэ ўсю падлогу, таце — выдатная грэлка, яны з задавальненнем глядзяць футбол, тата глядзіць, а кот яго грэе, і малодшаму брату (сястры) дасталася выдатная нянька — кот з задавальненнем поўзае з малым (малечай) па падлозе і буркуе і засынае ў яго (яе) абдымках, закалыхваючы маляняці (малую) сваім буркатаннем.
Так што цяпер мы і не мыслім жыцця без нашага каханага і неабходнага ката!
папулярныя сачыненні
Сачыненне на тэму. Сачыненні ў дапамогу школьнікам.
Падзяліцеся з сябрамі
Калі матэрыялы нашага сайта апынуліся для вас карыснымі, падзяліцеся спасылкай на наш праект са сваімі сябрамі!