Шукайце сінонімы на sinonim.org, каб сачыненне не супадала з тым, што ў інтэрнэце. Націсніце 2 разы на любое слова ў тэксце.
1. Ідэальная сям’я — сачыненне
Кожны чалавек любіць і шануе свой дом і сваю сям’ю. Бо хата лічыцца уласнай крэпасцю, дзе можна схавацца ад любых жыццёвых нягод, а людзі, якія ў ім жывуць, якія заўсёды зразумеюць і падтрымаюць у цяжкую хвіліну — гэта і ёсць сям’я. І роля яе для кожнага з нас велізарная. Бо з сям’ёй звязаны ўсе першыя адчуванні і ўяўленні чалавека, калі ён толькі пачынае ўсведамляць навакольны свет. А пасля менавіта ў сям’і фармуюцца такія чалавечыя паняцці як любоў і клопат. Нездарма сям’ю называюць ячэйкай грамадства, малой радзімай. У ёй фармуецца чалавечая асоба, адбываецца выхаванне індывіда. Таму звычайна ад таго, якая ў чалавека была сям’я, залежыць і тое, якім ён стаў. Для мяне мая сям’я — гэта самае важнае ў жыцці.
Сям’я для кожнага — гэта тыя самыя любімыя і родныя людзі, якія былі зь ім з самага дзяцінства. І галоўная роля ў стварэнні сямейнага ачага належыць, вядома, маці. Жанчына можа быць бліскучым спецыялістам у любой вобласці, аднак, самая галоўная яе роля ў грамадстве, то, з чым не зможа справіцца ні адзін мужчына — гэта стварэнне сям’і. Жанчына са старажытных часоў была захавальніцай хатняга ачага. На яе ўскладалася ўся праца па хаце. Акрамя таго, яна павінна была стварыць такую хатнюю абстаноўку, каб астатнія члены сям’і адчувалі цяпло і ўтульнасць дома, адчувалі сябе сям’ёй — адзіным цэлым. Гэта вельмі цяжкая і адказная праца, але жанчына заўсёды спраўлялася з ёй. Зараз зусім іншыя часы. Жанчына занятая на працы, а для дома застаецца ўсё менш часу. Аднак яна і цяпер, як і шмат гадоў таму, беражэ дом, стварае, падтрымлівае і ўмацоўвае сям’ю. Мама — самы блізкі мне чалавек. Я лічу, што кіраўнік нашай сям’і — гэта, усё ж такі, мама.
Вядома, каб сям’я была добрай і дружнай, адных сіл маці недастаткова. Усе члены сям’і павінны прыкладаць намаганні для стварэння сямейнага клімату. Бо сям’я — гэта, перш за ўсё, калектыў.
Сямейныя традыцыі вельмі важныя для таго, каб кожны чалавек у сям’і адчуваў сябе яе членам, меў з астатнімі сваякамі нешта агульнае. І, вядома, у кожнай сям’і існуюць свае даты, якія памятныя ўсім, свае сямейныя святы. Наша сям’я з нецярпеннем чакае іх наступу, таму што яны прыносяць ўсім нам радасць. Але не толькі гэтым добрыя сямейныя традыцыі. Праводзячы вечар з бацькамі, дзеці таксама адчуваюць сябе паўнавартаснымі членамі сям’і, і гэта нас вельмі аб’ядноўвае.
Важна, каб у любой сям’і было давер і паразуменне, любоў і клопат адзін пра аднаго. Сям’я тым і добрая, што тут чалавек заўсёды застаецца сабой, і ні пры якіх абставінах яго ня разлюбіў, заўсёды зразумеюць і падтрымаюць. Сям’я — гэта найважнейшая апора для любога чалавека, якая павінна заставацца з ім заўсёды.
2. Мая сям’я — складанне для 1, 2, 3 класаў
Не магу сказаць, што наша сям’я чымсьці моцна адрозніваецца ад іншых сем’яў нашай краіны. Няма ў ёй нічога незвычайнага і выбітнага. Аднак для мяне яна самая лепшая.
Я вельмі люблю свайго бацькі. Па працы яму часта даводзіцца ездзіць у працяглыя камандзіроўкі, таму дома ён бывае рэдка. Аднак калі ён прыязджае, у нашай сям’і заўсёды бывае сьвята. З бацькам мне заўсёды весела і цікава. Ён шмат ведае і ўмее, заўсёды знаходзіць карысную і цікавую працу, у якой я таксама магу яму дапамагчы.
Маму я люблю ані не менш таты. Для мяне мама — самы дарагі і блізкі чалавек. Яна заўсёды падтрымае і дапаможа, дасць слушную параду. Мая мама ўмее многае. Яна вельмі добра рыхтуе, умее шыць і вязаць. У нашым доме заўсёды чыста і ўтульна, і ў гэтым заслуга нашай мамы. Я люблю размаўляць з ёй, і з кожнай гутаркі даведаюся шмат новага і цікавага для сябе.
У мяне ёсць малодшы брат. Ён непаслухмяны, гарэзлівы, але ўсё роўна я яго вельмі люблю. Ён вельмі любіць гуляць са мной.
Наша бабуля — паважаны чалавек. Яна ветэран вайны і працы. У яе ёсць шмат узнагарод за самаадданую працу ў гады Вялікай Айчыннай Вайны. Цікава слухаць бабулю, калі яна распавядае аб ваенных гадах. Наша бабуля вельмі добрая і ніколі не злуецца.
У нашым доме ёсць і жывёлы. У нас жывуць дзве коткі і папугайчыкаў. Яны таксама адчуваюць сябе тут утульна і ведаюць, што іх тут любяць. Наша сям’я вельмі дружная, вось чаму яна для мяне самая лепшая.
3. Сачыненне — 5, 6 клас
Сям’я — гэта людзі, бліжэй якіх ужо нікога не знайсці. Вось чаму для мяне сям’я так важная, чаму я так ёю шаную.
Мая сям’я невялікая. У мяне ёсць мама, тата і старэйшы брат. Маму я вельмі люблю. Дзе б я ні была, што б са мной не здарылася, я заўсёды разлічваю на яе падтрымку і дапамогу. Яна заўсёды ўдзяляе нам з братам шмат ўвагу, заўсёды выслухае, параіць. З ёй можна казаць пра ўсё, а гэта вельмі важна. Добра, калі ёсць такі чалавек, ад якога не трэба нічога ўтойваць. Мама працуе на заводзе інжынерам. Яна добры і разумны спецыяліст, на працы яе шануюць.
Мой тата працуе ў будаўніцтве. Ён — кіраўнік буйнога будаўніча-мантажнага падраздзялення. Гэта вельмі сур’ёзная праца, якая патрабуе ведаў, каласальнага вопыту і ўменні працаваць з падначаленымі. Аднак у сям’і ён не падобны на вялікага начальніка. Ён вельмі добры і ніколі не падвышае голас. З ім заўсёды бывае цікава. Ён вельмі шмат чытае і заўсёды можа расказаць што-небудзь цікавае. Праца — не адзіны цікавасць у яго жыцці. Яшчэ ён займаецца спортам і цікавіцца гісторыяй. Мы з братам падоўгу гутарым з бацькам. З гэтых гутарак заўсёды пазнаеш нешта новае і карыснае для сябе.
Мой брат вырашыў стаць лекарам. Ён прыняў гэтае рашэнне ўжо даўно і ўсё робіць для таго, каб яго мара здзейснілася. Брат не захацеў ісці па слядах бацькоў і выбіраць інжынерную спецыяльнасць. Кар’ера лекара прыцягвае яго значна больш. Цяпер ён актыўна займаецца біялёгіяй і хіміяй, самастойна вывучае дадатковы матэрыял, каб паступіць у медыцынскае навучальная ўстанова. Вядома, як складана туды паступіць, і наогул, якая гэта цяжкая праца — быць лекарам. Аднак мой брат ўпэўнены ў сваім выбары, а я здзіўленая яго мэтанакіраванасцю і жадаю яму поспехаў.
Ёсць у нас і яшчэ адзін жыхар. Гэта наш кацяня. Ён у нас з’явіўся нядаўна, але ніхто з нас ужо не ўяўляе нашу сям’ю без гэтага чароўнага і мілага істоты. Некаторыя скажуць, што жывёла не можа ставіцца да сям’і, аднак я з гэтым гатовая паспрачацца. Нашага кацяняці ўсе лічаць паўнавартасным чальцом сям’і.
Наша сям’я вельмі дружная. І яна шмат значыць для мяне. Я хачу, каб яна заставалася такой заўсёды, а сама раблю ўсё, каб іншыя адчувалі маю падтрымку і ўклад ва ўмацаванне нашай сям’і.
Калі старонка дапамагла, захавайце яе і падзяліцеся спасылкай з сябрамі:
Група з кучай карыснай інфармацыі (падпішыцеся, калі трэба будзе ЕГЭ або ОГЭ):
Мая сям’я
Каб быць свабодным, жывучы ў сям’і ..
Вызваліўшыся ад страху страціць сям’ю,
Развівай талент і індывідуальнасць сваю.
І табе ўсё аддасца па тваіх справах:
Сям’я ў дастатку і кожны шчаслівы там.
Ўсе набылі гармонію ў сваім жыцці,
А жыццёвыя праблемы заўсёды адрозныя.
Я пачала сваё сачыненне менавіта з гэтага верша таму, што ў нашай сям’і існуе формула шчасця. Мая сям’я складаецца з чатырох членаў сям’і: мамы, таты і двух сясцёр. Я самая малодшая ў сям’і. Я нарадзілася ў горадзе Кургане 29 февраля 1992 года. Зараз я вучуся ў школе, захапляюся танцамі і люблю падарожнічаць разам са сваёй сям’ёй! Я лічу сябе і сваю сям’ю вельмі паспяховай. Маё дзяцінства было і працягваецца як ні ў якога іншага дзіцяці! Бацькі робяць усё для мяне і маёй сястры, каб мы навучыліся і дамагліся сваіх жыццёвых мэтаў. Мая мама Вольга Пятроўна, нарадзілася ў Омскай вобласці ў горадзе Называевск. Яна чацвёртае дзіця і самая малодшая ў сям’і маёй бабулі. З дзяцінства мама была актывісткай. Заўсёды і ўсюды прымала актыўны ўдзел. Скончыла 10 класаў і тэхнікум. Пазней у 2005 годзе скончыла інстытут і атрымала вышэйшую адукацыю. На дадзены момант яна не працуе, выхоўвае мяне і маю старэйшую сястру. Я вельмі люблю сваю маму і ўдзячная ёй за ўсё тое, што яна рабіла і робіць для мяне.
Цяпер я распавяду аб сваёй каханай сястры Насці. Нарадзілася яна 17 жніўня 1989 г. у Кургане. Трэці год жыве і вучыцца ў Екацярынбургу. Вучыцца ў УрГУ на гістарычным факультэце па спецыяльнасці «Сацыяльна культурны сэрвіс і турызм». Скончыла 19 гімназію ў 2006 годзе. У нас было вельмі вясёлае дзяцінства з Насцяй, так як мы раслі разам. У дзяцінстве яна захаплялася акрабатыкай, танцамі, фігурным катаннем. Мая сястра вельмі вясёлы, добры, спагадлівы, мэтанакіраваны, таварыскі чалавек. Я вельмі люблю і сумую па сваёй сястры. Спадзяюся праз два гады мы будзем жыць у адным горадзе! Традыцыя-гэта звычай, які ўсталяваўся парадак у паводзінах, у побыце, а таксама тое, што перайшло ад аднаго пакалення да іншага, успадкавана ад продкаў. У нашай сям’і, а яна ў нас вельмі вялікая (уключаючы шмат сваякоў), ёсць свае маленькія традыцыі. Самыя важныя — гасціннасць і павага да людзей. Гасцей мы заўсёды сустракаем з радасцю і пачастункамі. Ужо шклянку гарбаты мы заўсёды прапануем! А паважаць людзей нашы бацькі нас прызвычаілі з дзяцінства. Традыцыяй лічыцца ў нашай сям’і любоў да прыроды і падарожжаў, горных лыжах. З 1995 года мы аб’ехалі каля 11 краін свету. Мы вельмі любім падарожнічаць, глядзець на жыцці іншых людзей і проста адпачываць. Кожную нядзелю па магчымасці мае бацькі выязджаюць на прыроду — у лес. Там з вялікай і дружнай кампаніяй маюць зносіны, гуляюць у футбол, дыхаюць свежым паветрам, чысцяць лес ад смецця, якога вельмі шмат! Святы заўсёды адзначаем у коле сям’і. Віншуем адзін аднаго, дорачы падарункі і добры настрой. У нашай сям’і ёсць яшчэ адно вельмі важнае і любімае з’ява. Гэта наша кошка. У коткі, на жаль імя, няма, таму мы яе называем проста «Кіса». Яна ў нас ужо жыве 5й год. На 2005й Новы год Насцевай лепшая сяброўка падарыла ёй маленькага напалоханага кацяняці. Кожнае лета мы яе адпраўляем на дачу да дзядулі. Котка ў нас вельмі добрая, ласкавая. Мы яе любім і яна нас таксама. Я ганаруся нашай сям’ёй і вельмі люблю кожнага члена сям’і.
35435 чалавек прагледзелі гэтую старонку. Зарэгіструйся або увайдзі і даведайся колькі чалавек з тваёй школы ўжо спісалі гэта сачыненне.
/ Складанні / Складанні на вольную тэму / 10 клас / Мая сям’я
Мы напішам выдатнае складанне па Вашым замове ўсяго за 24 гадзіны. Унікальнае складанне ў адзіным экземпляры.