Многія лічаць «Капітанскую дачку» аповесцю, звычайным расповедам пра жыццё, каханне, Пугачэўскі паўстанні. На мой погляд, гэта не зусім дакладна. Калі б у школьную праграму ўвялі гісторыю жыцця, «Капітанская дачка» была б самым верным падручнікам. У гэтай аповесці маленькі хлопчык Пятруша ператвараецца ў дарослага і мужнага Пятра Грынёва. Ён прыехаў у Белогорск крэпасць «матуля сынком», марыў пра прыгожай пецярбургскай жыцця, яго не хвалявала ўласную будучыню. Аднак пакідае яе ўжо рашучым, адважным мужчынам.
Вядома ж, на гэта пераўтварэнне паўплывала нямала фактараў, адным з якіх была яго любоў да Машы Міронавай. Гэтая дзяўчына спадабалася яму не адразу, так як новы знаёмы Пятра, Швабрин, прадставіў Машу надзвычайнай дурніцай. Але пасля Грынёў зразумеў, што ўчынкамі Швабрина кіруе неўзаемнае каханне да Машы. Мне здаецца, што Марыя адразу спадабалася Пятру, але ён настолькі верыў Швабрину, што баяўся прызнацца ў гэтым нават самому сабе.
На шляху Машы і Пятра стаяла нямала перашкодаў. Швабрин, некалі які здаваўся вельмі цікавым і мілым чалавекам, рэзка змяніў стаўленне Грынёва да самога сябе. Ён працягваў ганьбіць Машу, гэтага Грынёў не вытрымаў. Дуэль са Швабриным паказвае, наколькі моцным было яго пачуццё да Машы. Але бацькі Грынёва гэтага не зразумелі. Бацька быў катэгарычна супраць вяселля свайго сына.
Нечаканае напад пугачевцев змяніла ўвесь лёс Грынёва. Каб не быў ён у Белогорск крэпасці, ён бы ніколі не даведаўся сапраўднай вернасці радзіме, каханай дзяўчыне, не спазнаў бы выпрабаванняў жыцця, не разабраўся б да канца, хто такі Пугачоў на самай справе. Знаёмства з Пугачовым нечакана адыграла вялікую ролю ў памілаванні Грынёва Пугачовым. Калі ж раней Пугачоў уяўляўся Пятру самазванцам, якога хвалюе толькі ўлада, то зараз ён апынуўся звычайным чалавекам, якія маюць свае слабасці, дастаткова добрым. І калі Грынёў прыехаў прасіць у яго дапамогі, ён не адмовіў, нягледзячы на трохі дзёрзкі адказ Пятра на просьбу Пугачова не ваяваць супраць яго.
Швабрин апынуўся не толькі здраднікам ў адносінах да сваёй краіны, але і бяз сораму крывадушнікам, карыстаўся ад’ездам Грынёва ў Арэнбург. Але за гэта ён быў пакараны Пугачовым, пазналі ад Пятра, што Швабрин хоча сілком ажэніцца на Машы.
У параўнанні з Грынёва Швабрин здаецца чалавекам, пазбаўленым ўсіх тых якасцяў, якімі быў надзелены Пётр. Яму не знаёмыя былі такія паняцці, як абавязак, гонар, годнасць. Ён не паважаў правы жанчын, і можна нават сказаць, што ён не ўмеў любіць.
Аповяд пра жыццё Грынёва ў Белогорск крэпасці заняў вельмі вялікае месца ў яго цыдулках. Бо менавіта ў Белогорск крэпасці Грынёў навучыўся па-сапраўднаму любіць, паважаць сваю краіну, стойка пераносіць перашкоды. І менавіта гэта зрабіла ў ім сапраўднага мужчыну.
65599 чалавек прагледзелі гэтую старонку. Зарэгіструйся або увайдзі і даведайся колькі чалавек з тваёй школы ўжо спісалі гэта сачыненне.
/ Складанні / Пушкін А.С. / Капітанская дачка / Белогорск крэпасць у жыцці Грынёва
Глядзі таксама па твору «Капітанская дачка»:
Мы напішам выдатнае складанне па Вашым замове ўсяго за 24 гадзіны. Унікальнае складанне ў адзіным экземпляры.
Белогорск крэпасць у жыцці Пятра Гринёва (паводле рамана А.С. Пушкіна «Капітанская дачка»)
Белогорск крэпасць у жыцці Пятра Гринёва (паводле рамана А.С. Пушкіна «Капітанская дачка»)
Але Белогорск крэпасць адыграла вялікую ролю не толькі ў лёсе Пугачова і яго войскі. Важнай яна стала і для Пятра Грынёва, ад асобы якога вядзецца апавяданне ў рамане.
Менавіта ў гэтую крэпасць трапляе малады герой, адправіўшыся на ваенную службу. Ён разлічваў на бліскучую і лёгкую службу ў Пецярбургу, але яго бацька распарадзіўся па-іншаму: «Не, няхай паслужыць ён у арміі, ды пацягне лямку, ды панюхаць пораху, хай будзе салдат, а не шаматон».
Перад ад’ездам бацюшка блаславіў Пятра словамі: «… памятай прыказку: беражы сукенку зноў, а гонар ззамаладу». Менавіта яны дапамаглі герою з гонарам прайсці ўсе выпрабаванні, якія выпалі на яго долю.
У Белогорск крэпасці Грынёў сустрэў сваю любоў і нажыў сабе крэўнага ворага. Пётр ўсёй душой палюбіў дачка капітана крэпасці — Машу Міронаву. Сціплая і ціхая дзяўчына адказала яму тым жа. Але гэта не спадабалася Аляксею Швабрину, прыяцелю Грынёва па крэпасці. Бо ён таксама аказваў Машы знакі ўвагі, але атрымаў рашучую адмову.
Зайздросны і подлы Швабрин пачаў помсціць дзяўчыне самымі нізкімі спосабамі і рабіў усё, каб шлюб маладых людзей не адбыўся. На нейкі час гэта яму ўдалося. Швабрин напісаў ліст бацьку Грынёва, у якім распавядаў пра рану яго сына, якую той атрымаў на двубоі з-за Машы. Гэтая вестка вельмі раззлавала сям’ю Пятра і бацька забараніў Грынёва ажаніцца на Машы.
Аднак каханне працягвала жыць у сэрцах маладых людзей. Яна ўзмацнілася яшчэ больш, калі ў іх жыцці адбылося страшная падзея — Белогорск крэпасць была захоплена бунтаўнікамі на чале з Пугачовым. Бацькоў Машы забілі на яе вачах, а Пятру мелася прысягаць на вернасць самазванцу: «Чарга была за мною. Я глядзеў смела на Пугачова, рыхтуючыся паўтарыць адказ шляхотных маіх таварышаў ».
У самы апошні момант бунтаўшчыкі даведаўся дзядзьку Грынёва і ўспомніў яго самога — па дарозе ў крэпасць Пётр падарыў Пугачову свой заячы кажух: «Пугачоў даў знак, і мяне адразу развязалі і пакінулі. «Бацюшка наш цябе даруе», — казалі мне ».
Лёс зводзіла Грынёва з самазванцам яшчэ не адзін раз. Менавіта гэтаму герою Пугачоў адкрыўся найбольш поўна. У ім Пётр убачыў авантурыста, гатовага ісці да канца: «А хіба няма поспехі выдалены? Хіба ў даўніну Грышка Атрэп’еў не цараваў? Думай пра мяне што хочаш … »
Самазванец прапануе Пятру парушыць прысягу і перайсці на яго бок. Але Грынёў цьвёрды ў сваім рашэнні: «Не, — адказваў я з твердостию.- Я прыродны дваранін; я прысягаў гаспадарыні імператрыцы: табе служыць не магу ».
Такая смеласць і шчырасць выклікаюць павагу ў Пугачовай. Адпусціўшы Грынёва з крэпасці, ён праяўляе сябе як чалавек шырокай душы, здольны ацаніць высакародны ўчынак.
Але на гэтым сувязь героя з Белогорск крэпасцю ня разрываецца. Ён яшчэ раз вяртаецца сюды, у логава бунтаўнікоў, каб выратаваць Машу.
Пётр пазнае, што яго каханую трымае ў палоне падлюга Швабрин. Пераадольваючы мноства перашкод, Грынёў прабіраецца ў крэпасць і просіць справядлівасці ў самога Пугачова: «Я ехаў у Белогорск крэпасць пазбавіць сірату, якую там крыўдзяць.
І Пугачоў адклікаецца на просьбу свайго старога знаёмага: «Вочы ў Пугачова зазіхацелі. «Хто з маіх людзей смее крыўдзіць сірату?»
Пятру атрымоўваецца выручыць Машу з палону Швабрина і павезці з Белогорск крэпасці. А зусім хутка і Маша «аддзячыць» Грынёва за сваё выратаванне — яна будзе прасіць літасці для яе каханага ля самай Кацярыны Другой.
У фінале рамана героі нарэшце-то будуць шчаслівыя і будуць разам. З поўнай упэўненасцю мы можам сказаць, што менавіта Белогорск крэпасць адыграла велізарную ролю ў лёсе гэтых герояў.
Пятру Грынёва яна падарыла любоў, але і прынесла велізарныя выпрабаванні, вялікі жыццёвы вопыт, якімі герой дзеліцца на старонках рамана. А выстаяць і захаваць годнасць Грынёва дапамагла прыказка, сказаная калісьці яго бацькам: «Беражы сукенку зноў, а гонар ззамаладу».
0 чалавек прагледзелі гэтую старонку. Зарэгіструйся або увайдзі і даведайся колькі чалавек з тваёй школы ўжо спісалі гэта сачыненне.
/ Складанні / Пушкін А.С. / Капітанская дачка / Белогорск крэпасць у жыцці Пятра Гринёва (паводле рамана А.С. Пушкіна «Капітанская дачка»)
Глядзі таксама па твору «Капітанская дачка»:
Мы напішам выдатнае складанне па Вашым замове ўсяго за 24 гадзіны. Унікальнае складанне ў адзіным экземпляры.