Сям’я — гэта аснова асноў, якая дае дзіцяці ўсе неабходныя чалавечыя якасці, выхоўвае дабрыню і спагадлівасць.
Сачыненне на тэму «Мая сям’я»
Шмат хто кажа, што сям’я — гэта самае галоўнае ў жыцці. І я з гэтым цалкам згодны. Але давайце паспрабуем разабрацца, што ж гэта слова пад сабой мае на ўвазе. Перш за ўсё, сям’я — гэта аснова асноў, якая дае дзіцяці ўсе неабходныя чалавечыя якасці, выхоўвае дабрыню і спагадлівасць.
Дзякуючы сям’і чалавек становіцца тым, хто ён ёсць цяпер. Сям’я — гэта адзіная структура грамадства, дзе людзі па-сапраўднаму патрэбныя адзін аднаму. Нішто не зможа замяніць сям’ю, ні дзіцячы сад, ні школа, ні што-небудзь яшчэ. Менавіта ў сям’і ты сапраўды дарог і сям’я зробіць што заўгодна, каб табе ты адчуваў сябе шчасліва. Мая сям’я складаецца з 3 чалавек: бацькі, маці і мяне. Мой тата вельмі добры, але часам бывае строгі, але гэта не перашкаджае мне яго любіць. Тата кіраўнік нашай сям’і Уся цяжкая праца па хаце трымаецца на ім. Няма такой задачы з якой бы тата не справіўся. Ён моцны і смелы, часта любіць пажартаваць, заўсёды дапаможа, калі нешта не атрымліваецца, наштурхне на правільнае рашэнне. Я лічу яго прыкладам для пераймання. Сваю дарагую маму я цаню ня менш таты. Гэта той чалавек, які падтрымае мяне ў любы цяжкай сітуацыі, рассудзіць і зразумее. У мяне няма ад яе сакрэтаў, таму што я ёй цалкам давяраю і ведаю, яе рада заўсёды дапаможа. А яшчэ мама ўмее вельмі смачна рыхтаваць, не абыходзіцца ні аднаго свята без яе смачных страў. У цёплае надвор’е мы з татам і мамай выязджаем у лес на пікнік, ловім рыбу і гуляем у футбол ці валейбол.
На мой погляд, у мяне вельмі добрая, добрая і вясёлая сям’я, у якой ёсць паразуменне, а, галоўнае, праява дабрыні і клопату. І па-мойму, кожны член павінен зрабіць свой унёсак у шчасце сям’і. Бо мець добрую сям’ю ў наш час — гэта падарунак лёсу. Трэба шанаваць тое што ў цябе ёсць, бо страціць лягчэй чым зноў знайсці.
Сачыненне на тэму «Мая сям’я — мая крэпасць» 7 клас
Чалавек не можа жыць і існаваць адзін. Бо нездарма ўсе мы баімся адзіноты. Для нас важна прызнанне, павагу і любоў навакольных — нашых самых дарагіх і блізкіх людзей. Сям’я — гэта аснова асноў. Без сям’і, без нашых любімых бацькоў нас бы наогул не было. Сям’я — гэта месца, дзе шчыра радуюцца тваім поспехам, дзеляць з табой твае няўдачы, бяду, падтрымліваюць і дапамагаюць ва ўсім і заўсёды.
Сям’я — гэта крэпасць, усярэдзіне якой ты адчуваеш сябе абароненым, табе цёпла і добра ад ласкавых рук маці, добрага погляду бацькі. Для мяне мая сям’я — гэта крыніца ўсяго светлага, цёплага і добрага. Нас у сям’і чацвёра: тата, мама, мая сястра і я. Мой тата — гэта наш кіраўнік сям’і. Ён заўсёды быў і будзе для нас і мамы галоўнай апорай у жыцці, нашай абаронай. Мой бацька будаўнік. Можна сказаць, ён сваімі залатымі рукамі стварае цяпло не толькі для нас, але і для іншых людзей — будуе дома. Галоўнае для яго, каб мы выраслі прыстойнымі людзьмі, якія паважаюць і шануюць такія важныя паняцці, як сям’я, любоў да бліжняга, дабрыня, справядлівасць.
Мая мама — захавальніца нашага сямейнага ачага, яна стварае ўтульнасць і цяпло ў нашым доме. У яе вельмі мяккі і ласкавы рукі. Усё роўна, якая непрыемнасць з табой здарылася, у мамчыных руках усе праблемы становяцца такімі маленькімі і нязначнымі, варта ёй пагладзіць цябе па галаве. Акрамя таго, наша мама — настаўнік музыкі. Яна творчы і музычны чалавек. Дзякуючы ёй, мы з сястрой з ранняга дзяцінства прывучыць шанаваць выдатнае, мама прышчапіла нам любоў да мастацтва.
Заўсёды прыемна прыходзіць дадому, калі цябе там чакае мама. Калі табе дрэнна, то яна па адным тваім выглядзе зразумее, што дзеецца ў цябе ўнутры, не будзе мучыць роспытамі, проста абдыме і прыцісне да сябе. Потым напоіць духмяным чаем, а калі табе стане лягчэй, то ты сам усё ёй распавядзеш, а яна дасць свой мудры савет.
Іншы блізкі мне чалавек, да меркавання якога я заўсёды прыслухоўваюся, — гэта мая старэйшая сястра. Яна старэйшая за мяне на 5 гадоў. Але для нас гэтая розніца ва ўзросце зусім непрыкметная. Мы любім разам гуляць, распавядаць адзін аднаму свае сакрэты, дзяліцца перажываннямі. Яна ўмее выслухоўваць, даць слушную параду, калі гэта неабходна.
Я вельмі люблю сваю сям’ю. Мне заўсёды неабходна бачыць у іх вачах адабрэнне маіх учынкаў, любоў і разуменне. Я кожны дзень пасля вучобы спяшаюся дадому, каб абмеркаваць з маімі роднымі ўсе падзеі дня, папрасіць у іх савета, калі гэта трэба, і проста пагутарыць, пасмяяцца, расслабіцца. Як добра, што яны ў мяне ёсць!
Складанне пра «Сям’ю» 8-9 клас
З планам і эпіграфам. Любы чалавек марыць аб шчаслівай сям’і, пра дом, дзе цябе чакаюць і любяць. Многія людзі шчасце бачаць перш за ўсё ў сям’і. З паняццем дома і сям’і звязаны нашы першыя ўяўленні аб свеце, любові, клопаце. Дом — гэта галоўны складнік чалавечага жыцця. Дом — гэта перш за ўсё сям’я, гэта малая радзіма, з якой пачынаецца любоў да роднай краіне, да Айчыны. Сям’я ў жыцці кожнага чалавека гуляе вялікую ролю.
На думку пісьменніка Л. Жуховицкого, чалавек, які вырас у добрай сям’і, усё жыццё дзякуе яе за радасць. Чалавек, які вырас у цяжкай сям’і, усё жыццё дзякуе яе за навуку. Сям’я — гэта самыя дарагія і блізкія людзі. Для мяне сям’я пачынаецца з мамы. Маміна ласка, пяшчота, цеплыня атачаюць нас з першых дзён жыцця. Кажуць, што жанчына можа дамагчыся бліскучых вынікаў на любой ніве. Яна можа прынесці нямала карысці грамадству, але самы важны і самы цяжкая праца яе жыцця — гэта стварэнне сям’і. Мама — захавальніца хатняга ачага. На яе далікатных плячах трымаецца ўвесь дом: ёй пасля працы трэба прыгатаваць, накарміць, прыбраць, дапамагчы зрабіць урокі і яшчэ зрабіць шмат спраў. Часам дзіўлюся, як мама ўсё паспявае! У нашым доме заўсёды цёпла, ўтульна і мне, і таце, і гасцям, і нават жывёлам. Я, вядома ж, разумею, што адна мама не зможа стварыць добрую сям’ю, бо сям’я — гэта калектыў, і клімат у сям’і павінен стварацца усімі яе членамі. Узаемадапамога, клопат пра кожнага, дабрыня ствараюць у нашай сям’і цёпла, ўтульнасць і дабрабыт.
Кожная сям’я павінна мець свае традыцыі, свае сямейныя святы. Мы ў сям’і часта ўспамінаем вясёлыя падзеі, якія адбыліся з намі. Гэтыя ўспаміны ствараюць у доме цёплую і сардэчную атмасферу. Мы любім праводзіць хатнія святы. Для нас гэта перш за ўсё ўсмешкі, смех, падарункі, сябры, блізкія людзі, з якімі хочаш сустрэцца і пагутарыць. Да сямейным святах рыхтуемся ўсе разам і чакаем іх з нецярпеннем. Усё гэта аб’ядноўвае нас і прыносіць радасць. Святы з’яўляюцца незабыўнымі падзеямі ў нашай сям’і. Сямейныя святы мы адзначаем дома, у цікавай паездцы, на прыродзе. Нярэдка да нас далучаюцца сябры бацькоў, дзеці якіх ужо даўно сталі маімі сябрамі. Лічу, што добры той хатняе свята, у якім бяруць удзел і дарослыя, і дзеці. Такі вечар дзяцей з бацькамі — гэта масток, які аб’ядноўвае сям’ю.
Сям’я — гэта самае галоўнае, што ёсць у кожнага з нас. Яна трымаецца на ўзаемаразуменні, даверы, клопаце адзін пра аднаго, радасці ад сумесных дзеянняў. Тут мы можам пачуць пра сябе тое, што ніколі не адважацца сказаць нам людзі з боку, але тут нас ніколі не разлюбіць. І што б ні здарылася, мы заўсёды можам разлічваць на разуменне і падтрымку родных. Без сям’і чалавек не можа жыць. Для мяне сям’я — гэта месца, куды я заўсёды буду з нецярпеннем вяртацца. Мае родныя і блізкія заўсёды мяне чакаюць і любяць. Мая сям’я — гэта мая апора. Мая сям’я — гэта мая крэпасць.
Сачыненне на тэму «Мая сям’я»
Не магу сказаць, што наша сям’я чымсьці моцна адрозніваецца ад іншых сем’яў нашай краіны. Няма ў ёй нічога незвычайнага і выбітнага. Аднак для мяне яна самая лепшая.
Я вельмі люблю свайго бацькі. Па працы яму часта даводзіцца ездзіць у працяглыя камандзіроўкі, таму дома ён бывае рэдка. Аднак калі ён прыязджае, у нашай сям’і заўсёды бывае сьвята. З бацькам мне заўсёды весела і цікава. Ён шмат ведае і ўмее, заўсёды знаходзіць карысную і цікавую працу, у якой я таксама магу яму дапамагчы.
Маму я люблю ані не менш таты. Для мяне мама — самы дарагі і блізкі чалавек. Яна заўсёды падтрымае і дапаможа, дасць слушную параду. Мая мама ўмее многае. Яна вельмі добра рыхтуе, умее шыць і вязаць. У нашым доме заўсёды чыста і ўтульна, і ў гэтым заслуга нашай мамы. Я люблю размаўляць з ёй, і з кожнай гутаркі даведаюся шмат новага і цікавага для сябе.
У мяне ёсць малодшы брат. Ён непаслухмяны, гарэзлівы, але ўсё роўна я яго вельмі люблю. Ён вельмі любіць гуляць са мной.
Наша бабуля — паважаны чалавек. Яна ветэран вайны і працы. У яе ёсць шмат узнагарод за самаадданую працу ў гады Вялікай Айчыннай Вайны. Цікава слухаць бабулю, калі яна распавядае аб ваенных гадах. Наша бабуля вельмі добрая і ніколі не злуецца.
У нашым доме ёсць і жывёлы. У нас жывуць дзве коткі і папугайчыкаў. Яны таксама адчуваюць сябе тут утульна і ведаюць, што іх тут любяць. Наша сям’я вельмі дружная, вось чаму яна для мяне самая лепшая.
Складанне «Мая сям’я — мая апора» 6 клас
Сям’я — гэта самыя дарагія і блізкія людзі. Для мяне сям’я пачынаецца з мамы. Маміна ласка, пяшчота. Часам дзіўлюся — як мама ўсё паспявае? У нашым доме заўсёды цёпла, ўтульна і мне, і таце, і СЕСТРЁНКА, і нават нашым жывёлам. Я, вядома ж, разумею, што адна мама не можа стварыць добрую сям’ю. Бо сям’я — гэта калектыў і клімат у сям’і павінен стварацца усімі яе членамі.
Узаемадапамога, клопат пра кожнага, дабрыня, ствараюць у нашай сям’і цяпло і ўтульнасць. Любы чалавек марыць аб шчаслівай сям’і, пра дом, дзе цябе чакаюць і любяць. З паняццем дома і сям’і звязаны нашы першыя ўяўленні аб свеце, любові і клопаце. Сям’я — гэта самае галоўнае, што ёсць у нас. Тут мы можам пачуць пра сябе тое, што ніколі не адважацца сказаць нам людзі з боку, але тут нас ніколі не разлюбіў і каб ні здарылася, мы заўсёды можам разлічваць на разуменне і падтрымку родных. Без сям’і чалавек не можа жыць. Для мяне сям’я — гэта месца, куды я заўсёды буду з нецярпеннем вяртацца. Мае родныя і блізкія заўсёды з нецярпеннем мяне чакаюць і любяць.
Мая сям’я — гэта мая апора. Мая сям’я — гэта мая крэпасць.
Сачыненне на тэму «Прыклад для пераймання ў маёй сям’і»
Наша сям’я вельмі вялікая. У маёй сям’і чатыры чалавекі: мама, тата, сестрёнка Паліна і я — Юля. Я вучуся ў трэцім класе, а сестрёнка нядаўна пайшла ў яслі. Таксама ў мяне ёсць дзве любімыя бабулі, два дзядулі, тры родных дзядзькі, пяць родных цётак, два стрыечных брата і дзве стрыечныя сястры.
У нас сям’я вельмі дружная. Мы ўсе дапамагаем адзін аднаму. А на святы мы, ужо традыцыйна, збіраемся ўсе разам у маёй бабулі Наташы.
Менавіта пра яе я і хачу расказаць. Бабуля Наташа — гэта татава мама, ёй 48 гадоў і яна працуе ветэрынарным лекарам. Хоць яна і працуе, але заўсёды знаходзіць час для сваіх дзяцей і ўнучак. Бабуля карыстаецца аўтарытэтам у калектыве і ў нашай сям’і, таму што яна разважлівая, мудрая жанчына. Мая бабуля строгая, але справядлівая — за гэта мы яе ўсё вельмі любім. Бабуля разумная, працавітая.
Мая бабуля — на ўсе рукі майстар! Яна вельмі прыгожа вяжа і шые. Вось ледзь-ледзь з таго, што яна змайстравала сваімі рукамі. Можа нарэзаць шкло, распілаваць і прыбіць дошкі. Рамонт у кватэры яна робіць сама, па сваіх дызайнерскім праектах, а яшчэ дае парады па дызайне сваім дзецям і знаёмым.
Калі мы збіраемся ў бабулі, то часта ўспамінаем вясёлыя гісторыі, якія адбыліся з намі. Бабуля распавядае, а мы ўсе смяемся. Гэтыя ўспаміны прыносяць нам вялікую радасць, таму што мы вельмі любім слухаць, як яна пра нас гаворыць. Сямейныя святы мы адзначаем дома або на прыродзе. У Новы год усё збіраемся ў бабулі, а пасьля дванаццатай гадзіны пускаем на вуліцы салют.
З ранняй вясны і да позняй восені бабуля збірае нас усіх разам на рыбалку, на шашлыкі, у лес за грыбамі і за ягадамі, на агарод, па венікі для лазні.
А яшчэ кожны год, у Вербніца, ідзем за вярбой. Бярэм з сабой тэрмас з гарбатай і бутэрброды. Спачатку наломім вярбу, разожжём вогнішча, потым пьём чай і катаемся з горкі на санках і ледянка.
У бабулі ёсць агарод. На ім расце бульбачка, зеляніна і клубніцы. Агарод капаем, бульбу садзім і здымаем усе разам, а зелянінай і трускаўкай бабуля займаецца сама.
Куды б мы не пайшлі, у лес за грыбамі і за ягадамі, на шашлыкі, на агарод, на рыбалку бабуля заўсёды з сабой бярэ некалькі тэрмасаў з смачным чаем, бутэрброды і яшчэ шмат прысмакаў.
Я вельмі люблю піць яе чай на прыродзе, кожны раз не хапае цярпення дачакацца чаявання. А яшчэ ў нас вельмі шмат фатаграфій, бабуля заўсёды бярэ з сабой фотаапарат. Кожнае лета бабуля ездзіць у адпачынак, на Азоўскае мора. У 2012 годзе яна ўзяла з сабой мяне і яшчэ адну ўнучку — Сашу. А ў гэтым годзе мы ездзілі на моры ўсёй нашай вялікай і дружнай сям’ёй. Нас было17 чалавек і нам было вельмі весела, мы не сумавалі.
Калі я нешта не ведаю ці не магу зрабіць па школьнай праграме, то бабуля заўсёды мне дапамагае. Усе творчыя работы для конкурсаў або для ўрокаў мы робім разам. Вось і гэтае складанне мы пісалі ўдваіх. Дзякуй маёй бабулі!
Яна заўсёды імкнецца сабраць усіх нас разам, вучыць быць дружнымі і трымацца адзін аднаго. Бабуля рухавік нашай вялікай сям’і. Я заўсёды з вялікім жаданнем хаджу і езджу з ёй усюды.
Я хачу быць падобнай на сваю бабулю. Буду старацца не засмучаць яе, што б яна магла ганарыцца мной.
Міні-сачыненні на тэму «Мая сям’я»
1 варыянт. 5 клас Я хачу расказаць пра маю любімую сям’ю. Мая сям’я складаецца з мамы, таты і мяне. Маю маму клічуць ___________, тату — ___________. Мама сядзіць дома, яна не працуе, а тата працуе дырэктарам крамы. Мама ўмее і любіць вязаць. З татам я мала вижусь, таму што ён вельмі шмат працуе. У нас ёсць дача, а на дачы дзве сабакі. За сабакамі трэба прыглядаць. Мы ўсёй сям’ёй ездзілі ў Арабскія Эміраты. Там было вельмі цікава. Мы купаліся ў моры, у басейне, загаралі на пляжы. Мы плавалі на караблі. Ныралі прама з карабля. Толькі ныраў мой тата і многія іншыя дарослыя, таму што карабель павольна плыў. Яшчэ ў Арабскіх Эміратах мы ездзілі на джыпе. Гэтая экскурсія называлася «Джып-сафары». На джыпе мы ездзілі па пясках ў пустыні. Там былі вярблюджыя калючкі і яшчэ нейкі прыгожае, але атрутная расліна. Мне і маёй сям’і было вельмі цікава і весела. Я вельмі добра праводжу час са сваёй сям’ёй. Я вельмі люблю сваю сям’ю.
2 варыянт. 2 клас Мяне клічуць Сярожа. Я хачу расказаць пра сваю сям’ю. Мая сям’я складаецца з пяці чалавек: мамы, таты, бабулі, дзядулі і мяне. Маю маму клічуць __________, тату — _________, бабулю — ________, дзядулю — ___________. Мы з мамай і татам летам ездзілі за мяжу. Мая бабуля любіць вязаць. А дзядуля любіць дапамагаць ёй у якіх-небудзь справах. Мне вельмі падабаецца мая сям’я тым, што яна ўся мяне любіць.
3 варыянт. 3 клас У маім складанні я хачу напісаць пра сваю вялікую, моцную і дружную сям’ю. У маёй сям’і ёсць, тата, мама, (малодшы) старэйшы брат або (сястра) Бабуля і дзядуля. Ўсёй сям’ёй кожны год мы збіраемся і ямо адпачываць на моры, мы вельмі добра праводзім час. Яшчэ, у нас у сям’і ёсць хатні гадаванец маленькая (вялікая) сабака або (кошка), яны таксама члены нашай сям’і. Я рады (а) што ў мяне ёсць такая дружная і вялікая сям’я!
4 варыянт. 3 клас У мяне вялікая і дружная сям’я. Мы заўсёды падтрымліваем і дапамагаем адзін аднаму. Мама — сапраўдная гаспадыня: сцірае, прыбірае, рыхтуе і сочыць за парадкам сям’і. Папа- абаронца, заўсёды падтрымае і абароніць. У кожнага свая сям’я, але мне вельмі падабаецца мая — мая любімая, дружная сям’я.
5 варыянт (на англійскай з перакладам). 2 клас Hello! My name is Nastya. I am in the 2rd form. I have got a friendly family. I have got a mother and a father. My mother s name is Julia, she is manicurist. My father s name is Lesha, he is a driver. I have got a dog. It s name is Denis. Our dog is very pretty and friendly. We always play with him. My parents are the best! I like my family.
Прывітанне! Мяне завуць Насця. Я вучуся ва 2 класе. У мяне ёсць мама і тата. Маю маму завуць Юля, яна маникюрша. Майго тату клічуць Лёша, ён кіроўца. У мяне ёсць сабака. Яго імя Дэні. Наша сабака вельмі прыгожая і добрая. Мы заўсёды гуляем з ім. Мае бацькі самыя лепшыя! Я люблю сваю сям’ю!
Важна ведаць: Складанні прадстаўленыя ў азнаямленчых целяx. Выкарыстоўвайце дадзены матэрыял у якасці ідэі для напісанні унікальнай працы. Усё атрымаецца! Поспехаў і добрых адзнак!
папулярныя сачыненні
Дыктоўкі па рускай
Частковае або поўнае капіраванне матэрыялаў толькі з указаннем зваротнай спасылкі!
Падзяліцеся з сябрамі
Калі матэрыялы нашага сайта апынуліся для вас карыснымі, падзяліцеся спасылкай на наш праект са сваімі сябрамі!
Сачыненне на тэму «Мая сям’я»
Аўтар: Guru · 2017/01/20
Міні складанне «Мая сям’я»: коратка
Ні для каго не сакрэт, што самае моцнае ўплыў на чалавека аказвае любімая сям’я. Менавіта ад яе залежыць наша будучыня. Калі людзі дрэнна клапоцяцца пра сваіх дзяцей, то яны, як правіла, вырастаюць не вельмі добрымі, але калі за імі прыглядаюць, калі іх любяць, то з іх напэўна атрымаюцца выхаваныя і добрыя дарослыя. Напэўна, таму мае бацькі так шмат увагі надаюць мне і маёй сястры, так што мой аповяд пра сям’ю можа зацягнуцца.
Мая шчаслівая сям’я складаецца з пяці чалавек: я, мама, тата, сястра і бабуля. Яшчэ ў нас ёсць бабуля і дзядуля па мацярынскай лініі, але мы бачымся нячаста, бо яны далёка жывуць. Наша сям’я дружная і згуртаваная. Мы заўсёды імкнемся дапамагчы адзін аднаму. Напрыклад, мама часта робіць са мной хатнія заданні, а я часам раблю іх з сястрой. Бацька шмат працуе, але ў выходныя ён праводзіць з намі значна больш часу, і тады да яго можна звяртацца колькі заўгодна, ён вельмі добры і спагадны. Бабуля ў нас самая гаспадарчая: яна рыхтуе і забірае сястру з дзіцячага саду. Мы дапамагаем ёй прыбірацца і хадзіць па прадукты. Мама таксама стараецца паўдзельнічаць, але яна працуе і прыходзіць толькі ўвечары. Тады пачынаецца сапраўднае свята, бо мая мама — наш лепшы сябар. Яна вельмі вясёлая і разумная, заўсёды прыдумае, чым заняцца.
Вядома ж, у нас бываюць і непаразуменні. Калі бацькі хочуць правесці з намі выхадныя ў парку забавак або ў цырку, бабуля часам не задаволеная, што нас песцяць. Яна ў нас — самы строгі член сям’і. Бывае і тое, што сястра капрызіць і плача, але гэта ў яе хутка праходзіць. Справа ў тым, што яна не хоча хадзіць да лагапеда, але бацькі настойваюць. Я таксама не хацеў, гэта таму, што мы з ёй сарамлівыя, як кажа бабуля. Я думаю, прычына ў тым, што сястра ўвесь час маўчыць пры старонніх і ёй складана завесці сяброў. Але ў яе, як і ў мяне, гэта пройдзе з узростам.
Я люблю сваю сям’ю. Мне падабаецца, што і мяне любяць, нягледзячы на некаторыя мае выхадкі. Я вельмі ўдзячны тату і маме, бабулі і сястры. Без іх я не мог бы станавіцца лепш, бо мне няма на каго было б раўняцца, няма за каго несці адказнасць. Без іх я не меў бы дома, бо дом там, дзе твая сям’я. Я шчаслівы вяртацца ў гэты дом зноў і зноў.
Складанне 15.3 «Клопат — гэта дзеянне» па тэксце Железникова
Аўтар: Guru · Published 2017/03/12 · Last modified 2017/06/05
Што ў большай ступені кіруе чалавекам: розум ці пачуцці
Аўтар: Guru · Published 2016/11/27 · Last modified 2017/04/24