Што такое подзьвіг? Гэта гераічны, самаахвярны ўчынак, звязаны з рызыкай. Да подзвігу ня трэба рыхтавацца. Мабыць, калі спатрэбіцца, многія з нас яго зробяць. Галоўнае — смеласць і жаданне дапамагчы.
У жыцці мы часта сустракаемся з прыкладамі подзвігаў: тушэнне пажару ў самым яго эпіцэнтры, выратаванне таварыша ў баі, абарона дзяўчыны, на якую напалі хуліганы ў цёмным завулку. Але бываюць і маленькія подзвігі: дапамагчы кацяню спусціцца з дрэва, перавесці бабульку праз дарогу, падзяліцца абедам з адным.
Але чаму ж мы чуем толькі аб асобных герояў, а большая частка насельніцтва застаецца ў цені? Подзвіг нельга здзейсніць, не валодаючы сілай волі і уменнем кіраваць сабой. Героі, якія праславіліся сваімі подзвігамі, здзейснілі іх не таму, што ім проста так захацелася. Гэта ўсё зьбег абставінаў і асабістыя якасці, праяўленыя імі ў патрэбны момант.
На мой погляд, інвалідаў і людзей, якія працуюць з імі, можна назваць сапраўднымі героямі, бо па сутнасці яны здзяйсняюць подзвігі штодня. Фізічныя абмежаванні ніяк не ўплываюць на іх волю да жыцця, імкненне да самарэалізацыі. Вельмі часта інваліды аказваюцца значна больш прыстасаванымі да жыцця, чым зусім здаровыя людзі. Такая сіла духу вартая глыбокай павагі!
Мне здаецца, здзейсніць подзвіг ніколі не позна, бо ў жыцці заўсёды ёсць месца для яго.
Складанне »Подзвіг» У жыцці заўсёды ёсць месца подзвігу
У жыцці заўсёды ёсць месца подзвігу
Чалавечае жыццё можна параўнаць з лесвіцай, па якой ідзе ўзыходжанне ад дзяцінства да сталасці. Звыклыя прыступкі — з году ў год, ад дзяцінства да школы, з класа ў клас. Здаецца, пераходзіць з адной на іншую лёгка і проста. З’яўляюцца новыя веды, новыя думкі і перажыванні. Паднімаючыся уверх па прыступках жыцця, пачынаеш ўсведамляць свае ўласныя адносіны да жыцця, да навакольных, разумееш грамадскае значэнне сваіх дзеянняў.
Вельмі важна ўсвядоміць, якое значэнне для навакольных маюць твае ўчынкі, робіш ты добра ці дрэнна, як менавіта твае дзеянні адгукнуцца ў сэрцах людзей, прынясуць яны карысць ці шкода?
Трэба выпрацаваць такую жыццёвую пазіцыю, якая неабходна навакольным, каб нашы ўчынкі прыносілі толькі карысць.
А месца подзвігаў ў жыцці знойдзецца заўсёды, толькі гэтыя подзвігі могуць быць рознага маштабу. Адзін ратуе чыёсьці жыццё, а другі кожны дзень проста дапамагае таму, хто мае патрэбу ў дапамозе. Але гэта таксама маленькі подзвіг.
Нядаўна скончыліся зімовыя алімпійскія гульні ў Турыне. І мне здаецца, наша краіна яшчэ доўга будзе знаходзіцца пад уражаннем ад гэтых спаборніцтваў, таму што расійскія спартсмены здзейснілі сапраўдны подзвіг, выступіўшы там з небывалым поспехам. Шлях да гэтых алімпійскім ўзнагарод для многіх удзельнікаў ляжаў праз упартая праца, праз траўмы, хваробы і многія іншыя выпрабаванні. Але ім удалося выстаяць, яны перамаглі і на ўвесь свет ўславілі сваю радзіму, Расію, і свае імёны.
Няма роўных нашым спартсменам у фігурным катанні. Пачуўшы расказ пра лёс фігурыста Яўгена Плюшчанка, я зразумела, які гэта мужны і ўстойлівы чалавек. Яго шлях да вяршыні Алімпа прайшоў праз упартая праца і вялікія пазбаўлення, і ён мужна пераадольваў гэтыя цяжкасці цэлых 12 гадоў. Хіба не подзвіг у 15 гадоў прыехаць аднаму, без бацькоў, у Пецярбург, ўпарта трэніравацца, і яшчэ самому зарабляць сабе на жыццё. А калі ня знаходзілася падпрацоўкі, падлетак літаральна галадаў, начаваў, дзе прыйдзецца, пакуль пра гэта не даведаўся трэнер і не стаў патроху дапамагаць яму. У спартыўныя поспехі Жэні ніхто не верыў, акрамя яго самога і мудрага трэнера. Гады трэніровак і пазбаўленняў так загартавалі яго характар, што ён стаў катацца, не баючыся нічога: не баючыся ўпасці, не баючыся першым выканаць найскладаны элемент. Ён па 14 гадзін праводзіў на лёдзе, і лёд скарыўся Яўгену. Залаты алімпійскі медаль — дастойная ўзнагарода Яўгену Плюшчанка за яго спартыўны подзвіг.
Такі цяжкі шлях да медалёў прайшлі многія нашы спартсмены, але ў іх хапіла мужнасці выстаяць, загартаваць свой характар і дасягнуць такіх неверагодных поспехаў, што пра іх загаварыў увесь свет. Кожны з іх здзейсніў свой спартыўны подзвіг. Мы глядзелі на гэтых людзей з экранаў тэлевізараў і радаваліся, што яны рускія, што яны па-ранейшаму працягваюць выйграваць медалі, што яны сваім жыццём падаюць прыклад для пераймання.
0 чалавек прагледзелі гэтую старонку. Зарэгіструйся або увайдзі і даведайся колькі чалавек з тваёй школы ўжо спісалі гэта сачыненне.
/ Складанні / Складанні на вольную тэму / 9 клас / У жыцці заўсёды ёсць месца подзвігу
Мы напішам выдатнае складанне па Вашым замове ўсяго за 24 гадзіны. Унікальнае складанне ў адзіным экземпляры.