Карціна «Іван-Царэвіч на шэрым Ваўку» — самае чароўнае твор выбітнага рускага жывапісца В. М. Васняцова.
У аснове сюжэту — народная руская казка. Мастак, напісаўшы карціну, даў нам магчымасць убачыць гэтую чароўную гісторыю.
Іван-Царэвіч з Аленай Выдатнай ратуюцца ад пагоні верхам на вернага сябра і памочніка шэрым Ваўку. Цёмны, змрочны лес пагрозліва крыжуе галіны. Шлях уцекачам трэба будзе нялёгкі, па балотах і чащам.
У вачах Царэвіча прыкметная трывога і надзея. Алена ж цалкам даверылася яму, прытулілася да свайго збаўцы, пакорліва склала рукі і нават не глядзіць на дарогу.
Адзенне герояў выпісана майстрам ва ўсіх дэталях, ярка і рэалістычна. Шыты золатам кафтан Івана, зморшчыны парчовымі сукенкі Алены, аздобленыя камянямі боцікі — усё гэта важныя элементы, якія ствараюць чароўную атмасферу на палатне.
Воўк на карціне Васняцова — не проста моцны казачны звер. Вочы ў яго амаль як у чалавека, а, значыць, гэта пярэварацень, волколака. Магутны і смелы, ён нясе даверлівых людзей скрозь пануры гушчар. Зрэшты, нават тут ёсць месца надзеі. Квітнеючая яблыня і белыя гарлачыкі сімвалізуюць пяшчота і любоў, якая аб’ядноўвае і ўсяляе веру. Можа быць, таму кожны, хто глядзіць на карціну, упэўнены, што ўсё ў герояў будзе добра, як і належыць у казцы. Шэры воўк даімчыць закаханых у цэласці і захаванасці, і будуць жыць яны доўга і шчасліва.
Складанне: апісанне карціны В. М. Васняцова "Іван-Царэвіч на шэрым ваўку"
Апісанне тэмы: Трошкі казкі і лёгкага тэксту
Карціна «Іван-Царэвіч на шэрым ваўку» напісаная мастаком В. М. Васняцова ў 1889 годзе. Яе сюжэт быў навеяны рускай народнай казкай пра адважным і бясстрашныя героі і яго верным і адданым памочніка. Скрозь змрочны і густы лес, ратуючыся ад пагоні, скача конна на шэрым ваўку Іван-Царэвіч разам з Аленай Выдатнай. Велічныя дрэвы, парослыя мохам, паўстаюць у іх на шляху непраходнай сцяной. Іх злавесныя галіны перапляліся і не прапускаюць сонечных прамянёў.
Абдымаючы сваю выдатную спадарожніцу як скарб, Іван-Царэвіч трывожна і насцярожана азіраецца навокал. Змучаная доўгай скачкоў, Алена Выдатная спалохана і даверліва прыціснулася да грудзей свайго выратавальніка. Яе знясілена падалі рукі і сумныя вочы кажуць аб велізарнай стомленасці і перажытае страху.
Верны спадарожнік царэвіча Шэры воўк, пераадольваючы стомленасць, імкліва імчыцца наперад, выносячы коннікаў ўсё далей. Яго зоркія вочы гатовыя заўважыць найменшую небяспека, а магутныя лапы лёгка пераадольваюць гразкае балота з гарлачыкамі. Аднак, нягледзячы на сваю сілу і спрыт, воўк таксама вельмі стаміўся і трымаецца з цяжкасцю. Панурая і сумная атмасфера карціны выклікае адчуванне трывогі і небяспекі. І толькі квітнеючая яблыня сваімі пяшчотнымі кветкамі выклікае светлыя пачуцці і умацоўвае веру ў шчаслівы фінал гісторыі.
Мы ў Фэйсбуку
"сезоны года" — гэта часопіс аб прыродзе, культуры і навакольным свеце.
Матэрыялы можна выкарыстоўваць для азнаямлення дзяцей з прыродай, у дапамогу школьнікам, у рабоце выхавальніка і настаўнікі.