Ці трэба аналізаваць свае памылкі сачыненне

Кожнаму хоць раз у жыцці даводзілася рабіць памылкі, але не кожны паддаваўся аналізу. Верагодна, кожны з нас хоць раз задумваўся над тым, што магло б быць, калі б паступіць інакш? І ці магчыма наогул нешта выправіць, як не дапусціць іх зноў? Жыццё падае нам урокі, а мы толькі шкадуем, што ўсё так адбылося. Часу назад не вярнуць і каб падобнага не здаралася, часам неабходна аналізаваць тое, што адбываецца.

Тая серада, у якой мы жывем, узаемаадносіны паміж аднагодкамі і ўнутры сям’і могуць паслужыць прыкладам. Гледзячы на ​​жыцці розных людзей мы ці імкнемся да жыцця, падобнай на іх, ці ж наадварот, імкнемся не дапусціць паўтарэння. Самі таго не падазраючы мы аналізаванай сітуацыю, выбіраючы найлепшы для нас варыянт. Напрыклад, злоўжыванне знаёмых алкаголем або наркотыкамі, бачачы іх далейшае стан, мы самі выбіраем, ці ісьці з імі адной дарогай ці ж ніколі не прытрымлівацца іх ладу жыцця — гэта ўсё таксама аналіз. Здзейсніўшы памылку, правапарушэнне чалавек можа ці ніколі гэтага больш не зрабіць ці наадварот — выбар падыходнага менавіта для канкрэтнага чалавека.

Такім чынам, аналіз дапамагае не рабіць памылкі зноў. Не варта баяцца памылак, бо без іх не існуе ні адзін чалавек. Галоўнае своечасова спыніцца, прааналізаваць сітуацыю і выправіць яе. З памылкамі мы становіцца мудрэй, больш вопытны.

Некалькі цікавых твораў

Прыгожыя лясы ў белым строі, горы з лавиноопасными спускамі, ракі якія замерлі, заліўныя лугі пад снегам. Але па сваім прыгожая зіма ў ваколіцах горада.

«Мцыри» адносяць да адной з удалых паэм Лермантава, яе можна лічыць узорам рускай рамантычнай паэзіі.

Выканана карціна ў бел — шэрых танах, таму яна і здаецца даволі халоднай, але ў гэтым і была задумка аўтара. Ён хацеў перадаць атмасферу зімовых замаразкаў

Я люблю чытаць кнігі. Мне падабацца гартаць старонкі. Люблю іх шолах. Кнігі прыцягваюць мяне яркімі сюжэтамі, невядомасцю і таямнічасцю

Своеасаблівая паэзія Ганны Ахматавай. Цэнтральнае месца ў яе творчасці займае любоўная тэматыка. Але, любоў гэтая выяўляецца не толькі ў праявах пачуццяў да мужчыны.

Чаму трэба аналізаваць свае памылкі? (Выніковае сачыненне)

Калі Вы заўважылі памылку ці памылку, вылучыце тэкст і націсніце Ctrl + Enter.

Тым самым акажаце неацэнную карысць праекце і іншым чытачам.

Дзякуй за ўвагу.

Наша жыццё суправаджаюць вялікія і малыя памылкі. Чалавек можа зрабіць няправільны выбар прафесіі, няўдала ўступіць у шлюб, лічыць сябрам лгуна. Але падобныя пралікі адбіваюцца на лёсе канкрэтнага чалавека і не вядуць да глабальных праблемах.

Памылкі пілотаў, вадзіцеляў, лекараў, навукоўцаў абыходзяцца нашмат больш сур’ёзна. А пралікі палітыкаў адбіваюцца не толькі на існаванне асобнай дзяржавы, але могуць паставіць пад пагрозу ўсю планету.

Яшчэ старажытныя філосафы канстатавалі факт, што чалавеку ўласціва памыляцца.

Гэта ўжо аксіёма, бо няма на свеце чалавека, які не зрабіў у жыцці ні адной памылкі. На жаль, не кожны з нас здольны аналізаваць і ўсведамляць свае хібы, ўключаць высновы ў жыццёвы вопыт, які з’яўляецца галоўнай крыніцай мудрасці.

На шчасце, многія з дасканалых памылак паддаюцца выпраўленню. Першы крок да гэтага — аналіз, бо ўсведамленне самога факта — ужо пачатак шляху да іх ліквідацыі. Нямала пацверджанняў гэтаму можна знайсці ў творах класікаў.

Герой «Злачынствы і пакаранні» Ф.М.Дастаеўскага стварыў цэлую тэорыю моцнай асобы, якой у жыцці дазволена літаральна ўсё. Пры ўвасабленні ўласных бачанняў у жыццё Раскольнікавым даводзіцца пазбавіць жыцця не толькі «заслужыла» смерць старую-процентщицу, але і яе цяжарную сястру. Праз час малады чалавек ўсведамляе няздольнасць і антыгуманныя сваёй тэорыі, разумее недарэчнасць здзейсненага злачынства. Аналіз таго, што адбылося быў доўгім і пакутлівым, але ў выніку Раскольнікаў спасцігае ісціну: яго выратаванне ў шчырым раскаянне.

Іншы прыклад можна знайсці ў рамане-эпапеі Л.Н.Талстога «Вайна і мір». П’ер Бязухаў ажаніцца на свецкай прыгажуні Элен Курагіну. Пазней ён разумее падступства жонкі, якая выйшла замуж па разліку. Ён ўсведамляе, што далейшыя адносіны з Элен завядуць яго ў тупік. Бязухаў ня зміраецца з такой сітуацыяй і разводзіцца з жонкай. Пасля лёс ўзнагароджвае яго шчаслівым шлюбам з Наташай Растовай.

Можна падсумаваць: не варта баяцца памылак — яны былі і будуць ва ўсе стагоддзі. Пакуль чалавецтва недасканалае, яму ўласціва прымаць няслушныя рашэнні. Але нельга выкрэсліваць памылкі з памяці, неабходна аналізаваць іх, рабіць высновы. Толькі гэта дазволіць скласці з «каменьчыкаў», якія сустракаюцца на жыццёвым шляху, моцныя прыступкі да дасканаласці.

Сайт мае выключна азнаямляльны й навучальны характар. Усе матэрыялы ўзяты з адкрытых крыніц, усе правы на тэксты належаць іх аўтарам і выдаўцам, тое ж адносіцца да ілюстрацыйным матэрыялам. Калі вы з’яўляецеся праваўладальнікам якога-небудзь з прадстаўленых матэрыялаў і больш не жадаеце, каб яны знаходзіліся на гэтым сайце, яны неадкладна будуць выдаленыя.

Понравилась статья? Поделиться с друзьями:
Adblock
detector