Апавяданне «Бедная Ліза» ўспрымаецца як аповяд пра сапраўдных падзеях. Аўтар выкладае гэтую гісторыю так, як быццам сам быў відавочцам гэтага. У кожным радку гэтага твора відаць спачуванне і спагада аўтара да Лізе. Гэта і зразумела, бо на долю маладой дзяўчыны выпадаюць сапраўды цяжкія выпрабаванні, а ёй нават не да каго звернецца за радай.
Цяжкасці ўзнікаюць у яе ад неспрактыкаванасці, неспрактыкаванасці кахаць.
Эраст — яе каханы, трохі ветраны, не здольны на сапраўдныя пачуцці, для яго Ліза толькі часовае развлечение- загадка, якую зразумеўшы, ён забывае.
Галоўная памылка Лізы — гэта яе адкрытасць, яе нагадванні Эраста пра бездапаможнасць без яго. Эраст разумеў, што Ліза занадта прывязаная і залежная ад яго і яму яна стала не цікавая.
З часам Ліза ўсё зразумела, і вядома гэта нанесла ёй глыбокія душэўныя раны. Моцнае расчараванне ў першым каханні адыграла вырашальную ролю ў лёсе Лізы, не ў яе карысць, таму Лізу сапраўды можна назваць беднай, бо яе жыццё склалася вельмі трагічна.
Аповесць Н.М. Карамзіна «Бедная Ліза»
Літаратурнае кірунак сентыменталізм прыйшло ў Расію з Францыі ў канцы 18 стагоддзя, звярталася ў асноўным да праблем чалавечай душы.
У аповесці Карамзіна «Бедная Ліза» распавядаецца пра каханне маладога двараніна
Эраста і сялянкі Лізы. Ліза жыве разам з маці ў наваколлях Масквы. Дзяўчына прадае кветкі і тут знаёміцца з Эраста. Эраст — гэта чалавек- «з ладным розумам і добрым сэрцам, добрым ад прыроды, але слабым і ветраным». Яго любоў да Лізе аказалася не трывалай. Эраст прайграецца ў карты. Імкнучыся паправіць справы, ён збіраецца жаніцца на багатай удаве, таму пакідае Лізу. Узрушаны здрадай Эраста, Ліза ў адчаі кідаецца ў сажалку і тоне. Гэты трагічны канец шмат у чым наканаваны саслоўным няроўнасцю герояў. Эраст — дваранін. Ліза — сялянка. Іх шлюб немагчымы. Але ўменне кахаць і быць шчаслівай не заўсёды супадаюць. У аповесці аўтар шануе ня шляхетнасць і багацце, а душэўныя якасці, здольнасць да глыбокага пачуццю.
Карамзін быў вялікім гуманістам, чалавекам з тонкай душой. Ён адмаўляў прыгоннае права, не прызнаючы за людзьмі ўлады распараджацца жыццём іншых людзей. Хоць гераіня аповесці не прыгонная дзяўчына, а вольная сялянка, тым не менш, саслоўная сцяна паміж ёй і яе каханым ня пераадольныя. Нават каханне Лізы не змагла разбурыць гэтага бар’ера.
Чытаючы аповесць, я цалкам на баку Лізы, перажываю захапленне любові і смуткую з нагоды гібелі дзяўчыны. Звярнуўшыся да высокай тэме непадзеленай любові, Карамзін разумеў і адчуваў, што драму чалавечых пачуццяў ня магчыма растлумачыць толькі сацыяльнымі прычынамі. Вобраз Эраста у гэтым сэнсе вельмі цікавы, характар яго супярэчлівы; валодае пяшчотнай паэтычна натурай, прыгожы, за што Ліза і палюбіла яго. У той жа час Эраст эгаістычны, слабасці, здольны на падман; з халоднай жорсткасцю ён выводзіць Лізу са сваёй хаты, але, даведаўшыся пра яе смерці, ён не мог суцешыцца і не лічыў сваім забойцам. Аўтар падкрэслівае, што ніякае станавае перавагу не вызваляе чалавека ад адказнасці за свае ўчынкі.
38014 чалавек прагледзелі гэтую старонку. Зарэгіструйся або увайдзі і даведайся колькі чалавек з тваёй школы ўжо спісалі гэта сачыненне.
/ Складанні / Карамзін Н.М. / Рознае / Аповесць Н.М. Карамзіна «Бедная Ліза»
Мы напішам выдатнае складанне па Вашым замове ўсяго за 24 гадзіны. Унікальнае складанне ў адзіным экземпляры.