Кубань — мой родны край, мая Радзіма. Я вельмі люблю тое месца, дзе нарадзілася, і ганаруся ім. Вы спытаеце, чаму? Па-мойму, гэта вельмі проста.
Кубань размяшчаецца на поўдні Расіі. Шырока раскінулася яна на тэрыторыі Краснадарскага краю і ўпіраецца ў Чорнае і Азоўскае мора. Мільёны людзей кожны год прыязджаюць сюды адпачываць і папраўляць сваё здароўе. Што можа быць лепш шчодрага кубанскага сонца, марскога паветра, багатых дароў прыроды! Я ганаруся тым, што мой край дапамагае велізарнай колькасці людзей здабываць здароўе, добры настрой, прыгажосць.
Адпачыўшы, людзі зноў з’язджаюць да сябе дадому, магчыма, на далёкі поўнач, і вязуць з сабой ўспаміны, ўражанні ад нашага шчодрага краю. Вязуць з сабой часцінку чалавечага цяпла, на якую так багатая Кубань. Бо ў нас жывуць цудоўныя людзі, па-паўднёваму гасцінны, гасцінныя, добразычлівыя, адкрытыя. Яны заўсёды рады дапамагчы, параіць, проста пагутарыць, завесці новых сяброў.
На нашых курортах адпачываюць людзі з усёй Расіі, ды і не толькі Расіі. Тут яны знаёмяцца, размаўляюць, знаходзяць новых сяброў, а можа быць, і сваё каханне. Таму можна сказаць, што мой край дапамагае людзям стаць шчаслівымі.
На Кубані шмат прыгожых гарадоў, кожны — са сваім «асобай», каларытам, атмасферай. На першы погляд здаецца, быццам усе яны вельмі падобныя, але гэта не так. Вельмі прыгожая сталіца Кубані — Краснадар. Адно яго назва гаворыць пра сутнасць і горада, і ўсяго нашага краю. Кубань — гэта крыніца шчодрага сонца і ўсіх яго багаццяў.
А вось, напрыклад, маленькі гарадок Геленджык. Ён знаходзіцца на беразе бухты, таму тут не бывае бур і вялікіх хваль на моры. Затое гэты горад валодае унікальным мяккім кліматам і дзіўным раслінным светам. Дзе яшчэ вы ўбачыце такія прыгожыя сосны або пахучыя квітнеючыя акацыі!
А, ад’ехаўшы трохі ад Геленджыка, вы трапіце ў Сочы. Гэты горад зусім іншы. Можна сказаць, што гэта еўрапейскі горад, са зіготкімі рэкламай вуліцамі, сучаснымі будынкамі. Сюды прыязджаюць госці з усяго свету. Акрамя таго, Сочы стане сталіцай зімовай Алімпіяды 2014 года! Хіба гэта не падстава для гонару?
Але Кубань славіцца не толькі тым, што гэта выдатная курортная зона, «здраўніца Расеі». Мой край слаўны сваёй гісторыяй. Хто не ведае пра кубанскіх казакоў? Пра іх ў 1949 годзе нават быў зняты музычны фільм з аднайменнай назвай, гремевшего на ўсю краіну. Гэты фільм праславіў не толькі яго рэжысёра — Івана Пырьева, але і зрабіў зоркай маладую актрысу Клару Лучко.
Культура нашага краю непарыўна звязана з культурай казакоў. Вы чулі кубанскія песні, паданні, легенды? Я ўпэўнена, што гэта — скарб, без якога вялікая культура Расіі была б няпоўнай, збедненай.
Я шчаслівая, што нарадзілася і жыву на Кубані. Я люблю свой край, гэта мая Радзіма. Тут жылі мае продкі і тут, я спадзяюся, будуць жыць мае дзеці і ўнукі. Тут яны змогуць быць шчаслівымі, жывучы і працуючы на карысць роднага краю.
0 чалавек прагледзелі гэтую старонку. Зарэгіструйся або увайдзі і даведайся колькі чалавек з тваёй школы ўжо спісалі гэта сачыненне.
/ Складанні / Складанні на вольную тэму / 11 клас / Я жыхар Кубані і ганаруся гэтым
Мы напішам выдатнае складанне па Вашым замове ўсяго за 24 гадзіны. Унікальнае складанне ў адзіным экземпляры.
Сачыненне на тэму «Родны край»
«Для чалавека няма нічога
бліжэй і даражэй роднага краю … »
Сачыненне на тэму «Мой родны край»
родны край! Колькі цудоўных успамінаў ўсяго ў пары слоў. Квітнеючыя вішнёвыя сады і духмяныя мятныя дываны ўздоўж дарожак. Вабная сінь блакітнага гадовага неба, водар залацістай ліпы, ўборка хлеба — настальгія захліствае пры адным згадванні роднае зямлі, дзе ты нарадзіўся, вырас і зрабіў першыя крокі ў займальную і цікавую жыццё.
родны край заўсёды вабіць да сябе, цягне вярнуцца на тыя дарожкі, па якіх бегаў з хлопцамі, у тыя сады, дзе краў саспелыя абрыкосы. Мы раз’яжджаемся па свеце, падарожнічаем, знаёмімся з новымі людзьмі, але ў сэрцы заўсёды жыве адзін-адзіны куток цяпла і выгоды, дзе адчуваеш сябе не проста як дома, а сапраўды там, у сваім родным краю.
Зараз, ідучы па пыльных шумным гарадскіх вуліцах, узіраючыся ў зіготкія вітрыны і неонавыя шыльды, ты ў думках вяртаешся туды, дзе лавіў матылькоў па раніцах і еў бабуліны вішнёвыя пірагі. Для чалавека няма нічога бліжэй і даражэй роднага краю — месцы, якая ўзгадавала цябе, як маленькі каласок, і выпусціла ў далёкую дарогу да вяршыняў жыццёвага шляху.
«Сачыненне пра родны край» / Студзень 2015
Сачыненне на тэму «Прырода майго роднага краю»
Город в котором я жыву, акружаны вельмі маляўнічай прыродай. Мноства прыродных помнікаў і запаведнікаў знаходзяцца вакол. Буяныя лесу, глыбокія азёры і нават высокія горы размешчаны, калі не ў пешай даступнасці, то ехаць да іх не больш за дзве гадзіны. Калі сесці на электрычку ў маім горадзе і праехаць 4 станцыі, то можна апынуцца на станцыі, якая вядзе да падножжа самай вялікай горнай ўзвышша маёй краіны. Калі я ўбачыла Гаверлу ўпершыню, я была пад велізарным ўражаньне ад яе велічнасці і манументальнасці, гледзячы на яе ўсведамляеш ўсю сваю мізэрнасць і разумееш на колькі кароткі чалавечы век.
Лес і яго насельнікі
Я ўжо пісала, што мой родны край размешчаны ў лясной мясцовасці. У лясах вакол ёсць палянкі для адпачынку і пікнікоў, шмат грыбных месцаў, усе гэтыя ўчасткі добра вядомыя, асветлены і на іх практычна немагчыма заблудзіцца. Але існуюць такія месцы, дзе гушчар становіцца непраходнай і высокія кроны дрэў хаваюць сонечнае святло.
Прырода — гэта галоўнае з цудаў свету
У гэтых месцах насяляюць дзікія жывёлы і многія з іх далёка не бяскрыўдныя. Неопасные прадстаўнікі мясцовай фауны — гэта казулі, розныя птушкі і дробныя грызуны. А вось з драпежнікаў маюцца лісы, дзікія кабаны і нават ваўкі. У месцы рассялення драпежнікаў дазволена хадзіць толькі паляўнічым і толькі пасля пачатку паляўнічага сезону.
Прырода майго роднага краю дзівіць сваёй разнастайнасцю і прыгажосцю.
«Складанне «Прырода майго роднага краю»» / Студзень 2015
складанне Аб родным краі
радзіма — гэта самае роднае, што ёсць у чалавека. родны край — гэта тое месца, дзе чалавек нарадзіўся і вырас. Я нарадзіўся і вырас на Кубані. Гэта выдатнае месца, прасякнутае свежым паветрам і цёплымі промнямі сонца.
Я лічу, што родны край павінен быць самым прыгожым і каханым. Калі чалавек пакідае самастойна родны край, то ён не патрыёт свайго месца нараджэння.
Як толькі сыдзе снег, з’яўляецца першая, яшчэ ледзь зялёная, траўка. З пад зямлі спрабуюць прабіцца першыя кветачкі, якія будуць радаваць усіх людзей. Дрэвы ўжо знялі сваю снежную шапку і быццам пацягнулі за сонейкам. На галінках з’яўляюцца першыя зялёныя лісточкі. Прамяні сонейка прабіваюцца скрозь акно і асвятляюць ўсю мой пакой. Часам сонца замест будзільніка будзе мяне па раніцах, каб я не спазніўся ў школу. Прылятаюць матылькі, і навакольны свет становіцца разноцветнее.Лето — маё самае любімае час года. У маім родным краі летам можна займацца ўсім, чым заўгодна. Непадалёк ад майго дома ёсць мора, у якім я люблю купацца. Родны край — гэта не толькі прырода, але і жывёлы, якія насяляюць гэтую зямлю. У нас вельмі шмат разнастайных птушак, якія прылятаюць сюды вясной і застаюцца да восені. Потым яны ляцяць у больш цёплы клімат, каб перачакаць зіму.
Мне вельмі дарог мой родны край, хоць тут і няма пальмаў і персікавых дрэў, але тут прысутнічае цяпло блізкіх і чыстае паветра. Аднойчы, я задумваўся над тым, каб усе Атамныя Электра Станцыі (АЭС) прыбралі і стварылі больш бяспечныя збудаванні па здабычы электрычнасці. З-за іх наш паветра не заўсёды такі чысты, як нам хацелася б. Бо людзі ж могуць стварыць што — то новае, каб не губіць нашу планету.
Я ганаруся тым, што да гэтага часу не пакідаю свой родны край, а мае намер развівацца тут і заводзіць сям’ю. Радзіма — гэта ўсё для чалавека. У кожнага чалавека ёсць свая, нават калі яна вельмі маленькая, радзіма. Чалавек павінен берагчы яе ўсімі сіламі і не забруджваць яе, бо на ёй будуць жыць і нашы нашчадкі.
«Сачыненне на тэму родны край» / Студзень 2015
папулярныя сачыненні
Сачыненне на тэму. Сачыненні ў дапамогу школьнікам.
Падзяліцеся з сябрамі
Калі матэрыялы нашага сайта апынуліся для вас карыснымі, падзяліцеся спасылкай на наш праект са сваімі сябрамі!