эканамічны аналіз (Аналіз гаспадарчай дзейнасці) — найбольш распаўсюджаны метад даследаванні ў эканамічнай тэорыі, з’яўляецца навуковай базай прыняцця кіраўніцкіх рашэнняў у бізнэсе, бо для іх абгрунтавання неабходна выяўляць вытворчыя і фінансавыя рызыкі, прагназаваць ўздзеянне рашэнняў, што прымаюцца на канчатковыя вынікі дзейнасці прадпрыемства.
Любы кваліфікаваны эканаміст (бухгалтар, фінансіст, аўдытар і інш.) Павінен валодаць сучаснымі метадамі эканамічных даследаванняў для правядзення комплекснага эканамічнага аналізу.
У залежнасці ад таго, які выгляд справаздачнасці служыць крыніцай эканамічнага аналізу, вылучаюць фінансавы і кіроўчы аналіз дзейнасці прадпрыемства.
фінансавы аналіз праводзіцца па дадзеных фінансавай (бухгалтарскай) справаздачнасці і рэгістраў бухгалтарскага ўліку, на аснове якога рыхтуецца справаздачнасць. кіраўнічы аналіз праводзіцца на аснове як бухгалтарскага ўліку і фінансавай справаздачнасці, так і кіраўніцкага ўліку і справаздачнасці.
Адзначым, што фінансавы аналіз з’яўляецца абавязковым элементам як фінансавага менеджменту на прадпрыемстве, так і яго эканамічных ўзаемаадносінаў з партнёрамі, фінансава-крэдытнай сістэмай.
Для правядзення фінансавага і кіраўніцкага аналізу прадпрыемства выкарыстоўваюцца пэўныя метады і інструментар. Асноўныя метады фінансавага і кіраўніцкага аналізу:
- гарызантальны аналіз — параўнанне кожнай пазіцыі справаздачнасці з папярэднім перыядам;
- вертыкальны аналіз — вызначэнне структуры выніковых паказчыкаў, выяўленне ўплыву кожнай пазіцыі справаздачнасці на вынік у цэлым;
- трэндавы аналіз — параўнанне кожнай пазіцыі справаздачнасці з шэрагам папярэдніх перыядаў і вызначэнне трэнду — асноўнай тэндэнцыі дынамікі паказчыка. З дапамогай трэнду фармуюць магчымыя значэнні паказчыкаў у будучыні, гэта значыць праводзяць перспектыўны прагнозны аналіз;
- коэффициентный аналіз — суадносіны асобных паказчыкаў фінансавай (кіраўніцкай) справаздачнасці;
- факторный аналіз — аналіз ўплыву асобных фактараў на выніковы паказчык з дапамогай дэтэрмінаваных або стахастычных прыёмаў даследаванні.
Сутнасць гарызантальнага аналізу. прыклады прымянення
гарызантальны аналіз прадугледжвае вывучэнне абсалютных паказчыкаў артыкулаў справаздачнасьці арганізацыі за пэўны перыяд, разлік тэмпаў іх змены і ацэнку. Для гэтага будуюцца аналітычныя табліцы, у якіх абсалютныя паказчыкі справаздачнасці дапаўняюцца паказчыкамі адноснымі, г.зн. пралічваюцца змены абсалютных паказчыкаў у суме і ў працэнтах. Прыклады прымянення гарызантальнага аналізу прадстаўлены ў табліцы 1 і 2.
З табліцы 1 бачна, што план па вытворчасці тавару А перавыкананы на 8%, а па вырабе В — недавыкананы на 15%. У цэлым план па вытворчасці тавараў А і В выкананы на 98%, гэта значыць недавыкананы на 2%.
З табліцы 2 відаць, што не выкананы план павелічэння выпуску тавараў па першых двух мерапрыемствам, выяўлены рэзерв — 60 вырабаў. План павелічэння выпуску тавараў па трэцім мерапрыемству перавыкананы на 45 вырабаў — праца на новай тэхніцы з’яўляецца больш эфектыўнай.
Сутнасць слаба аналізу. прыклад прымянення
прызначэнне слаба аналізу заключаецца ў магчымасці прааналізаваць цэлае праз асобныя яго элементы, прасцей кажучы, вызначыць структуру (удзельная вага) — адносную долю складовага элемента ў агульнай суме. Тэхналогія слаба аналізу складаецца ў тым, што агульную суму прымаюць за сто працэнтаў, і кожны элемент (складнік) гэтай сумы прадстаўляюць у выглядзе працэнтнай долі ад прынятага базавага значэння. Прыклад прымянення вертыкальнага аналізу прадстаўлены ў табліцы 3.
З табліцы 3 відаць, што найменшую долю ў аб’ёме продажаў мае тавар З, удзельная вага якога 24,2%. Найбольшую долю мае тавар У з удзельнай вагой 45,5%.
Паколькі гарызантальны і вертыкальны аналіз ўзаемадапаўняюць адзін аднаго, то на практыцы часта будуюць аналітычныя табліцы, якія характарызуюць як структуру справаздачнай формы, так і дынаміку асобных яе паказчыкаў.
Гарызантальны і вертыкальны аналіз шырока ўжываецца для першаснага аналізу фінансавай, бухгалтарскай справаздачнасці прадпрыемства, а таксама пры міжгаспадарчых супастаўлення.
Іншыя артыкулы па дадзенай тэме:
2012-2015 © Лана Забродскі (у Google+). Пры капіяванні матэрыялаў сайта спасылка на крыніцу абавязковая
фінансавы аналіз
Сістэмы і метады фінансавага аналізу
фінансавы аналіз ўяўляе сабой працэс даследаванні фінансавага стану і асноўных вынікаў фінансавай дзейнасці прадпрыемства з мэтай выяўлення рэзерваў павышэння яго рынкавай кошту і забеспячэння далейшага эфектыўнага развіцця.
Вынікі фінансавага аналізу з’яўляюцца асновай прыняцця кіраўніцкіх рашэнняў, выпрацоўкі стратэгіі далейшага развіцця прадпрыемства. Таму фінансавы аналіз з’яўляецца неад’емнай часткай фінансавага менеджменту, найважнейшай яго складнікам.
Асноўныя метады і віды фінансавага аналізу
Адрозніваюць шэсць асноўных метадаў фінансавага аналізу:
- гарызантальны (Часовай) аналіз — параўнанне кожнай пазіцыі справаздачнасці з папярэднім перыядам;
- вертыкальны (Структурны) аналіз — выяўленне ўдзельнай вагі асобных артыкулаў у выніковым паказчыку, прымаюць за 100%;
- трэндавы аналіз — параўнанне кожнай пазіцыі справаздачнасці з шэрагам папярэдніх перыядаў і вызначэнне трэнду, т. Е. Асноўнай тэндэнцыі дынамікі паказчыка, вычышчанай ад выпадковых уплываў і індывідуальных асаблівасцяў асобных перыядаў. З дапамогай трэнду фармуюць магчымыя значэнні паказчыкаў у будучыні, а такім чынам, вядзецца перспектыўны прагнозны аналіз;
- аналіз адносных паказчыкаў (Каэфіцыентаў) — разлік суадносін паміж асобнымі пазіцыямі справаздачнасці, вызначэнне узаемасувязяў паказчыкаў;
- параўнальны (Прасторавы) аналіз — з аднаго боку, гэта аналіз паказчыкаў справаздачнасці даччыных фірмаў, структурных падраздзяленняў, з другога — параўнальны аналіз з паказчыкамі канкурэнтаў, среднеотраслевого паказчыкамі і т. Д .;
- факторный аналіз — аналіз ўплыву асобных фактараў (прычын) на выніковы паказчык. Прычым факторный аналіз можа быць як прамым (уласна аналіз), калі выніковы паказчык дробняць на складовыя часткі, так і зваротным (сінтэз), калі яго асобныя элементы злучаюцца ў агульны паказчык.
Асноўныя метады фінансавага аналізу, які праводзіцца на прадпрыемстве:
Вертыкальны (структурны) аналіз — вызначэнне структуры выніковых фінансавых паказчыкаў (сумы па асобных артыкулах бяруцца ў працэнтах да валюты балансу) і выяўленне ўплыву кожнага з іх на агульны вынік гаспадарчай дзейнасці. Пераход да адносным паказчыках дазваляе праводзіць міжгаспадарчыя параўнання эканамічнага патэнцыялу і вынікаў дзейнасці прадпрыемстваў, якія адрозніваюцца па велічыні выкарыстаных рэсурсаў, а таксама згладжвае негатыўны ўплыў інфляцыйных працэсаў, скажаюць абсалютныя паказчыкі фінансавай справаздачнасці.
Гарызантальны (дынамічны) аналіз грунтуецца на вывучэнні дынамікі асобных фінансавых паказчыкаў ў часе.
Дынамічны аналіз з’яўляецца наступным этапам пасля аналізу фінансавых паказчыкаў (слаба аналізу). На гэтым этапе вызначаюць, па якіх раздзелах i артыкулах балансу адбыліся змены.
Аналіз фінансавых каэфіцыентаў грунтуецца на разліку суадносін розных абсалютных паказчыкаў фінансавай дзейнасці паміж сабой. Крыніцай інфармацыі з’яўляецца бухгалтарская справаздачнасць прадпрыемства.
Пры аналізе фінансавых каэфіцыентаў неабходна мець на ўвазе наступныя моманты:
- на велічыню фінансавых каэфіцыентаў аказвае вялікі ўплыў ўліковая палітыка прадпрыемства;
- дыверсіфікацыя дзейнасці абцяжарвае параўнальны аналіз каэфіцыентаў па галінах, паколькі нарматыўныя значэнні могуць істотна вар’іравацца для розных галін дзейнасці;
- нарматыўныя каэфіцыенты, абраныя ў якасці базы для параўнання, могуць не быць аптымальнымі і не адпавядаць кароткатэрміновым задачам разгляданага перыяду.
Параўнальны фінансавы аналіз грунтуецца на супастаўленні значэнняў асобных груп аналагічных паказчыкаў паміж сабой:
- паказчыкаў дадзенага прадпрыемства і сярэднегаліновыя паказчыкаў;
- фінансавых паказчыкаў дадзенага прадпрыемства і паказчыкаў прадпрыемстваў-канкурэнтаў;
- фінансавых паказчыкаў асобных структурных адзінак і падраздзяленняў дадзенага прадпрыемства;
- параўнальны аналіз справаздачных і планавых паказчыкаў.
Інтэгральны (факторный) фінансавы аналіз дазваляе атрымаць найбольш паглыбленую ацэнку фінансавага стану прадпрыемства.
Мадэль Мілера — Орра Фінансавы менеджмент — тэорыя і практыка кіравання прадпрыемствам
Сутнасць, функцыі, задачы і мэты фінансавага менеджменту
Канцэпцыі фінансавага менеджменту
Фінансавы аналіз і яго асноўныя метады
Кіраванне запасамі на прадпрыемстве
Рэструктурызацыя прадпрыемствы — асаблівасці кіравання працэсамі рэструктурызацыі
Грашовы паток — метады разліку і ацэнкі грашовага патоку інвестыцыйнага праекта