Адзін з самых цікавых, «самых яркіх тыпаў камедыі» (па заўвазе Ф. М. Дастаеўскага), «неадназначных» (па выказванні А.С. Пушкіна) герояў з’яўляецца Аляксей Сцяпанавіч Молчалин, сакратар Фамусова, які жыве ў яго ў доме і якія лічацца « па архівах ».
З усіх персанажаў фамусовского круга Молчалин лепш астатніх можа прыстасавацца да існуючых умоў. Ён валодае дзелавымі якасцямі. Першая яго больш ці менш вялізная рэпліка, адносіцца да службовых абавязкаў: паперы, якія даручыў яму Фамусов, «у ход нельга пусціць без даведак, без іншых, / Противуречья ёсць, і шмат чаго не слушна».
Молчалин ставіцца да таго тыпу людзей, якія, нягледзячы на сваю незнатного, «Бязродны», даб’юцца «ступеняў вядомых» дзякуючы свайму упартасьці, умення знаходзіць агульную мову з уплывовымі людзьмі. Ён — выдатны псіхолаг, дакладна ўлоўлівае тонкія пералівы настрояў уплывовых асобаў, разумее, калі трэба выступіць з рахманай ветласцю:
Ваш шпіцы — цудоўны шпіцы; не больш напарстка,
Я гладзіў ўсе яго; як шаўковая шэрстка.
За гэты атрымлівае ад Хлястова: «Дзякуй, мой родны!». Молчалин не памыляецца ў разліках і не блытаецца ў ролях сакратара і палюбоўніка, ветлівага субяседніка і картачнага партнёра. Характарыстыка, дадзеная аўтарам свайму персанажу ( «умеранасць і акуратнасць»), — гэта тонка вывераная стратэгія і тактыка паводзінаў у жыцці, гэта падпарадкаванне ўсяго і ўся павольнага руху наперад, да пастаўленай мэты — «.. .і узнагароджаных браць, і весела пажыць» (з маналогу з Чацкого). «Ушанаванні і шляхетнасць» — вось да чаго цягнецца Молчалин. Стаць «маскоўскім тузом» — вяршыня мары.
Няхітрая мараль, засвоеная многімі пакаленнямі молчалиных, у свеце Фамусовых прыводзіць да поспеху. Формула гэтага поспеху такая:
Па-першае, дагаджаць усім людзям без выключэнняў —
Гаспадару, дзе давядзецца жыць,
Начальніку, з кім буду я служыць,
Слузе ягонаму, які чысціць сукенкі,
Швейцару, дворніку, для пазбягання зла,
Сабаку дворніка, каб ласкавая была.
Звыклая маска павагі і паслухмянасці ратуе Молчалина, калі ў фінале камедыі Соф’я чуе яго споведзь Лізе. Молчалин, як дасведчаны ілюзіяніст, умела выцягвае ў патрэбны момант з чорнай скрыні сваёй душы асноўны набор маральных каштоўнасцяў «стагоддзя мінулага»: шанаванне, паслухмянасць, паддобрыванне, крывадушнасць, прытворства, ліслівасць, адсутнасць уласнага меркавання.
Ролю Репетилова і Загорецкого ў камедыі А.С. Грыбаедава «Гора ад розуму»
Грыбаедаў знакаміты як творца аднаго твора, але настолькі значная роля яго камедыі «Гора ад розуму» ў гісторыі рускай літаратуры, настолькі востра адказвала п’еса на надзённыя пытанні свайго часу, настолькі бліскуча яна напісана, што ўжо адно гэта твор абессмяроціў імя яго аўтара. Камедыя была напісана ў гады стварэння таемных рэвалюцыйных арганізацый дзекабрыстаў. Іх барацьба з шматлікімі і моцнымі супернікамі — дваранамі-рэакцыянерамі, барацьба новага са старым разгаралася ўсё мацней, пранікаючы ў розныя сферы жыцця, адлюстроўваючыся ў мастацтве і літаратуры. Назіраючы гэта супрацьстаянне, з’яўляючыся яго непасрэдным удзельнікам, Грыбаедаў адбіў гэта ў сваёй камедыі. Такім чынам, змест п’есы цесна звязана з гістарычнымі падзеямі, а асноўнай яе канфлікт — сутыкненне разумнага, перадавога чалавека з косным грамадствам дваран-прыгоннікаў — драматург сам мог назіраць у жыцці. У галоўным герою камедыі пісьменнік увасобіў найважнейшыя якасці перадавога чалавека сваёй эпохі.
0 чалавек прагледзелі гэтую старонку. Зарэгіструйся або увайдзі і даведайся колькі чалавек з тваёй школы ўжо спісалі гэта сачыненне.
/ Складанні / Грыбаедаў А.С. / Гора ад розуму / Роля Репетилова і Загорецкого ў камедыі А.С. Грыбаедава «Гора ад розуму»
Глядзі таксама па твору «Гора ад розуму»:
Мы напішам выдатнае складанне па Вашым замове ўсяго за 24 гадзіны. Унікальнае складанне ў адзіным экземпляры.