Мой горад сачыненне на рускай

Я жыву ў горадзе ў прыгожым горадзе. Мой горад не вельмі вялікі. У ім жыве каля 450 тысяч чалавек.

У нас чысты горад. Найпрыгажэй летам у яснае надвор’е. У нашым горадзе шмат універсітэтаў і тэхнікумаў. Вучыцца да нас прыязджаюць не толькі з усёй рэспублікі, але і з іншых краін. У нас шмат помнікаў. Напрыклад, Леніну і Чапаеву.

Ёсць у нас і музеі. У іх можна даведацца пра гісторыю нашай рэспублікі. Таксама прыязджаюць выставы з іншых гарадоў. Нядаўна прыязджала кунсткамера з Пецярбурга.

У апошнія гады ў дварах ўсталявалі новыя дзіцячыя пляцоўкі. А яшчэ пабудавалі шмат новых бальніц.

Мой горад стаіць на беразе ракі Волга. І летам гараджане любяць у ёй купацца і загараць на яе беразе. На Волзе некалькі пляжаў, дзе адпачываюць людзі. Улетку на другі бераг ходзіць паромчик. І можна адправіцца, на ім на іншы бераг.

Зімой таксама прыгожа. Можна катацца на санках. У розных раёнах ёсць лыжныя базы. І аматары гэтага віду спорту могуць ўдосталь накатанай.

У маім горадзе шмат цэркваў. Ёсць некалькі мячэцяў. У мяне спакойны, ціхі горад.

Мне тут вельмі падабаецца.

Мой любімы горад Акцябрскі.

Наш горад Кастрычніцкі вельмі прыгожы і ўтульны, з шырокімі вуліцамі, з высокімі дамамі, з паркамі і скверамі. Ён размешчаны па правы бок ад ракі ВК, на яе беразе, побач з невялікім штучным возерам.

Горад налічвае каля ста чатырнаццаці тысяч жыхароў, у распараджэнне якіх прадастаўлены тэатры, бібліятэкі з вялізнымі кніжнымі фондамі больш за мільён кніг, ДДиЮТ з мноствам гурткоў і секцый, Палац спорту са спартыўнымі заламі і плавальным басейнам, дома культуры і адпачынку, стадыён з месцамі на дзесяць тысяч гледачоў, краязнаўчы музей, зімовыя спартыўныя базы. Для дзятвы горада адкрыты яслі і дзіцячыя сады. Амаль усе дзеці дашкольнага ўзросту маюць магчымасць наведваць спецыяльныя ўстановы. У горадзе прымаюць навучэнцаў дваццаць агульнаадукацыйных сярэдніх школ, некалькі прафесійна-тэхнічных каледжаў, дзве музычныя школы, музычнае вучылішча і агульнатэхнічных факультэт Уфімскага нафтавага інстытута.

У нас ёсць вялікая плошча. У яе цэнтры знаходзіцца велізарная клумба-кветнік, на якой летам распускаюцца яркія кветкі, а ў свята Новага года тут усталёўваюць гарадскую ёлку.

Яшчэ ў горадзе ёсць гасцініцы, рэстараны, кафэ, мноства розных крам, у якіх заўсёды можна набыць тавар на любы густ. Даволі папулярныя сталі рынкі і часцяком праводзяцца кірмашы. Цікава пабываць на сабантуі, дзе ладзяцца спаборніцтвы па бегу ў мяшках, каманднага перацягванні ліны, небяспечнага лажання па бервяне за каштоўнымі прызамі і іншыя.

Зараз у горадзе вельмі казачна і прыгожа. Восеньская пара размалявалі дрэвы ў яркія жоўтыя і чырвоныя колеры, таму ўсе вуліцы горада, дзе шмат дрэў, сталі вельмі яркімі і маляўнічымі.

Я жыву ў цудоўным для мяне горадзе. Калі я сюды прыехала, мне было ўсё цікава. У гэты час я жыла ў вёсцы. Але я сабе сказала, калі я вырасту я буду ў ім жыць. Праз год мы пераехалі ў горад. Пасля заняткаў я шпацыравала па горадзе, даведаўшыся што ўнёс ёсць шмат цікавага і я вырашыла ўсё абыйсці. Я хадзіла ў музеі, тэатры, кінатэатры была і ў парках іх у нас дастаткова.

У святы пускаюць выдатныя салюты. Я іх вельмі люблю глядзець. Ёсць тут і плошча, вечны агонь, летам хадзіла на пляж там бывае вельмі шмат розных людзей. Ды і наогул вельмі шмат усяго. Я вельмі люблю свой горад.

Некалькі цікавых твораў

Калі мне споўнілася дзесяць гадоў, асаблівую цікавасць у мяне пачалі выклікаць хлопцы малодшага ўзросту. Як правіла, да нас часта прыязджалі сваякі бацькі, у якіх было трое маленькіх дзяцей — мае зводныя браты і сёстры.

Бязмежны выгляд квітнеючай прыроды заўсёды зачароўвае і прыцягвае позірк чалавека сваім багаццем і пышнасцю. На карціне А.Дузельханова можна бачыць бясконцую стэп з нясецца па ёй вершнікам на кані

Чым каштоўная наша жыццё? У чым яе сэнс? Адказ на гэтыя пытанні спрабуе раскрыць І. А. Бунін у сваім творы «Спадар з Сан-Францыска».

Сачыненне-разважанне на тэму: "Мой город — самы любімы"

Дзядуля кажа, што калі я быў маленькім, мой родны горад быў такім жа чыстым, квітнеючым і вясёлкавым, людзі ўсміхаліся адзін аднаму, разам хадзілі на дэманстрацыі, прыбіралі двор і садзілі на клумбах прыгожыя кветкі. Я веру яму, таму што таксама люблю свой горад. З ім звязаны самыя радасныя ўспаміны дзяцінства, пачынаючы ад капання ў пясочніцы з іншымі малымі, і заканчваючы нядзельнымі паходамі ў кіно разам з бацькамі.

У маім любімым горадзе шмат выдатных помнікаў, і кажуць, што некаторыя з іх вылепіў вядомы архітэктар, якому прысвечана нямала цікавых артыкулаў у прэсе. Старадаўніх будынкаў на гарадскіх вуліцах няшмат, затое ёсць некалькі прасторных сквераў і зялёных паркаў, дзе шпацыруюць маладыя пары і бегае пацешная ребятня. Я таксама люблю праводзіць час у адным з такіх паркаў, дзе стаяць мармуровыя лаўкі, летам іскрацца вясёлкавыя фантаны, а зімой пад нагамі шамаціць ападае лістота.

Я люблю свой горад за шырокія тратуары і белыя бардзюры, клумбы з кветкавымі кампазіцыямі і асабліва за горды характар ​​народа, што перадаецца з пакалення ў пакаленне. Тут вуліцы і помнікі названыя ў гонар нацыянальных герояў, у цэнтры па вечарах гуляюць джазавыя групы і выступаюць вулічныя музыканты. У адным з маіх любімых сквераў у цёплы час года шпацыруюць «живые9raquo; скульптуры, якія радуюць дзяцей і дарослых, а калі прыязджае цырк — то воцаряется цяперашні весялосьць.

Тут я адчуваю сябе абароненым побач са сваякамі і сябрамі, ведаю кожны закутак і, здаецца, магу прачытаць думкі любога чалавека. У цёмны час сутак мы з сябрамі часта сядаем у тралейбус і едзем уздоўж ціхіх вулачак насустрач прыгодам. А па выхадных збіраемся ў двары, забаўляемся і маем зносіны адзін з адным або наведваем мясцовыя музеі і карцінныя галерэі.

А ўзімку, асабліва, калі ўвечары ідзе снегапад, мой горад ператвараецца ў зімовую казку. У такія вечары горад як быццам заціхае, замест шуму становіцца чуваць як падае снег, пухнатымі шматкамі абмалёўваючы белымі контурамі дома, прыпаркаваныя аўтамабілі, лаўкі і шыльды гарадскіх крамаў.

Калі б мне прапанавалі пераехаць у нейкае іншае месца, то я б не пагадзіўся. Таму што мой родны горад — самы лепшы на зямлі, у ім выраслі мае бацькі, пачынаю сталець я, і калі-небудзь з задавальненнем буду распавядаць сваім дзецям пра самае найлепшы час, перабіраючы дзіцячыя ўспаміны і памятныя даты.

Мы ў Фэйсбуку

"сезоны года" — гэта часопіс аб прыродзе, культуры і навакольным свеце.

Матэрыялы можна выкарыстоўваць для азнаямлення дзяцей з прыродай, у дапамогу школьнікам, у рабоце выхавальніка і настаўнікі.

Понравилась статья? Поделиться с друзьями:
Adblock
detector