У апошні час шмат кажуць аб ахове прыроды. Мы так забрудзілі мора і рэкі, лясы і стэпы, што стала страшна за будучыя пакаленні. Што пакінем у спадчыну будучаму?
У школах увялі прадмет экалогію. На гэтых ўроках мы гаворым пра навакольны свет, пра тое, як лёгка парушыць баланс у прыродзе, а вось аднавіць парушанае вельмі складана. Прырода сама аднаўляецца, але вельмі павольна, таму людзі павінны берагчы і ахоўваць той свет, у якім жывуць.
Калі мы атруціўшыся зямлю і ваду, то будзем дыхаць атручаным паветрам і харчавацца непрыдатнай ежай. Людзі стануць ператварацца ў вырадкаў. Каб гэтага не здарылася, трэба берагчы навакольнае асяроддзе.
Калі кожны чалавек будзе выконваць чысціню ў сваім двары, у лесе, дзе гуляе, на прадпрыемстве, на якім працуе, наколькі зменіцца ўсё вакол! Я спадзяюся, што людзі адумаюцца, перастануць руйнаваць зямлю, на якой жывуць.
36166 чалавек прагледзелі гэтую старонку. Зарэгіструйся або увайдзі і даведайся колькі чалавек з тваёй школы ўжо спісалі гэта сачыненне.
/ Складанні / Складанні на вольную тэму / 7 клас / Любі і ахоўвай прыроду!
Мы напішам выдатнае складанне па Вашым замове ўсяго за 24 гадзіны. Унікальнае складанне ў адзіным экземпляры.
Сачыненне на тэму «Любі і ахоўвай прыроду»
Па выхадных мы з сям’ёй любім бавіць час за горадам. Гэта выдатнае месца для адпачынку пасля працоўных будняў. Мы з бацькамі і братам гуляем у бадмінтон, у даганялкі, ловім матылькоў сачком, а потым іх выпускаем.
У нас ёсць любімая полянка- гэта наш маленькі сакрэт. Але калі ў апошні раз мы прыехалі туды, нас спасцігла вялікае расчараванне. Звычайна гэта месца заўсёды было чыстым і дагледжаным. Мы ніколі не пакідаем пасля сябе ніякага смецця — так прывучылі нас бацькі. Але ў гэты раз палянку было не пазнаць. На ёй было шмат смецця: банкі, мяшкі, бутэлькі. Было вельмі непрыемна глядзець на гэта відовішча. Мы толькі развялі рукамі і вырашылі прывесці ў парадак наша любімае месца.
Узяўшыся за работу, праз некаторы час мы не даведаліся палянку. Яна зноў была такой жа чыстай, гасціннай, як і раней. У нас паднялося настрой, аж да канца выхаднога дня. Мне б вельмі хацелася, каб усе людзі ставіліся да матухны-прыродзе таксама беражліва, з любоўю. Бо толькі ў гэтым выпадку яна зможа адказаць нам ўзаемнасцю.
Пасля таго выпадку я стаў часцей разважаць на тэму, на якую ў апошні час спрачаюцца навукоўцы з усяго свету: чаму стала больш паводак і засухі, цунамі і землятрусаў у розных кутках планеты. Па-мойму, адказ відавочны: прырода дае зразумець, што нельга так да яе ставіцца, трэба любіць і ахоўваць кожны лес, кожную рачулку, усё жывое на зямлі. Толькі ў гэтым выпадку, яна адкажа нам ўзаемнасцю і на нашай планеце стане не толькі чысцей, прыгажэй, але і спакайней.
Ніколі не варта забываць, што чалавеку давеку не справіцца з такой вялікай, магутнай сілай. Трэба жыць у міры і згодзе з прыродай. Якія б навінкі навукі і тэхнікі чалавецтва ні прыдумляю б, усё гэта зможа толькі палегчыць наша існаванне тут, на планеце Зямля, але ніяк не стаць яе гаспадарамі.