У дапамогу школьніку і студэнту!
Сачыненне на тэму: Базараў. Твор: Бацькі і дзеці
Кірмашоў Яўген Васільевіч — разночинец, студэнт-медык, «нігіліст». Гэта дзёрзкі, цынічны, моцны чалавек. Ён упэўнены ў праваце сваіх ідэй, не прызнае іншых меркаванняў, ідзе напралом.
Раман з’явіўся на свет у 1862 годзе.
Базар — герой рамана И.С.Тургенева «Бацькі і дзеці» (1862). Яўген Базараў — шмат у чым праграмны вобраз Тургенева. Гэта прадстаўнік новай, разначыннай-Дэмакрыт-най інтэлігенцыі. Б. называе сябе нігіліст: ён адмаўляе асновы сучаснага яму грамадскага ўкладу, выступае супраць пакланення перад любымі аўтарытэтамі, адхіляе прынцыпы, прынятыя на веру, не разумее захаплення мастацтвам і прыгажосцю прыроды, пачуццё любові тлумачыць з пункту гледжання фізіялогіі. Комплекс перакананняў Б.- ня мастацкае перабольшанне, у вобразе героя знайшлі адлюстраванне характэрныя рысы прадстаўнікоў дэмакратычнай моладзі 60-х гг. У гэтым кантэксце важнае пытанне аб прататыпе Тургенеўскай героя. Сам Тургенеў ў артыкуле «З нагоды« Айцоў і дзяцей »» (1869) называе прататыпам Б. нейкага доктара Д., маладога правінцыйнага лекара, які прадстаўляў для пісьменніка новы тып рускага чалавека. Сучасны даследчык Н.Чернов абвяргае традыцыйную гіпотэзу аб тым, што доктар д.- гэта павятовы лекар Дзмітрыеў, выпадковы знаёмы Тургенева. На думку Чарнова, прататыпам Б. быў сусед Тургенева па маёнтку В.И.Якушкин, лекар і даследчык, дэмакрат, звязаны з рэвалюцыйнымі арганізацыямі таго часу. Але выява Б.- зборны, таму да верагодным яго прататыпам можна аднесці тых грамадскіх дзеячаў, якіх Тургенеў лічыў «праўдзівымі адмоўны»: Бакуніна, Герцэна, Дабралюбава, Спешнева і Бялінскага. Памяці апошняга прысвечаны раман «Бацькі і дзеці». Складанасць і супярэчлівасць поглядаў Б. не дазваляе прызнаць крыніцай ладу нейкае пэўнае асоба: толькі Бялінскага ці толькі Дабралюбава.
творчасць
сачыненні
Пры перадруку матэрыялаў сайта спасылка на сайт ser-esenin.ru абавязковая. Усе матэрыялы з’яўляюцца ўласнасцю іх аўтараў.
С.А. Ясенін: Жыццё маё, ці ты прыснілася мне.
Сачыненне на тэму Бацькі і дзеці ў рамане Тургенева «Бацькі і дзеці» чытаць бясплатна
Праблема бацькоў і дзяцей існавала заўсёды. Аднак асабліва востра яна праяўляецца ў пераломныя моманты развіцця грамадства, калі старэйшае і малодшае пакаленне становяцца носьбітамі розных эпох і ідэй. Такі перыяд назіраўся ў Расіі ў сярэдзіне XIX стагоддзя, калі старое дваранства варагаваць з рэвалюцыйна-дэмакратычнай моладдзю. Менавіта гэтая праблема закранута ў рамане І. С. Тургенева «Бацькі і дзеці». Айцы ў рамане прадстаўлены братамі Кірсанава, а дзеці Аркадзем Кірсанава і Яўгенам Базарава.
Найбольш выразна канфлікт старога і новага пакалення праглядаецца ва ўзаемаадносінах маладога «нігіліст» Базарава і чапурыстага двараніна Паўла Пятровіча. Прыклады нялёгкіх узаемаадносінах бацькоў і дзяцей паказаны праз адносіны паміж Базарава і яго бацькамі, а таксама Аркадзем са сваім бацькам. Аўтар супрацьпастаўляе два пакалення не толькі з дапамогай ідэйных адрозненняў, але нават вонкавым апісаннем. Калі ў апісанні Базарава ў асноўным акцэнтуецца яго змрочны выгляд, адхіленасць ад знешняга свету і востры розум, то ў апісанні Паўла Пятровіча адзначаюцца лакавыя паўбоцікі, дагледжаны знешні выгляд, прывабная знешнасць.
У гэтых герояў супрацьпастаўленыя і па сродках іх ладу жыцця. Павел Пятровіч жыве як сапраўдны дваранін і арыстакрат у бяздзейнасці і гультайства. Кірмашоў ж насупраць цэлымі днямі працуе, праводзіць медыцынскія доследы і імкнецца прынесці карысць навакольным. Ідэйныя рознагалоссі гэтых двух герояў таксама займаюць асаблівае месца ў рамане. Павел Пятровіч чалавек старой загартоўкі з прынцыпамі і абараняе высокія ідэі. Кірмашоў прапаведуе «нігілізм», гэта значыць нявер’е ні ў што. Ён аддае перавагу не лічыцца ні з якімі прынцыпамі і аўтарытэтамі. На мой погляд, менавіта праз проціпастаўленне гэтых двух персанажаў найбольш выразна праглядаецца канфлікт пакаленняў, а адпаведна, бацькоў і дзяцей.
Што тычыцца праблемы бацькоў і дзяцей ўнутры сям’і Кірсанава, то яна аказалася не такой глыбокай. Аркадзь не проста падобны на свайго бацьку, а мае такія ж каштоўнасці і ідэалы. Яго таксама турбуюць родны дом, сям’я і спакой. Канфлікт паміж ім і Мікалаем Пятровічам праглядаецца толькі тады, калі Аркадзь часова падпадае пад уплыў Базарава і спрабуе яму пераймаць. Кірсанава засмучаюць такія перамены ў сыне. І нават калі Аркадзь мімаволі раніць яго сваёй бестактоўнасць, ён толькі рахмана пераносіць гэта. У канцы рамана яго цярплівая любоў да сына ўзнагароджана. Аркадзь становіцца сталей і мудрэй, а Базараў сыходзіць з іх жыцця. Тады ён раскрываецца як асоба і збліжаецца з бацькам.
Нягледзячы на тое, што раман напісаны ў XIX стагоддзі, праблемы, закранутыя ў ім, застаюцца актуальнымі па гэты дзень. Так, напрыклад, людзей ва ўсе часы турбавала стаўленне да кахання, навуцы і мастацтву. З гэтымі пытаннямі, таксама як і з праблемай бацькоў і дзяцей, даводзіцца сутыкацца кожнаму новаму пакаленню. Магчыма, менавіта пастаянны пошук адказаў на гэтыя і іншыя пытанні і з’яўляецца рухаючай сілай жыцця.