Сачыненне на тэму чадский і молчалин

Камедыя Грыбаедава «Гора ад розуму» — выдатны твор рускай і сусветнай драматургіі. Аўтар ставіць і дазваляе важныя для яго часу праблемы: аб дзяржаўнай службе, пра патрыятызм, пра чалавечыя ўзаемаадносіны. Ён паказвае гора разумнага чалавека, вымушанага жыць у чужым яму грамадстве.

Галоўны герой камедыі — Аляксандр Андрэевіч Чацкі. Гэта малады, адукаваны дваранін. Ён высакародны, сумленны, разумны. Яго дзівяць пустата і пошласць жыцця Маскоўскага таварыства. Галоўны герой выкрывае яго заганы: Лісьлівасьць перад вышэйстаячымі, падуладнасць і угодніцтва. Чацкі хоча служыць Айчыне, а не нейкім «асобам»: «Служыць бы рады, прыслугоўваць моташна». Ён асуджае маскоўскіх дваран, якія імкнуцца «набраць настаўнікаў паліцы, лікам поболее, коштам танней». У гэтым грамадстве Чацкі — чужы чалавек. Ён апынуўся змагаром-адзіночкай. Змучаны гэтай барацьбой, ён з’язджае:

Бягу, ня азірнуся, пайду шукаць па свеце,

Дзе абразе ёсць пачуццю куток.

Карэту мне, карэту!

У Молчалина няма за душой нічога, акрамя халоднага разліку. І, я думаю, ён дасягне сваёй мэты ў фамусовском грамадстве. Чацкі мае рацыю:

Бо сягоння любяць бязмоўных.

11524 чалавека прагледзелі гэтую старонку. Зарэгіструйся або увайдзі і даведайся колькі чалавек з тваёй школы ўжо спісалі гэта сачыненне.

/ Складанні / Грыбаедаў А.С. / Гора ад розуму / Чацкі і Молчалин

Глядзі таксама па твору «Гора ад розуму»:

Мы напішам выдатнае складанне па Вашым замове ўсяго за 24 гадзіны. Унікальнае складанне ў адзіным экземпляры.

Чацкі і Молчалин ў камедыі А.С.Грыбаедава «Гора ад розуму»

Ён вечны выкрывальнік хлусні, схаванае ў прыказку: «Адзін у полі не воін». Не, воін, калі ён Чацкі …

Чацкі і Молчалин — равеснікі, але кантраст паміж імі вельмі вялікі.

Аляксандр Андрэевіч Чацкі — гэта малады адукаваны дваранін, перадавой чалавек свайго часу, яркі прадстаўнік «стагоддзя цяперашняга». Ён марыць пра бескарыслівым служэнні Айчыне, пра тое, каб прыносіць карысць народу, які ён паважае. Па словах Ганчарова, «ён вельмі дадатны ў сваіх патрабаваннях і заяўляе іх у гатовай праграме, выпрацаванай не ім, а ўжо самім стагоддзем». Чацкі пагарджае чынашанаванне, кар’ерызм, прытворства, крывадушнасць. Ён «служыць бы рады», але яму «прыслугоўваць моташна». Па сваіх поглядах і перакананнях Чацкі блізкі да дзекабрыстам. Ён любіць рускі народ, адмоўна ставіцца да прыгону, пакланенне перад усім замежным, паважае нацыянальную мову і культуру.

Молчалин з’яўляецца поўнай супрацьлегласцю Чацкого. У яго зусім іншыя ідэалы. Мэта яго жыцця — кар’ера, высокае становішча ў грамадстве, багацце. Сэнс жыцця Молчалин бачыць толькі ў сваім дабрабыце: «і ўзнагароджанне браць, і весела пажыць». Для дасягнення сваёй мэты ён гатовы выкарыстоўваць любыя шляхі і сродкі, вынесці любыя прыніжэньня. Галоўная зброя Молчалина — ліслівасць, паслужлівасць, хітрасць, выкрутлівасць. Яго закон: «дагаджаць усім людзям без выключэнняў». І Молчалин неадступна варта яму, але толькі ў дачыненні да тых, хто вышэй яго па чыне, хто можа быць яму карысны. З тымі ж, каго ён лічыць ніжэй сябе, Молчалин пыху. З Лізай забывае аб нясмеласці, становіцца павесіліся. Чацкого лічыць няўдачнікам, таму трымаецца з ім паблажліва, дазваляе сабе даваць яму карысныя парады.

Чацкі ж ставіцца да Молчалину пагардліва, лічачы яго нікчэмнасць, «жалчайшим стварэнне».

Адрозненне паміж Чацкого і Молчалиным выявілася і ў тым, як яны паводзяць сябе ў грамадстве. Чацкі незалежны, заўсёды і пра ўсё мае свой пункт гледжання і не баіцца яе выказаць. Яго маналогі эмацыйныя і красамоўныя. Молчалин ж лiчыць за лепшае трымаць сваё меркаванне пры сабе і пераконвае грамадства, што ў яго лета «не павінна смець свае меркаванні мець».

У Чацкого і Молчалина рознае стаўленне да кахання. Чацкі шчыра любіць Сафію. Толькі дзеля яе ён прыехаў у Маскву і перш за ўсё пайшоў пабачыцца з ёй. Але яго любоў аказваецца неўзаемнае, у што закаханы Чацкі доўга не можа паверыць.

Молчалин ж толькі прыкідваецца, што мае да Сафіі далікатныя пачуцці. Ён пачынае гуляць ролю палюбоўніка выключна дзеля кар’еры, «на дагоду дачкі такога чалавека», як Фамусов.

Нягледзячы на ​​маладосць, Молчалин з’яўляецца прадстаўніком «стагоддзя мінулага». Ён цалкам падтрымлівае мараль і норавы старой Масквы, і грамадства плаціць яму ўзаемнасцю, ставячыся да яго добразычліва.

Чацкі катэгарычна адмаўляе парадкі, па якіх жыве ўся Масква, выдатна разумеючы сваю несумяшчальнасць з гэтым светам, «стагоддзем мінулым»:

… з агню той выйдзе цэлы,

Хто з вамі дзень прабыць паспее,

Падыхаеш паветрам адным,

І ў ім розум ацалее …

З-за нестандартных перакананняў Чацкого холадна прымаюць у Маскве, ставяцца да яго з непрыязнасцю, лічаць падбухторшчыкам спакою. Таму па горадзе лёгка разносіцца плётка пра вар’яцтве Чацкого, і ён вымушаны пакінуць таварыства, які адкінуў яго.

Камедыя «Гора ад розуму» ў сілу сваёй актуальнасці адразу ж заваявала вялікі поспех у сучаснікаў. Не менш актуальная яна і цяпер, так як заганы, высмеяць Грыбаедавым, знаходзяць сваё месца і ў наш час, і яны наўрад ці знікнуць у будучыні. Праблемы адукацыі, выхавання моладзі, любові, маралі, кар’еры, закранутыя ў камедыі, з’яўляюцца таксама праблемамі і сучаснага грамадства. Гэта робіць «Гора ад розуму» несмяротным творам.

161945 чалавек прагледзелі гэтую старонку. Зарэгіструйся або увайдзі і даведайся колькі чалавек з тваёй школы ўжо спісалі гэта сачыненне.

/ Складанні / Грыбаедаў А.С. / Гора ад розуму / Чацкі і Молчалин ў камедыі А.С.Грыбаедава «Гора ад розуму»

Глядзі таксама па твору «Гора ад розуму»:

Мы напішам выдатнае складанне па Вашым замове ўсяго за 24 гадзіны. Унікальнае складанне ў адзіным экземпляры.

Понравилась статья? Поделиться с друзьями:
Adblock
detector