Раман Аляксандра Сяргеевіча Пушкіна «Дуброўскі» з’яўляецца выкрывальным супрацьпастаўленьнем гонару падману, памешчыцкай улады прыгоннаму бяспраўю, разгульнай прапальванне жыцця бедняка існавання.
Пушкін ўвасобіў у вобраз Троекурова ўсе заганы дваранскай шляхты. Подлы падман лічыўся нормай сярод такіх багатыроў. Кіравацца высокімі маральнымі прынцыпамі лічылася ніжэйшых заняткам, доляй слабых свету гэтага.
Троекуров быў некіравальным ў сваіх дэспатычных схільнасцях і бясконцых здзеках не толькі над сваімі сялянамі, але і над гасцямі, роўнымі яму па саслоўя і рангу. Улада грошай зачыняла раты ўсім незадаволеным.
Такая з’ява звыкла для ходу гісторыі многіх дзяржаў. Не нова яно і для Расіі. Аўтар апісвае сітуацыю, якая склалася, ужываючы такія словы, абароты, параўнанні і выбіраючы сюжэты так, што чытачу становіцца ясна: пісьменнік з вялікім спачуваннем ставіцца да зняважанай бясчынствам баку. Выразна прасочваецца пушкінская іронія з нагоды бязмежжа, учыняць Троекуровым, то бок панскай шляхтай наогул.
Майстэрску параўноўвае аўтар жыццё сялян з сабачай доляй. У той час, калі людзі галадаюць і бядуюць з-за прагнасці і подласці памешчыка, яго сабакі атрымліваюць найсмачную ежу, медыцынскую дапамогу, догляд, не ведаюць што такое холад і тулянні.
Прататыпам Троекурова выступае Дуброўскі-старэйшы. Ён разважлівы, сумленны, прыстойны і справядлівы. Але адданасць высокім ідэалам аказваецца слабым звону манет і Троекуров незаконна атрымлівае маёнтак Дуброўскага ў свае ўладанні. Несправядлівасьць і падман зноў перамагаюць.
Сяляне не хочуць страшнай долі, але баяцца выказаць услых свае пратэсты. Мора людскіх жыццяў становіцца ўсё меней спакойным, прадракаючы будучую буру. Самай вялікай хваляй, набегла на памешчыцкія берага, стаў ашуканы спадчыннік Уладзімір Дуброўскі. Усе народнае абурэньне выплюхнулася ў яго помсты Троекурову.
Аўтар уклаў у вобраз Уладзіміра рамантычныя рысы і высокамаральныя прынцыпы. Аўтар ідэалізуе Дуброўскага, праводзячы нябачную паралель паміж яго чынам і надзеяй на светлую будучыню, на лепшую долю рускага народа.
Пушкін падводзіць апавяданне да перамогі дабра над злом, весялосці справядлівасці і росквіту сумленнасці сярод адносін у грамадстве. Ён пакідае шчыліну для вяртання змагароў справядлівасці, даўшы магчымасць Дуброўскі і таварышам знікнуць, пазбегнуўшы пакарання.
Чаму Дуброўскі стаў разбойнікам
Калекцыя твораў: Чаму Дуброўскі стаў разбойнікам
Раман А. С. Пушкіна «Дуброўскі» вельмі цікава чытаць, твор пранікнёны захапляльнымі падзеямі.
Галоўны герой — малады афіцэр у адстаўцы Уладзімір Дуброўскі. Ён прыязджае ў маёнтак свайго бацькі і пазнае, што бацькаву хату і ўсю маёмасьць пераходзіць па рашэнні суда да памешчыка Троекурову. Гэтага чалавека Уладзімір лічыць прычынай усіх няшчасцяў і вінаватым смерці свайго бацькі. Вось што ён кажа Марыі Кірылаўны: «.. я той няшчасны, якога ваш бацька пазбавіў кавалка хлеба, выгнаў з бацькоўскага дома і паслаў рабаваць на вялікіх дарогах».
Частка дваровых людзей спадароў Дуброўскага адмаўляецца пераходзіць да новага гаспадара, яны бунтуюць і патрабуюць помсты. Акрамя таго, Уладзімір падпальвае родны дом, каб той не дастаўся Троекуровым. Па віне каваля Архіпа ў агні пажару гінуць прыказчыкі. Цяпер маладому Дуброўскага няма дарогі назад — ён сыходзіць у лес і становіцца правадыром разбойнікаў.
Мне здаецца, што абставіны жыцця, няшчасці, якія былі зь яго сям’ёй, а таксама пратэст і гнеў прыгонных сялян прымусілі Уладзіміра Дуброўскага стаць грозным разбойнікам.
- Трэба спампаваць складанне па тэме »Чаму Дуброўскі стаў разбойнікам? Цісні і захоўвай
Не лянуйся — падзяліся з сябрамі
Новыя публікацыі на праекце
Рэйтынг папулярных твораў
Дарэмна пра дэманаў балбочуць,
(Кожнае зацвярджэнне крытыка варта суправаджаць асабістай ацэнкай пішучага)
Кожнае дупло ў лесе — загадка. Умелы следапыт па слядах разгадае дупляного жыхара. Бываюць дуплы-начлежкі.
Наведвальнікі нашай школы
папулярныя эсэ
Онєгін — відбиття епоха декабристів, Пячорын — герой «жорстокого століття»
Батько Варенька ў повісті «після балі»
Як чалавеку рэагаваць на здзяйсняныя на яго вачах крадзеж або злачынства?
Правілы афармлення спісу літаратурных крыніц і рэкамендацыі па напісанні хатніх работ.