Стагоддзе цяперашні і стагоддзе мінулы
Сатырычная камедыя Аляксандра Сяргеевіча Грыбаедава «Гора ад розуму» была напісана у 1824 годзе. Яна стваралася ў часы, калі ў людзей адно светапогляд змянялася на іншае. Людзі «стагоддзя мінулага» працягвалі жыць па старых устояным законах, а людзі «стагоддзя цяперашняга» імкнуліся да новых пераменаў.
Да прадстаўнікоў «стагоддзя мінулага» ставіліся Фамусов і навакольнае яго дваранскае таварыства. Яны абагаўлялі старыя парадкі і іх ладзілі такія нормы жыцця. Фамусов адчуваў, што мінулы стагоддзе сканчаецца, таму ён са шкадаваннем гаварыў: «Тады не тое, што цяпер.»
А да «стагоддзю цяперашняму» ставіўся малады дваранін Аляксандр Андрэевіч Чацкі. Ён, які жыў па законам новага пакалення, хацеў змяніць асновы старога свету ў лепшы бок. Пасля трохгадовага адсутнасці Чацкі вярнуўся ў Маскву, у якой нарадзіўся і вырас. За час свайго падарожжа ён убачыў, як жыве народ у розных гарадах, меў зносіны з дзекабрыстамі, што моцна паўплывала на яго погляды і перакананні.
Першыя супярэчнасці паміж Чацкого і фамусовским грамадствам здарыліся з нагоды стаўлення да службы. Усе лічылі, што служыць трэба дзеля грошай, узнагарод, чыноў і славы, прытым не мела значэння, якім шляхам гэта дасягнута. А Чацкі спрабаваў ім даказаць, што служыць трэба справе, а не людзям, служыць на карысць народу, «служыць бы рады, прыслугоўваць моташна».
Чацкі асуджае іх невуцтва, мізэрнасць інтарэсаў, нежаданне вучыцца і чытаць кнігі. Хлястова, калі даведалася пра тое, што ў горадзе адкрыўся новы інстытут, кажа: «І сапраўды з розуму сойдёшь ад гэтых, ад адных, ад пансіянатаў, школ, ліцэяў, як там іх;» Чацкого абвясцілі вар’ятам толькі таму, што ён разумны, сумленны, прамой і не баяўся адстойваць свой пункт гледжання.
Не сышліся погляды Чацкого і фамусовского грамадства і на прыгоннае права. У грамадстве шанавалі чалавека толькі па багацці наяўнасці прыгонных. Хлястова ставіць на адну прыступку сваю дзеўку — арапку і сабачку. Для Чацкого гэта дзіка, ён абураецца такой знявагай да людзей, бо ён змагаецца за свабоду чалавека.
Людзі «стагоддзя мінулага» схіляюцца перад усім замежным, а Чацкі лічыць, што трэба развіваць сваю нацыянальную культуру. Чацкі становіцца падбухторшчыкам спакою ў фамусовском грамадстве, і яно яго адхіляе.
Адрозненне мировозрений старых маскоўскіх дваран і перадавога дваранства прывялі да сутыкнення «стагоддзя мінулага» і «стагоддзя цяперашняга». Фамусовское грамадства яшчэ вельмі моцнае, але і ў Чацкого ёсць аднадумцы. Па законах жыцця «стагоддзе цяперашні ўсё роўна зменіць» стагоддзе мінулы «.
Вобраз Чацкого ў камедыі А.С. Грыбаедава «Гора ад розуму».
Грыбаедаў увайшоў у рускую літаратуру як аўтар вядомай камедыі «Гора ад розуму». У ёй закранаюцца вельмі важныя пытанні: аб выхаванні, адукацыі, аб пакланенні перад усім замежным, аб прыгоне.
У камедыі аўтар высмейвае і асуджае шэраг вобразаў: Фамусова, Скалазуба, Молчалина, Репетилова. Але ўсім гэтым героям супрацьстаіць галоўны герой камедыі — Аляксандр Андрэевіч Чацкі. Ён атрымаў добрую адукацыю, валодаў бліскучым розумам. Гэта сумленны, адкрыты чалавек. Ён добра разумее людзей — Чацкі прыехаў у Маскву толькі дзеля Сафіі, сваёй каханай. Але, вярнуўшыся ў некалі родны і любімы дом, ён заўважае моцныя перамены: Сафія халодная, раздражняльнасць, яна больш не любіць Чацкого. Ўсе яго спробы вярнуць ранейшую Сафію марныя. На ўсе ўспаміны Чацкого яна адказвае: «дзяцінства!».
Затым наш герой сутыкаецца з фамусовским грамадствам. Ён адзін выступае супраць гэтага таварыства, пачынаючы барацьбу за новае жыццё і за сваё каханне. Чацкі спрачаецца з Фамусовым з нагоды ладу жыцця. На ўсе парады браць прыклад з бацькоў Чацкі адказвае:
Хто з вамі дзень прабыць паспее,
Падыхаеш паветрам адным,
І ў ім розум ацалее.
Дасціпны Чацкі высмейвае заганы свайго грамадства, у якім не разумеюць яго пакуты. Нашаму герою хочацца выліць усё, што назапасілася ў яго на душы. Яму хочацца распавесці свае пакуты з-за таго, што свецкае грамадства схіляецца перад усім замежным. Ён хоча расказаць пра тое, што павінен сумленна служыць айчыне.
У Чацкого мяне прыцягвае пэўнасць у дружбе, гарачая шчырасць ў каханні. Ён глыбока зразумеў сэнс жыцця. Чацкі не трывае несправядлівасць, прыніжэньне. Як шкада, што такія людзі сустракаюцца рэдка!
173744 чалавека прагледзелі гэтую старонку. Зарэгіструйся або увайдзі і даведайся колькі чалавек з тваёй школы ўжо спісалі гэта сачыненне.
Рэкамендуем эксклюзіўныя работы па гэтай тэме, якія запампоўваюцца па прынцыпе «Адно складанне ў адну школу»:
«Чацкого ролю — залежная. Такая роля ўсіх Чацкого, хоць яна ў той жа час і заўсёды пераможнае »(І. А. Ганчароў) (па камедыі А.С. Грыбаедава« Гора ад розуму ».)
«Чацкого ролю — залежная. Такая роля ўсіх Чацкого, хоць яна ў той жа час і заўсёды пераможнае »(І.А. Ганчароў) (па камедыі А.С. Грыбаедава» Гора ад розуму »).
/ Складанні / Грыбаедаў А.С. / Гора ад розуму / Вобраз Чацкого ў камедыі А.С. Грыбаедава «Гора ад розуму».
Глядзі таксама па твору «Гора ад розуму»:
Мы напішам выдатнае складанне па Вашым замове ўсяго за 24 гадзіны. Унікальнае складанне ў адзіным экземпляры.