Сваю п’есу «На дне» Максім Горкі напісаў у 1902 годзе. У гэтым творы перад чытачом паўстае як бы «аголены» чалавек. Ён пазбаўлены ўсіх знешніх напластаванняў (культурных, класавых, прафесійных), якія набываюцца ў чалавечым грамадстве. Даследаваннем паводзінаў «голага» чалавека, пастаўленага перад неабходнасцю жыць і дзейнічаць у вельмі цяжкіх для яго абставінах, і з’яўляецца п’еса «На дне».
Само «дно» — гэта месца, як бы якое знаходзіцца па-за свету людзей. Ночлежка нагадвае пекла: «Склеп, падобны на пячору. Столь — цяжкія, каменныя скляпенні, абкуродымленыя, з засыпанай тынкоўкай ». Ночлежка знаходзіцца ніжэй за ўзровень зямлі. Героі п’есы — быццам бы ўжо памерлыя людзі. Гэта падкрэсліваецца спачатку творы рэплікай Сацін: «Двойчы забіць нельга».
Гэты герой адрозніваецца ад астатніх насельнікаў «дна». Пра сябе ён кажа: «Надакучылі мне, брат, чалавечыя словы … ўсе нашы словы — надакучылі! Кожнае з іх чуў я … мусіць, тысячу разоў … »,« Я быў адукаваным чалавекам … »,« Я шмат кніг чытаў … ».
Дык што ж з ім здарылася? Як ён стаў насельнікам ночлежке? «Я чатыры гады сем месяцаў у турме адсядзеў … а пасля турмы — няма хаду!» Мы даведаемся, што Сацін сядзеў у турме за забойства, ён забіў крыўдзіцеля сваёй роднай сястры. А потым горача любімая сястра памерла.
Сацін абыякавы да людзей, ён прапаведуе пагарду да маральных каштоўнасцяў. Ўзмоцненая праца — адзіная магчымасць для начлежніка сумленным шляхам здабыць сабе пражытак. Сацін адхіляе працу. Ён — картачны шулер, на гэта і жыве. Сваё раскладаецца ўплыў на сужыцеляў Сацін затуляе высокімі фразамі: «Працаваць? Для чаго? Каб быць сытым. Чалавек — вышэй! Чалавек — вышэй сытасці. ».
Аб сваім маральным абліччы гэты персанаж кажа наступнае: «Гонар-сумленне тым патрэбна, у каго ўлада ды сіла ёсць … гонар-сумленне багатым патрэбна, так!». Мабыць, нездарма Горкі зрабіў свайго героя шулерам. Сваімі фразамі Сацін дапамагае начлежніка апраўдаць ўласную амаральнасць.
0 чалавек прагледзелі гэтую старонку. Зарэгіструйся або увайдзі і даведайся колькі чалавек з тваёй школы ўжо спісалі гэта сачыненне.
/ Складанні / Горкі М. / На дне / Якая роля ладу Сацін ў п’есе М. Горкага «На дне»?
Глядзі таксама па твору «На дне»:
Мы напішам выдатнае складанне па Вашым замове ўсяго за 24 гадзіны. Унікальнае складанне ў адзіным экземпляры.
Людзі «дна»: характары і лёсы (па п’есе М. Горкага «На дне»)
У п’есе Горкага «На дне» незвычайна цікавая сістэма вобразаў. Але, перш чым непасрэдна да іх звярнуцца, варта падрабязней разгледзець сэнс назвы твора. Што ёсць гэта «дно»? Па ідэі Горкага, гэта не толькі жыллё — «склеп, падобны на пячору, столь — цяжкія, каменныя скляпенні, абкуродымленыя, з засыпанай тынкоўкай», не толькі сацыяльнае становішча, але і стан душы.
Дык што ж з ім здарылася? Як ён стаў насельнікам ночлежке? Вось яго ўласныя словы: «Я чатыры гады сем месяцаў у турме адсядзеў … а пасля турмы — няма хаду!» А сядзеў ён за забойства крыўдзіцеля сваёй роднай сястры, якая, неўзабаве пасля асуджэння брата, памерла. Вось у наяўнасці чалавечая трагедыя! Нам становіцца шкада гэтага героя. Менавіта пра яго вандроўнік Лука кажа такія словы: «Як жа гэта ты звар’яцеў са сьцежкі сваёй, а. Гэтакі ты бравы … недурны … і раптам … ». Дарэчы, менавіта Лука дапамагае раскрыць характар кожнага з насельнікаў ночлежке, але на сацін ён аказаў асабліва моцны ўплыў: «Стары? Ён — разумніца. Стары — ня шарлатан! Што такое праўда? Чалавек — вось праўда! Ён гэта разумеў … вы — не. Ён … падзейнічаў на мяне, як кіслата на старую і брудную манету … ». Менавіта гэты герой пасля сыходу Лукі робіць першы крок да прыняцця больш актыўнай жыццёвай пазіцыі.
0 чалавек прагледзелі гэтую старонку. Зарэгіструйся або увайдзі і даведайся колькі чалавек з тваёй школы ўжо спісалі гэта сачыненне.
/ Складанні / Горкі М. / На дне / Людзі «дна»: характары і лёсы (па п’есе М. Горкага «На дне»)
Глядзі таксама па твору «На дне»:
Мы напішам выдатнае складанне па Вашым замове ўсяго за 24 гадзіны. Унікальнае складанне ў адзіным экземпляры.