Я лічу, што гады, праведзеныя ў школе — гэта самыя важныя і цікавыя гады кожнага чалавека. Менавіта ў школе мы бярэм асноўны запас ведаў, менавіта ў школе — вучымся мець зносіны і з аднагодкамі, і з больш старэйшым пакаленнем (настаўнікамі). Менавіта ў школе ў нас фармуюцца паняцця, што дрэнна, а што добра. Ды і ў цэлым, асноўнае фарміраванне асобы адбываецца менавіта ў школе.
А няспынна ўкладаюць у нас усе гэтыя веды, уменні і навыкі — Настаўнікі!
Мне як нікому вядомыя ўсе складанасці і перашкоды, якія стаяць на працоўным шляху настаўнікаў, бо мая мама — Настаўнік.
І хоць, з пачатку, мне зусім не падабалася, што маму мы часцей бачылі ў школе, чым хаты, паколькі, калі мы прачыналіся — яе ўжо не было. А па вяртанні з працы, мама займалася хатняй бытам, пасля чаго, гэтак жа як і мы — садзілася за ўрокі.
Не-не, не падумайце, свае ўрокі мы рабілі заўсёды самі. Як бы дзіўна гэта не гучала, але настаўнікі таксама рыхтуюцца да ўрокаў, прычым па сур’ёзней, чым мы.
Наша мама — настаўнік геаграфіі і біялогіі, акрамя таго, яна Намеснік трэнера.
Усе мае аднакласнікі з задавальненнем ходзяць на ўрокі маёй мамы, не гледзячы на тое, што яна лічыцца самай патрабавальнай настаўніцай. Стражэй за ўсё, яна заўсёды ставілася да мяне. Нягледзячы на мае бліскучыя адказы, вышэй за 10 балаў я ніколі не мела. З нагоды такой ня справядлівасці не аднаразова абураліся аднакласнікі, але ў мамы з гэтай нагоды заўсёды было сваё меркаванне.
Дарэчы, перайшоўшы ў пяты клас, маім кіраўніком павінна была стаць менавіта мама, але з-за сваіх прынцыпаў, яна адмовілася. Я толькі цяпер разумею сэнс яе учынкаў, а бо тады мяне гэта кранала.
Урокі геаграфіі і біялогіі заўсёды праходзілі цікава, паколькі, мама заўсёды прыдумвала самыя разнастайныя мерапрыемствы, былі і конкурсы і інтэлектуальныя гульні, тыпу «Што? Дзе? Калі? »Або« Брэйн Рынг ». Такі метад навучання быў цікавы ўсім. Таму наведвальнасць урокаў геаграфіі і біялогіі заўсёды была на вышыні.
Я яшчэ дакладна не зразумела, кім хачу быць у жыцці, але калі я вырашу стаць настаўнікам, то адназначна буду браць прыклад з мамы!
А цяпер з гонарам кажу такія радкі: «Настаўнік! Перад імем дазволь пакорліва схіліць калені! ».
Дзякуй усім настаўнікам, за веды, за верныя пажадання, якія вы далі мне і ўсім дзецям. За тое, што думкі вяртаюцца да школы зноў і зноў.
«Настаўнік! Перад імем тваім дазволь пакорліва схіліць калені … ».
Выдатны і дзіўны чалавек, якi сустрэўся мне ў пачатку жыццёвага шляху, была Буланава Галіна Васільеўна. Мая першая настаўніца адыграла вялікую ролю ў станаўленні мяне як асобы. Яна ставілася да вучняў з дабрынёй і разуменнем, клапацілася пра нас, як аб уласных дзецях. Галіна Васільеўна выпраменьвала такую цеплыню, што была здольная падпаліць душэўны лёд, адагрэць іншае, знявечаны сэрца.
Важна, каб у перыяд станаўлення чалавека побач аказваліся дарослыя людзі, здольныя дапамагчы выбраць правільны жыццёвы шлях. Мой класны кіраўнік даказаў, што дабро здольна стварыць многае. Яна казала: «Чалавек павінен пастаянна ўдасканальваць, быць у гармоніі з самім сабой». Галіна Васільеўна раскрыла мне ўсю паўнату навакольнага свету. Настаўніца дала нам не проста веды, але і жыццёвыя ўрокі. Яна зрабіла з мяне гэтага чалавека. Галіна Васільеўна ўвесь час казала «Наперадзе — галоўнае складанне — жыццё, — памылкі ў якой не перакрэсліць». Гэтыя словы з’яўляюцца маім дэвізам.
Я ўдзячная лёсу за тое, што менавіта гэты чалавек сустрэўся на маім жыццёвым шляху. Зараз магу з упэўненасцю вымавіць такія словы: «Настаўнік! Перад імем дазволь пакорліва схіліць калені! ».
6784 чалавека прагледзелі гэтую старонку. Зарэгіструйся або увайдзі і даведайся колькі чалавек з тваёй школы ўжо спісалі гэта сачыненне.
/ Складанні / Складанні на вольную тэму / 5 клас / «Настаўнік! Перад імем тваім дазволь пакорліва схіліць калені … ».
Мы напішам выдатнае складанне па Вашым замове ўсяго за 24 гадзіны. Унікальнае складанне ў адзіным экземпляры.