Аналіз «Падарожжы з Пецярбурга ў Маскву»
Літаратура XVIII стагоддзя ва ўспрыманні сучаснага чытача.
Чаму жанр твора А.М. Радзішчава «падарожжа?»
Мастацкае своеасаблівасць «Падарожжы з Пецярбурга ў Маскву»
Мастацкае своеасаблівасць Падарожжы з Пецярбурга ў Маскву »А. Радзішчава і яго ўплыў на перадавую думка эпохі
Глядзі таксама па твору «Падарожжа з Пецярбурга ў Маскву»:
Мы напішам выдатнае складанне па Вашым замове ўсяго за 24 гадзіны. Унікальнае складанне ў адзіным экземпляры.
«Падарожжа з Пецярбурга ў Маскву»
Радзішчаў — рабства вораг.
У траўні 1790 года на прылаўку адной з кнігарняў сталіцы з’явілася твор А. Н. Радзішчава «Падарожжа з Пецярбурга ў Маскву». Праца друкавалася без ўказанні аўтара, у ёй з нечуванай для таго часу адвагай і шчырасцю «безназоўны падарожнік» наносіў зруйнавальныя ўдары па ўсіх ўстоям тагачаснай імператарскай Расіі: прыгоннаму праву, пануючай праваслаўнай царквы, царскай улады.
Пазнаёміўшыся з кнігай, напалоханая Кацярына II казала аб Радзішчава (імя аўтара неўзабаве было ўстаноўлена), што «гэта бунтаўшчыкі горай Пугачова».
Аляксандр Мікалаевіч Радзішчаў ў той час стаяў на вышыні найбольш перадавых ідэй свайго часу, ён быў добра знаёмы з працамі вялікіх дзеячаў французскай асветніцкай філасофіі, але кніга «Падарожжа з Пецярбурга ў Маскву», напісаная на рускай гістарычнай глебе, была крэўна звязаная з рускай рэчаіснасцю апошняй трэці XVIII стагоддзя. У сваёй унутранай палітыцы Кацярына II адстойвала перш за ўсё інтарэсы дваранства, затым купецтва. Маючы на ўвазе «Маніфест аб вольнасці дваранства», Радзішчаў пісаў у «Вандраванні з Пецярбурга ў Маскву», што «селянін у законе мёртвы». Сапраўды, падобнымі ўказамі ўрада селянін аддаўся ў поўнае распараджэнне памешчыка, заняволенне сялян станавілася ўсё больш бесчалавечным. Не існавала ніякага закону, які вызначае памеры сялянскіх павіннасцяў — паншчыны і чыншу. Менавіта пра гэта і кажа Радзішчаў у частцы «Любані». Сустракаючыся з селянінам, падарожнік здзіўлены, што той працуе ў нядзелю:
«- Ты, вядома, раскольнік, што адзін у лесе па нядзелях?
— Не, пан, я прамым крыжом хрышчуся, — сказаў ён. — у тыдні-то, пан, шэсць дзён, а мы шэсць разоў на тыдзень ходзім на паншчыну.
— Як жа ты паспяваеш даставаць хлеба, калі толькі свята маеш вольным?
— Не адны святы, і ноч наша. Не лянуйся наш брат, то з голаду не памрэ «.
Пасля гэтай размовы падарожнік грозна папярэджвае прыгоннікаў:
«- страшны, памешчык жорсткай, на чале кожнага з тваіх сялян бачу тваё асуджэнне».
Паступова аўтар пераходзіць да разваг пра сябе і сваім слузе Пятрушка. Хіба не гэтак жа няшчасны яго прыгонны, хто даў уладу адным людзям над іншымі? «Закон!» Слёзы гневу і сораму цякуць па твары вандроўцы. Ён сур’ёзна задумаўся аб несправядлівасці навакольнага свету і жахнуўся прорвы, якая раскрылася паміж ім і сялянамі. Гэта ў сілах зразумець толькі сумленны чалавек, менавіта такім і паўстае перад чытачамі аўтар-апавядальнік. «Я зірнуў навокал мяне — душа мая пакутамі чалавецтва абражаны стала». А сам ён вельмі за многае асуджае не толькі свой клас, але і сябе. Радзішчаў «пазірае» на рэчаіснасць усхваляваным позіркам патрыёта, палымянага грамадзяніна, горача якая хоча шчасця сваёй краіне.
З кожнай новай кіраўніцай «Падарожжы з Пецярбурга ў Маскву» перад яго чытачамі разгортваюцца разнастайныя, але аднолькава тыповыя карціны непатрэбшчыны, няпраўды і самавольства, беспакарана здарылася ў самадзяржаўнай-прыгонніцкай краіне. Штодзённа і спакойна дзеюцца абуральныя несправядлівасці; дзяржаўная служба з’яўляецца непрыкрытым прыладай класавага прыгнёту. Падрадчыкі хищничают, вяльможы груба і цынічна парушаюць закон, прыгоннікаў-Памешчыкі рабуюць і мучаць сваіх сялян. Бяскрайняе мора пакут прыгон сялянства разліта амаль па ўсіх старонках радищевской кнігі.
У «Вандраванні з Пецярбурга ў Маскву» «шчасных вёсак» не існуе. Час ад часу на старонках мільгаюць станоўчыя вобразы «добрых дваран». Аднак іх асабістыя якасці не здольныя змяніць існуючага становішча рэчаў.
Тэма паўстання народа, заняволенага сялянства супраць «прагных звяроў, пиявиц ненаедных» і «злыдня зладзеяў ўсіх лютейшего» — цара праходзіць праз увесь твор. Радзішчаў апраўдвае выступу прыгонных супраць памешчыкаў, больш за тое, ён заклікае іх да рашучай барацьбе з прыгону і самадзяржаўем.
Нягледзячы на тое, што твор надрукавана каля двухсот гадоў назад, многія абвінавачванні Радзішчава актуальныя і ў наш час. «І мы краіну спусташэньня назавем шчаснаю. дзе сто гордых грамадзян патанаюць у раскошы, а тысячы не маюць надзейнага пражытка, ні ўласнага ад спёкі і брыда укрова? «Не пра нас ці што ?!
29522 чалавека прагледзелі гэтую старонку. Зарэгіструйся або увайдзі і даведайся колькі чалавек з тваёй школы ўжо спісалі гэта сачыненне.
/ Складанні / Радзішчаў А. / Падарожжа з Пецярбурга ў Маскву / «Падарожжа з Пецярбурга ў Маскву»
Глядзі таксама па твору «Падарожжа з Пецярбурга ў Маскву»:
Мы напішам выдатнае складанне па Вашым замове ўсяго за 24 гадзіны. Унікальнае складанне ў адзіным экземпляры.