Андрэй Гаўрылавіч Дуброўскі і Кірыла Пятровіч Троекуров былі аднагодкамі і пачыналі свой жыццёвы шлях з роўных пазіцый. У мінулым яны былі таварышамі па службе. Абодва былі жанатыя па каханні, але засталіся ўдаўца. У Дуброўскага быў адзіны сын Уладзімір, а ў Троекурова — дачка Маша.
Паміж імі было нямала агульнага. Яны былі прадстаўнікамі аднаго саслоўя і атрымалі падобнае выхаванне. Некаторая падабенства прасочваецца і ў іх характарах і схільнасцях. Напрыклад, абодва любілі паляванне.
Адрозненні паміж героямі
Аднак, яны па-рознаму ставіліся да сялян і да жыцця ў цэлым. Дуброўскі ніколі ня ўціскаў сваіх сялян, а яны адказвалі на гэта любоўю і павагай. Андрэй Гаўрылавіч асуджаў стаўленне Троекурова да простага люду, што ў далейшым паслужыла падставай да сур’ёзнага канфлікту паміж ранейшымі сябрамі.
Дуброўскі БЫЎ бедных, але незалежны чалавек.
Як і Троекуров, Дуброўскі любіў паляванне. Аднак, ён асуджаў пустыя і разгульныя папойкі свайго суседа і неахвотна іх наведваў. Дуброўскі-старэйшы быў ганарлівым чалавекам, з абвостраным пачуццём уласнай годнасці.
У адрозненне ад іншых памешчыкаў, якія трапяталі пры імя Троекурова, Дуброўскі быў здольны спакойна выказваць яму свае думкі.
Кірыла Пятровіч быў значна багацей свайго прыяцеля. Ён меў сувязі і аўтарытэт а грамадстве. Адзіным чалавекам з акружэння Троекурова, якога той паважаў і з чыім меркаваннем лічыўся, быў Андрэй Дуброўскі. Ён нават прапаноўваў парадніцца, пажаніліся Уладзіміра і Машу.
Аднак Андрэй Гаўрылавіч і тут праявіў незалежнасць свайго характару. Ён лічыў, што бедны дваранін павінен браць у жонкі роўную па становішчы дзяўчыну, каб не чуць потым ніякіх папрокаў.
Аднак, неўзабаве складанасць характараў абодвух персанажаў вылілася сур’ёзную варожасць, якая скончылася тым, што Троекуров адабраў у свайго старога таварыша яго радавы маёнтак, тым самым пазбавіўшы яго сына спадчыны.
Перажыванні, выкліканыя гэтымі падзеямі, прывялі Дуброўскага-старэйшага да смерці.
Чаму А. С. Пушкін адлюстраваў дваран Троекурова і Дуброўскага-старэйшага гэтак рознымі?
У аповесці «Дуброўскі» Пушкін адлюстраваў два тыпу дваран. З аднаго боку, пісьменнік малюе Андрэя Гаўрылавіча Дуброўскага — высакароднага двараніна. Гэта вобраз асвечанага чалавека. Ён адукаваны, разумны, сумленны і высакародны. Па думцы Пушкіна, ад таго, што гэты герой утвораны, ён валодае лепшымі якасцямі розуму і сэрца. З усёй упэўненасцю можна сказаць, што гэта лепшы прадстаўнік дваранства.
Андрэй Гаўрылавіч Дуброўскі быў вельмі ганарлівым і сумленным чалавекам. Вышэй за ўсё ён цаніў сваё сумленнае імя і дваранскую гонар. Гэты герой ніколі і ні перад кім не станавіўся на калені і заўсёды казаў праўду ў вочы. Дуброўскі трымаў сябе на роўных і з Троекуровым, які быў значна больш багатым і больш знакаміты яго. Са сваімі прыгоннымі сялянамі Дуброўскі абыходзіўся строга, але справядліва. Іх ён лічыў такімі ж людзьмі, як і дваран.
Побач з Дуброўскага Пушкін малюе Троекурова. Ён багаты, але не вельмі адукаваны. Гэты герой ня варты звання двараніна, таму пісьменнік кажа пра яго, як пра «рускім пан». Тым самым ён падкрэслівае, што такіх троекуровых ў Расіі было шмат.
Гэты герой быў пагардлівым, грубым і жорсткім: «У хатнім побыце Кірыла Пятровіч выказваў усе заганы чалавека неадукаванага. Распешчаны ўсім, што толькі было вакол яго, ён прывык даваць поўную волю ўсім парывам палкага свайго нораву і ўсім задума даволі абмежаванага розуму ».
Кірыла Пятровіч вельмі адукаваны. Адсюль — усё яго заганы. Абжорства, п’янства, жорсткасць, самадурства — вось няпоўны спіс якасцяў гэтага героя: «Не гледзячы на незвычайную сілу фізічных здольнасцяў, ён разы два на тыдзень пакутаваў ад абжорства і кожны вечар бываў падпіўшы».
Гэты «старадаўні рускай пан» быў вельмі багаты, таму ён лічыў, што можа здзекавацца над іншымі людзьмі. Кірыла Пятровіч Троекуров мучыў не толькі сваіх сялян: «У адным з флігеляў яго дома жылі 16 пакаёвак, займаючыся Рукадзелле, уласцівымі іх падлозе. Вокны у флігелі былі забарыкадаваны драўлянымі кратамі; дзверы зачыняліся замкамі, ад якіх ключы захоўваліся ў Кірыла Пятровіча. Маладыя пустэльніцы, у пакладзеныя гадзіны, схадзілі ў сад і шпацыравалі пад наглядам двух старых ». Троекуров жорстка кпіў і над сваімі суседзямі і гасцямі. Так, напрыклад, ўсёй акрузе была вядомая яго забава з мядзведзем. Новага чалавека ў сваім асяроддзі гэты пан палохаў дзікім зверам.
Для чаго ж Пушкін малюе Дуброўскага-старэйшага і Троекурова гэтак рознымі? Андрэй Гаўрылавіч Дуброўскі — станоўчы герой, Кірыла Пятровіч Троекуров — адмоўны. Я думаю, што з дапамогай гэтых вобразаў пісьменнік паказвае свой ідэал двараніна. Ён павінен валодаць высакароднасцю, гонарам, пачуццём уласнай годнасці. Пушкін захапляецца тым, што ў маладосці Дуброўскі адмовіўся ад дапамогі свайго ўплывовага і багатага аднаго Троекурова. Ён не захацеў вярнуць свой стан такім шляхам, не захацеў страціць сваёй волі: «Дуброўскі з засмучаным станам прымушаны быў выдти ў адстаўку і пасяліцца ў астатняй сваёй вёсцы. Кірыла Пятровіч, даведаўшыся пра тое, прапаноўваў яму сваю апеку, але Дуброўскі дзякаваў яму і застаўся бедны і незалежным ».
І пазней, калі паміж ім і Кірылы Пятровічам адбылася сур’ёзная сварка, герой вышэй за ўсё ставіў сваё сумленнае імя і чалавечую годнасць. У выніку Дуброўскі страціў усё. Але ён ніколі не шкадаваў аб сваім выбары.
На думку Пушкіна, дваранін павінен быць адукаваным і асвечаным. Такога чалавека не можа сапсаваць ні ўлада, ні грошы. Але гэта — толькі ідэал пісьменніка. Ён паказвае, што за такімі, як Дуброўскай, будучыню краіны.
У рэальнасці ж Пушкін бачыў засілле троекуровых. Самаўлюбёны і разбэшчаных уладай дэспатаў, якія не могуць прынесці карысць не толькі Расіі, але і сваім блізкім. Дзеля сваёй капрызе, сваёй волі такія людзі гатовыя зламаць чужую лёс і нават жыццё. Троекуров сілком выдае замуж сваю дачку за старога, але вельмі багатага князя: «Бедная дзяўчына ўпала яму ў ногі і зарыдала. — Папинька. папинька. — казала яна ў слязах, і голас яе заміраў. Кірыла Пятровіч спяшаўся яе блаславіць — яе паднялі і
амаль панеслі ў карэту ».
Чаму ж Пушкін малюе паражэнне Дуброўскага-старэйшага і ўрачыстасць Троекурова? Андрэй Гаўрылавіч памірае, страціўшы сваю Кистеневку. Троекуров атрымлівае гэтую вёску ў свае ўладанні. Ён ўсведамляе, што ў сваіх уладаннях ён бог і цар, і ніхто яму не ўказ.
Мне здаецца, Пушкін думаў, што троекуровы непераможныя, па меншай меры, пакуль. У Расіі іх вялікае мноства, яны — велізарная сіла. Дуброўскі у параўнанні з імі нікчэмна мала. Але, нягледзячы ні на што, будучыня Расіі, на думку пісьменніка, толькі за адукаванымі дваранамі. Такімі, як Андрэй Гаўрылавіч Дуброўскi.
0 чалавек прагледзелі гэтую старонку. Зарэгіструйся або увайдзі і даведайся колькі чалавек з тваёй школы ўжо спісалі гэта сачыненне.
/ Складанні / Пушкін А.С. / Дуброўскі / Чаму А. С. Пушкін адлюстраваў дваран Троекурова і Дуброўскага-старэйшага гэтак рознымі?
Глядзі таксама па твору «Дуброўскі»:
Мы напішам выдатнае складанне па Вашым замове ўсяго за 24 гадзіны. Унікальнае складанне ў адзіным экземпляры.