Сачыненне на тэму пасля дажджу

Калі Вы заўважылі памылку ці памылку, вылучыце тэкст і націсніце Ctrl + Enter.

Тым самым акажаце неацэнную карысць праекце і іншым чытачам.

Дзякуй за ўвагу.

На карціне Герасімава мы бачым частка дома, да якога прылягае сад. НА падлозе терасы разліта вада. Сонечныя прамяні адлюстроўваюцца ад намочанай паверхні падлогі. Хутчэй за ўсё, быў дождж. НА самой терасса варта столік. НА століку стаіць збан з нарцысамі, а побач з гарлачом ляжыць перакулены шклянку. Як і падлога, столік мокры, а на мокрай паверхні ляжаць сарваныя ветрам пялёсткі нарцыса.

Сам столік вельмі прыгожы ў яго фігурныя ножкі і вельмі мудрагелістая форма гарызантальнай паверхні. НА заднім плане карціны «пасля дажджу» мы бачым сад. Там пасаджаны пладовыя дрэвы. А праз лістоту віднеецца сонца. Яго прамяні асвятляюць тэрасу. А прамяні адлюстроўваюцца ад століка і падлогі. Яшчэ на заднім плане мы бачым лазню-гэта драўляная вельмі моцнае збудаванне.

Герасімаў выкарыстаў у сваёй карціне больш зялёных і карычневых адценняў. НА заднім плане, дзе сад ён выкарыстаў бледна-зялёны, цёмна-зялёны светла-карычневы і светла-жоўтыя колеру. На пярэднім цёмна-карычневы, белы, чорны, светла-коричневыйи, цялесныя колеру. Пры малюнку кветак А.М.Герасимов выкарыстаў бардовы, бледна-ружовы, зялёны і белыя колеры. Аўтар карціны вельмі дакладна падабраў каляровай гаме.

Карціна перадае тое самае пачуццё, якое мы адчуваем, калі выходзім на вуліцу летам пасля дажджу. Яна цешыць вока і абуджае станоўчае стаўленне да людзей. з- за карціны Герасімава нават зімой стане цяплей і весялей. Будзе сонечна і ясна. І нават самы сумны чалавек стане на шмат весялей.

Сайт мае выключна азнаямляльны й навучальны характар. Усе матэрыялы ўзяты з адкрытых крыніц, усе правы на тэксты належаць іх аўтарам і выдаўцам, тое ж адносіцца да ілюстрацыйным матэрыялам. Калі вы з’яўляецеся праваўладальнікам якога-небудзь з прадстаўленых матэрыялаў і больш не жадаеце, каб яны знаходзіліся на гэтым сайце, яны неадкладна будуць выдаленыя.

Складанне па карціне А.М. Герасімава «Пасля дажджу»

Калі я ўпершыню ўбачыў карціну А.М.Герасимова «Пасля дажджу» — я зразумеў, што гэтая праца сапраўднага мастака, але ў ёй ёсць маленькі недахоп.

Спачатку хачу пагаварыць пра тое, што мне падабаецца ў гэтай выдатнай працы. Адразу пры выглядзе гэтай карціны кідаецца ў вочы тое, як аўтар змог перадаць адлюстраванне вады, якая каламутнай лужынай сабралася на тэрасе. Я думаю, што зрабіць гэты смелы ход было вельмі нялёгка, але ён кантрасна спалучаецца з астатнімі аб’ектамі карціны.

Таксама ўдала было абрана размяшчэнне дрэў за тэрасай. Яны, як бы затуляюць задні план, каб мы засяродзіліся на пярэднім. А наперадзе ў нас каштуе цёмна-бурштынавы стол, на якім месцяцца ваза з распустившимимися раскошнымі ружамі і перакулены шклянку. Вось і той недахоп, аб якім я казаў — шклянку. Я не разумею, навошта ён там. Па-мойму калі яго прыбраць, то карціна стане больш зразумелай, спакойнай і, у рэшце рэшт, стане цікавей!

Самае галоўнае, што мастак у сваім «творы» ідэальна вызначыў каляровую гаму. Яшчэ раз адкрыйце і паглядзіце! Пярэдні план насычаны мяккімі, светлымі тонамі, у той час як задні хмурны і цёмны. То бок, поўная антонимичность!

Напрыканцы хачу сказаць, што карціна зрабіла на мяне самыя добрыя і яркія ўражанні. Спадзяюся, што многія са мной пагодзяцца!

Понравилась статья? Поделиться с друзьями:
Adblock
detector