У гэтай аповесці Пушкін паказаў падзеі, якія адбыліся ў часы праўлення Кацярыны Вялікай. Спачатку здаецца, што асноўная ўвага пісьменнік надае маладому афіцэру Пятру Гринёву. Але ў чым жа тады сэнс назвы і эпілогу ў пачатку твора?
Мне здаецца, што для Пушкіна галоўным персанажам стала Марыя Міронава, дачка капітана. Спачатку Пушкін паказвае яе як натуру спакойную, нават трохі баязлівы. Гэтыя якасці нават увялі Грынёва у зман. Ён думаў, што яна крыху не ў сабе. Але гэта аказалася не так. Паступова ён адкрыў у Марыі ўнутраную і знешнюю прыгажосць і рускую прастату душы.
Маладыя людзі палюбілі адзін аднаго, але Маша не хоча выходзіць за Пятра замуж без згоды яго бацькоў. Яна вельмі тонкая натура і ёй сорамна за тое, што яна не мае за сабой пасагу і ня можа ўвайсьці ў сям’ю багатага афіцэра. Але і іншага чалавека яна няздольная больш палюбіць, таму што дакладная Грынёва.
Мы бачым як паступова Маша мяняецца, становіцца рашучай і змагаецца за сваё шчасце. Знаходзячыся ў палоне ў Швабрина, яна не згодная змірыцца са сваёй доляй і стаць яму жонкай. Лепш смерць, чым быць з гэтым чалавекам. Шмат гора выпала на дзяўчыну ў гэты момант: смерць бацькоў, расстанне з каханым, знаходжанне ў зняволенні. Але яна не зламалася, а толькі стала яшчэ больш упэўнена ў сваіх ідэалах і перакананнях. Гонар і годнасць — самае галоўнае.
Лёс добразычлівая да дзяўчыны. Грынёў звяртаецца да Пугачову, і яны разам вызволять яе з лап Швабрина. Марыя з’язджае да бацькоў Пятра і там заваёўвае іх добразычлівасць да сябе. Але хіба можа такая дзяўчына не спадабацца? Яна выхавана прыстойнымі людзьмі, якія ўклалі ў яе сваю любоў і добрае выхаванне.
Яшчэ раз лёс падкідвае ёй выпрабаванне на цвёрдасць характару і здольнасць пайсці на ўсё дзеля выратавання Пятра. Марыя едзе да Кацярыны Вялікай і распавядае пра ўсе падзеі, убачаных на свае вочы, пра тое, што Пётр не выдаваў і не прысягаў на вернасць Пугачову. Кацярына выслухала Машу і апраўдала Грынёва. У гэтым учынку можна бачыць прамое ўказанне на жонак дзекабрыстаў, якія ахвяравалі ўсім дзеля сваіх мужоў.
І зноў Маша паказала сябе моцнай асобай, думаючай не пра сябе, а пра іншых. Яна засталася чалавекам, чтящим традыцыі. Гонар і годнасць — гэта галоўныя рысы яе характару. Таму аўтар і назваў сваю аповесць ў гонар Марыі Міронавай.
Сэнс назвы аповесці «Капітанская дачка». Вобраз Машы Міронавай
У знакамітай аповесці «Капітанская дачка» Аляксандра Сяргеевіча Пушкіна намалявана некалькі галоўных персанажаў. І ўсе яны даволі прывабныя: рашучыя, справядлівыя, мужныя. Але чаму аповесць названая «Капітанская дачка»? Вядзецца аповесць ад імя Гиреева, але аўтар галоўнай гераіняй вызначыў менавіта Машу Міронаву.
Хто такая Маша Міронава
Хто ж такая Маша Міронава? І чаму аповесць «Капітанская дачка» названая ў яе гонар? Па-першае, Маша згуляла галоўную ролю ў жыцці Пятра Грынёва, які з’яўляецца галоўнага апавядальніка. Па-другое, бацькам Машы выступае камендант Белогорск крэпасці, адсюль і сэнс назвы аповесці «Капітанская дачка».
Маша Міронава з’яўляецца малады, першапачаткова нічым не прыкметнай дзяўчынай. Яе вобраз нясе ў сабе душэўную чысціню і высокую маральнасць. Цікавым момантам творы з’яўляецца тое, што Марыя вельмі мала кажа. Гэта невыпадкова! Пушкін паказвае, што сіла галоўнай гераіні не ў словах, а ў яе беспамылковых учынках. Нават у тыя дні, калі яе душа раздзіралася на кавалачкі, яна змагла захаваць сваю стойкасць, вернасць і прынцыпы.
Знаёмства чытача з Машай
У пачатку знаёмства Марыя Іванаўна выступае перад чытачом сціплай і сарамлівай васямнаццацігадовай дзяўчынай. Знешнасць яе абсалютна непрыкметная: румяная, круглатвары, а светла-русыя валасы гладка зачасаны за вушы. У вачах роднай маці Маша з’яўляецца адназначнай «трусихой9raquo ;, а Швабрин спрабуе прадставіць яе« абсалютнай дурніцай ». Але Маша толькі здаецца баязлівай і ціхай дзяўчынкай, трымціць пры стрэле з стрэльбы. Сутыкнуўшыся з цяжкімі выпрабаваннямі, якія ўсталі на яе шляху, яна смела і мужна ім супрацьстаіць. Усе далейшыя падзеі паказваюць мноства Машыных вартасцяў, тут чытач пачынае разумець сэнс назвы аповесці. Капітанская дачка вельмі мілая, шчырая, адчувальная і разумны. Яе ветлівасць і станоўчы характар не пакідаюць абыякавымі навакольных.
Выпрабаванні ў лёсе Міронавай
У нейкі перыяд бяды проста наваліліся на гераіню. Першым узрушэннем для Машы была пакаранне яе бацькі, а следам забілі яе маці. Праз некаторы час Міронаву адолела моцная хвароба. А Папраўлюся, яна аказваецца ў залежнай ад Швабрина становішчы. У гэтай крытычнай сітуацыі гераіня раскрываецца абсалютна з другога боку, бо нічога не змагло зламаць яе — ні пагрозы, ні сіла нялюбага чалавека. Маша лічыць, што лепш сустрэцца са смерцю, чым жыць з нялюбым мужчынам.
Аповесць «Капітанская дачка» ўключае ў сябе і любоўную лінію, дзе Марыя Міронава выступае галоўнай гераіняй. Пётр Грынёў і Марыя Міронава палюбілі адзін аднаго. Машына пачуццё да Грынёва цяперашні, моцнае і глыбокае. Але яна з’яўляецца вельмі разважлівым чалавекам. Атрымаўшы ліст ад бацькі свайго каханага, даведаўшыся, што ён супраць іх шлюбу, Маша разумна адмаўляе Пятру. Яна ведала, што бацька Грынёва не даруе свайму сыну жаніцьбы на капітанскай дачцэ. Яе каханне абсалютна бескарыслівая, у гэтым увесь сэнс назвы аповесці. Капітанская дачка верная сваім прынцыпам і перакананням.
Але аднойчы, пасля пагроз Швабрина, Маша ў лісце просіць Пятра аб дапамозе, і той забірае яго з рук Швабрина да сваіх бацькоў.
Мужнасць Марыі Міронавай
Аднойчы Маша вырашыла выратаваць свайго каханага, які быў аддадзены пад суд. Яна адправілася ў незнаёмы ёй горад Пецярбург, дзе сустрэлася з самой Кацярынай II. Марыя Іванаўна не толькі спрабавала апраўдаць Пятра, але і рызыкнула спрачацца гаспадарыні. Марыя змагла даказаць царыцы невінаватасць Грынёва, і ён быў вызвалены. Пушкін спрабаваў паказаць самыя лепшыя рысы рускіх жанчын. Гэта ўменне дакладна і моцна кахаць, адстойваць праўду, быць справядлівай. Такога персанажа нельга пакінуць на другім плане, у гэтым і тоіцца ўвесь сэнс назвы аповесці «Капітанская дачка».
Жыццё пасля цяжкасцяў
Пасля таго як Маша, ня пахіснуўшыся, вытрымала ўсе выпрабаванні, лёс падарыла ёй ціхае і спакойнае жыццё. Разам са сваім мужам Марыя Грынёва жыве ў яго бацькоў. Яны вельмі прывязаныя да Машы і любяць яе гэтак жа шчыра, як любілі б сваю родную дачку. Бацькі Пятра палюбілі Машу за разумнасць, вытрымку, шчырасць і сілу духу. І, вядома ж, галоўным яе годнасцю была любоў да Пятра.
У чым сэнс аповесці «Капітанская дачка»
Сэнс дадзенай аповесці — сабраць і ўвасобіць у жыццё самыя лепшыя рысы характару рускіх жанчын. Паказаць, што чысціня, маральнасць і сумленнасць павінны быць асноўнымі якасцямі маладой дзяўчыны. Гэты твор раскрывае веру ў чалавека, яго пачуцці і іх каштоўнасць, а таксама ва ўсе стагоддзі папулярнае высакароднасць! Аляксандр Сяргеевіч злучыў усе гэтыя якасці і ўвасобіў іх у простую дзяўчыну — дачка капітана Міронава.
Чаму аповесць названая «Капітанская дачка», чытач можа толькі здагадвацца, бо менавіта аўтару належыць гонар называць свой твор. Нам застаецца толькі быць упэўненым у тым, што Маша Міронава вартая таго, каб яе імем была названая аповесць.