Смеласць і баязлівасць — тэматычнае кірунак выпускнога сачыненні 2017-2018
Смеласць і баязлівасць — тэматычнае кірунак выпускнога сачыненні 2017-2018
тэматычнае кірунак выпускнога сачыненні Смеласць і баязлівасць
Смеласць і баязлівасць
У аснове дадзенага кірунку ляжыць супастаўленне супрацьлеглых праяўленняў чалавечай «я»: гатоўнасці да рашучых учынкаў і імкнення схавацца ад небяспекі, ухіліцца ад дазволу складаных, часам экстрэмальных жыццёвых сітуацый.
На старонках шматлікіх літаратурных твораў прадстаўлены як героі, здольныя да адважным дзеянням, так і персанажы, якія дэманструюць слабасць духу і адсутнасць волі.
Толькі трусы жорсткай.
Л.Н. Талстой Баязлівасць вельмі шкодная таму, што яна ўтрымлівае волю ад карысных дзеянняў.
Развагі пра адвагу, адвагі і баязлівасці
Слова «адвагу» з’яўляецца сінонімам гэтым словам.
Храбрымі не нараджаюцца, а становяцца.
Адважны чалавек не баіцца цяжкасцяў. Ён не баіцца праблем і лёгка можа прыйсці на дапамогу нават незнаёмым людзям.
Храбрасць — якасць моцных людзей. Ня фізічна і матэрыяльна, а псіхалагічна. Яно праяўляецца ў тых сітуацыях, калі чалавек адчувае небяспеку для сябе і навакольных.
Толькі да ўсяго трэба ставіцца ў сілу сваіх магчымасцяў і паступаць, падумаўшы пра наступствы.
Залішняя і недарэчная адвагу або смеласць не прыводзіць да дабра. Я думаю, калі чалавек валодае гэтай якасцю, значыць ён добры. Толькі такі чалавек можа зразумець і абараніць. Напрыклад, людзі якія не шкадуючы сябе дапамагаюць ахвярам страшных катастроф.
Людзі, якія не думаюць пра тое, што можа здарыцца з імі і дапамагаюць ратаваць дзяцей з падпаленых дамоў.
Храбрасць — вельмі добрая чалавечая рыса.
У кожным з нас ёсць тое, што завуць гэтым гучным словам, незалежна ад полу і ўзросту!
Храбрасць — адно з станоўчых якасцяў чалавека. Адвагу, смеласць, адвага — гэта словы-сінонімы. З імі звязаныя праявы чалавечага характару ў якіх-небудзь надзвычайных сітуацыях: пажар, паводка, ваенныя дзеянні. Дзесяцігадовы хлопчык кідаецца ратаваць які тоне дзяўчынку. Малады чалавек убіраў на дах высокага дома, каб адтуль спусціцца на балкон і выратаваць дзіцяці з падпаленай кватэры. Гэта ўсё праявы адвагі.
Ўспамінаецца гераіня казкі Г.Х. Андэрсана Герда. Яна прайшла цяжкі шлях, пераадолела мноства перашкод, але знайшла свайго названага брата Кая. Ёй давялося не раз праяўляць адвагу: і ў чараўніцы, і ў прынцэсы, і ў разбойнікаў, і ў ледзяных харомах. Але ні чараўніцтва, ні багацце каралеўскага палаца, ні суровы погляд Снежнай Каралевы не змаглі спыніць Герду. Яна выратавала Кая, хоць ёй самой пагражала небяспека. Яна магла быць забітая разбойнікамі, ледзь не змерзла па шляху ў палац Снежнай Каралевы. Але Герда не спалохалася. Яна ішла наперад, таму што яна зробіць? Яе залежыць жыццё Кая. Герда была пастаўлена ў такія ўмовы, што толькі праява неверагоднай адвагі і адвагі магло дапамагчы ў дасягненні мэты. Ёю кіравала каханне. Яна дапамагала ёй пераадолець усе цяжкасці на шляху.
Цуды адвагі праяўлялі салдаты, абараняючы сваю радзіму. У аповесці Г. Бакланава «Навекі — дзевятнадцацігадовы» галоўны герой дзевятнадцацігадовы лейтэнант Траццякоў не раз рызыкаваў сваім жыццём, выконваючы святы абавязак. Ён абараняў родную зямлю ад ворага. Паранены ён уступае ў няроўны бой, даючы магчымасць астатнім параненым з’ехаць на бяспечную адлегласць. Траццякоў гіне, ратуючы іншых. Гэта таксама праява адвагі.
Але, на маю думку, і ў звычайным жыцці ёсць месца і час для праявы адвагі. Адважным можа быць не толькі герой, які выконвае свой абавязак на палях бітваў, не толькі чалавек, які, рызыкуючы ўласным жыццём, ратуе іншых. Адвагу праяўляе падлетак, які прызнаецца ў сваім правіне, хоць ніхто не ведае, што гэта здзейсніў менавіта ён. Яму не лёгка. Ён ведае, што за злачынства ягонае чакае пакаранне. І ўсё ж прызнаецца ў зробленым. Гэта, на мой погляд, таксама праява адвагі.
Уявіце сабе сітуацыю: група дзяўчынак і хлапчукоў насміхаецца над адным, слабым, ніколі не які дае адпору. Той стаіць, глядзіць на ўсіх зацкаванага вачыма, у якіх стаяць слёзы. А вакол яго раздаюцца здзекі, грубасці, смех, хтосьці штурхае яго ў спіну, ды так, каб ён зваліўся ў бруд. Астатнія ухвальна смяюцца. Не кожны ў такой сітуацыі ўстане на бок безабароннага хлопчыка. Пайсці супраць сваіх аднагодкаў, можа быць, нават сяброў, нялёгка. Але калі хтосьці ўсё ж паспрабуе спыніць астатніх, праявіць спачуванне да слабога, то гэта таксама праява адвагі. Па-мойму, не меншай, чым ісці супраць ворага са зброяй у руках.
Такім чынам, адвага — гэта такое якасць чалавечага характару, якое выяўляецца ў самых розных сітуацыях. Яны могуць быць надзвычайнымі, а могуць быць і зусім звычайнымі. Галоўнае не абставіны, а то, як чалавек паступае. Прызнаць свае памылкі, раскаяцца ў дасканалым табою правіне, ня паступаць супраць уласнага сумлення, нягледзячы на тое, што навакольныя могуць асудзіць цябе, — гэта адвага, якая, на жаль, ўласцівая не ўсім.
Тэматычнае кірунак выпускнога сачыненні Смеласць і баязлівасць
ЕГЭ 2018 па літаратуры
ЕГЭ 2018 па рускай мове:
Смеласць і баязлівасць — тэматычнае кірунак выпускнога сачыненні 2017-2018
Смеласць і баязлівасці: ЕГЭ, праблема, аргументы, прыклады (Выніковае сачыненне)
Калі Вы заўважылі памылку ці памылку, вылучыце тэкст і націсніце Ctrl + Enter.
Тым самым акажаце неацэнную карысць праекце і іншым чытачам.
Дзякуй за ўвагу.
Праблема Смеласці і баязлівасць — гэта вострае пытанне, які вынесены, як адзін з кірункаў выніковага сачыненні 2017-2018 гг. Каб напісаць гэтую працу, трэба падабраць якасныя аргументы і прыклады з літаратуры.
На шчасце, у літаратуры часта падымалася гэтая тэма. Пісьменнікі ў розныя часы паказвалі розніцу паміж адважным чалавекам і баязліўцам. Каго ж мы аднясем да гэтых двух катэгорыям?
У аповесці Капітанская дачка Пушкіна ёсць два героя — Грынёў і Швабин.
Грынёў быў гатовы памерці падчас захопу крэпасці, ён быў гатовы аддаць сваё жыццё. Швабин, наадварот, спалохаўся свайго становішча і перайшоў на бок ворага.
У паэме Яўген Анегін сам галоўны герой здаўся баязліўцам. Ён мог адмяніць двубой з Ленскім, але не змог. Прычынай гэтай трагедыі з’яўляецца баязлівасць. Анегін занадта шмат думаў пра тое, што пра яго падумае таварыства. А гэта ж так па-дурному. Сам Яўген пагарджаў грамадства, але лічыўся з іх меркаваннем.
Яшчэ адзін баязлівец — гэта Грушницкий, які ўдзельнічаў у двубоі з Печериным. Яго віна ў тым, што ён сапраўды стрэліў, хоць выдатна разумеў, што пісталет Печерина не зараджаны. Мне здаецца, што гэта вяршыня баязлівасці.
Вядома, асабліва праблема адвагі і баязлівасці паказаная на вайне. Таму мы не можам абысці бокам раман Талстога «Вайна і мір». Жерков доўгі час блукаў і шукаў сваю батарэю. А бо на самай справе ён проста не хацеў удзельнічаць у баях. Ён хаваўся, а не абараняў сваю краіну і сваіх братоў па зброі. Моцна адрозніваецца ад яго Андрэй Балконскі. Ён адважны і моцны. Яго смеласць заражае іншых воінаў. Можа уся справа ў тым, што яны вельмі розныя? Я так не думаю. Андрэй таксама баяўся, ён таксама жывы чалавек. Але ён прыняў рашэнне быць адважным.
Усе гэтыя прыклады і аргументы паказваюць на тое, што кожны з нас можа апынуцца перад складаным выбарам. Мы альбо будзем смела глядзець у будучыню і праходзіць перашкоды, альбо будзем баязліўцамі, якія толькі падстаўляюць ўсіх вакол.
Сайт мае выключна азнаямляльны й навучальны характар. Усе матэрыялы ўзяты з адкрытых крыніц, усе правы на тэксты належаць іх аўтарам і выдаўцам, тое ж адносіцца да ілюстрацыйным матэрыялам. Калі вы з’яўляецеся праваўладальнікам якога-небудзь з прадстаўленых матэрыялаў і больш не жадаеце, каб яны знаходзіліся на гэтым сайце, яны неадкладна будуць выдаленыя.