Сачыненне на тэму тэма дружбы і любові ў паэзіі Пушкіна

Калі прамаўляеш імя паэта Пушкіна, то адразу ўяўляюцца вобразы, якія ў сусветнай літаратуры сталі несмяротнымі: Яўген Анегін, Таццяна Ларына, Маша Міронава, Пётр Грынёў, Маша Троекурова, Уладзімір Дуброўскі …

Мне больш падабаецца Пушкін — паэт, бо яго лірыка шматгранная. Сярод разнастайнасці лірычных тым дружба займае адно са значных месцаў. Гэта яшчэ раз даказвае тое, што паэт быў спеваком гэтага высакароднага пачуцця. У Пушкіна было шмат сяброў — і вельмі блізкіх, і не зусім. Яго сяброўства была адначасова і простай, і патрабавальнай, і ў нейкай меры нават бясстрашнай і ахвярнай. Сваіх сяброў паэт любіў і абагаўляў, нягледзячы на ​​іх розныя характары і асновы: Дельвиг быў летуценным, Кюхельбеккер — наіўным, Дзяніс Давыдаў — буяным, Нашчокін — прастадушным, Чаадаеў — свабодалюбным. Менавіта Чаадаева паэт прысвяціў шмат сваіх вершаў, бо сяброўства з Чаадаева была для паэта не толькі жыццёвай прыхільнасцю, а, перш за ўсё, сімвалам свабоды і высакароднасці (верш «Да Чаадаева»). Пушкін не проста любіў сваіх сяброў, ён клапаціўся пра іх, дапамагаў ім, выяўляў сардэчнае ўвагу.

Пушкін не мог абысці ў сваіх лірычных творах і тэму, прысвечаную любові. Любоўную лірыку паэта можна назваць гімнам, які ўзвышае і надае высакароднасць чалавека, выказвае бязмерная павага да жанчыны. Дастаткова ўспомніць верш «Я памятаю цудоўнае імгненне». Гэты верш з’яўляецца сапраўднай вяршыняй любоўнай лірыкі Пушкіна. А верш «Я вас кахаў … 9raquo; — гэта уцелаўлёны шэдэўр рускай паэзіі.

Варта адзначыць, што на пушкінскія вершы напісана звыш дваццаці рамансаў. Час няўмольна рухаецца наперад, але імя Пушкіна і яго вершы, якія абуджаюць у нас самыя лепшыя пачуцці, будуць жыць у памяці людзей вечна.

Складанне »Паэт — Пушкін» Тэма кахання і дружбы ў лірыцы Пушкіна (сачыненне)

Гатовыя школьныя сачыненні

Калекцыя шпаргалак школьных твораў. Тут вы знойдзеце шпору па літаратуры і рускай мове.

Тэма кахання і дружбы ў лірыцы Пушкіна

Каханне і сяброўства, як высокія, ідэальныя пачуцці, апяваліся многімі паэтамі ва ўсе стагоддзі і часы, пачынаючы з лірыкаў антычнасці. Аднак у Пушкіна гэтыя пачуцці атрымалі зусім новае асвятленне. У рускай паэзіі да Пушкіна каханне і сяброўства служылі прадметам натхнення для паэта, але не заўсёды як самыя высокія каштоўнасці чалавека (дастаткова ўспомніць «Размова з Анакреоном» Ламаносава: «… хоць пяшчоты сардэчнай ў каханні, я не пазбаўлены, герояў славай вечнай я больш захоплены »).

Упершыню сярод цэнтральных паэтычных тым тэма кахання і дружбы стала галоўнай у паэзіі рускіх сентименталистов: Карамзіна, Жукоўскага. Гэтыя паэты бачылі ў дружбе і кахання такія ж каштоўнасці, як у зносінах з прыродай, чытанні любімых кніг, сямейных клопатах і радасцях. Каханне і сяброўства як сціплыя, мірныя асалоды супрацьпастаўляліся высокім паэтычным ідэалам паэтаў-клясыцыстых. Зусім іншая гучанне гэтай тэме надаў у сваіх вершах Пушкін.

Ён як бы прымірыў клясыцыстых з сентименталистами, падняў апетыя імі каштоўнасці, здавалася б, такія розныя, на адну вышыню. Пушкін ўлічыў трактоўку гэтых тым у паэзіі дзекабрыстаў, іх ўяўленні аб прызначэнні сучаснага чалавека. Паэты-дзекабрысты тут шмат у чым збліжаліся з клясыцыстых. Але Пушкін у сваёй філасофскай лірыцы пайшоў далей, злучыўшы розныя трактоўкі тым любові і дружбы ў сваіх вершах.

Гэта наглядна праглядаецца ўжо ў адным з першых вершаў паэта на тэму дружбы «Да Чаадаева». У гэтым вершы каханне і сяброўства ў «хвіліны вольнасці святой» пагаджаюцца, зліваюцца ў адзінае цэлае. Да Пушкіна гэта былі несумяшчальныя ў паэзіі паняцці: інтымнае, асабістае і грамадскае, грамадзянскае. Чаканне свабоды параўноўваецца з чаканнем спаткання.

Свабоду трэба любіць, як каханую дзяўчыну, і менавіта дружба аб’ядноўвае сэрцы людзей, якія імкнуцца да свабоды, аб’ядноўвае «душы выдатныя парывы». Каханне і сяброўства, на думку Пушкіна, свабодныя пачуцці, чалавек вольны ў сваім выбары і шчаслівы гэтым. Уся кароткая, але бурная жыццё Пушкіна насычана гэтымі двума пачуццямі, якія ён ставіў вышэй за ўсё. На пытанне Мікалая I, дзе б ён быў, калі б апынуўся ў Пецярбургу 14 снежня 1825 года, паэт адказаў, што быў бы на Сенацкім плошчы разам з сябрамі.

Пушкін не падзяляў, іх метады барацьбы, але палітычныя змоўшчыкі, дзекабрысты, былі для яго, перш за ўсё сябрамі: «Бог дапамагчы вам, сябры мае, у клопатах жыцця, царскай службы … і ў змрочных прорву зямлі». ( «19 Кастрычнік», 1827 г.) Дзе б яны ні былі, у няміласці ў цара ці, наадварот, на дзяржаўнай службе, — яны, перш за ўсё яго сябры і ён абавязаны падтрымліваць іх як сябра: «…

любоў і дружнасьць да вас дойдуць скрозь змрочныя замкі, як у вашы катаржныя нары даходзіць мой свабодны голас ». ( «У глыбіні сібірскіх руд …», 1827 г.) Каханне і сяброўства — святыя пачуцці для Пушкіна, стан душы паэта, з гэтых пачуццяў ён чэрпае натхненне, з іх нараджаецца творчасць паэта. Пра гэта Пушкін кажа ў вершы «Я памятаю цудоўнае імгненне …», прысвечаным А. П. Керн.

З’ява каханай — гэта момант, калі «і сэрца б’ецца ў захапленні, і для яго уваскрэсла зноў, і бажаство, і натхненне, і жыццё, і слёзы, і каханне». Нават у непадробнай суму непадзеленага кахання Пушкін бачыць шчасце жыцця: «Я Вас любіў моўчкі, безнадзейна, то рэўнасцю, то нясмеласцю знемагаючы. Я Вас кахаў так шчыра, так далікатна, як дай Вам Бог каханай быць іншым ».

У каханні Пушкін бачыць ідэальнае творчае, гарманічнае стан душы. Сяброўства і каханне акультурваюць душу, натхняюць паэта, вызваляюць яго ад нізінных праяў жыцця, вядуць яго да высокай, свабоднай мэты: «Даўно, стомлены раб, задумаў я ўцёкі ў мясціна далёкую прац і чыстых Нег». ( «Час, мой сябар, пора …», 1834 г.) гэтым вершы «пяшчоты» — гэта сяброўства і каханне, «працы» — гэта творчасць, у іншых сферах жыцця чалавек не можа лічыць сябе свабодным, ён «стомлены раб» . Наогул у Пушкіна матывы свабоды праймаюць ўсю творчасць, а любоў і сяброўства — гэта пачуцці, якія дазваляюць душы «выліцца, нарэшце, свабодным выяўленнем». ( «Восень», 1833 г.) У адным з пасланняў (да Н. Я. Плюсковой, 1818 г.) Пушкін так кажа пра значэнне тэмы кахання і свабоды ў сваёй творчасці: Каханне і таемная свабода выклікаем сэрцу гімн просты, І непадкупны голас мой Быў рэха рускага народа.

А. С. Пушкін развіў і прынцыпова узбагаціў жывым зместам тэму інтымных пачуццяў. Асабліва дарогі нам ў яго творчасці культ дружбы, рыцарскае разуменне кахання, гармонія пачуццяў (нават непадзеленага). У рускай паэзіі пасля copyright

Тэма кахання і дружбы ў лірыцы Пушкіна

Шпаргалка — гатовыя бясплатныя школьныя сачыненні па літаратуры і рускай мове. Усе творы маюць аўтарскі характар. Новы зборнік школьных сачыненняў па літаратуры і сюжэтаў твораў. Апублікавана са спецыялістамі філалагічных факультэтаў універсітэтаў горада Масквы ў падтрымку выпускнікоў школ. Рускамоўныя тэмы WP пераказаў. Зварот да карыстальнікаў

Понравилась статья? Поделиться с друзьями:
Adblock
detector