Сачыненне на тэму ўвагу мове ўвагу краі

Родная мова — гэта вельмі важная частка чалавечай культуры, вельмі важная частка самога чалавека. Для таго, каб добра ведаць і разумець родны край, родную культуру, неабходна ведаць і разумець родную мову. Гэта частка чалавека, і яна дапамагае яму спазнаць сябе таксама. Вельмі часта людзі перакручваюць або забываюць сваю мову, пачынаюць выкарыстоўваць яго няправільна, выпраўляюць словы, так што ўсе вакол перастаюць іх разумець. У асноўным, так робіць моладзь, падлеткі, хутчэй за ўсё з пачуцця супярэчнасці. Яны заўсёды жадаюць вылучыцца, аддзяліцца ад іншых, быць самастойнымі, і менавіта таму яны імкнуцца аддзяліць і разнастаіць абсалютна ўсё, нават мову. Часцей за ўсё яны надаюць абсалютна іншае значэнне ўсім вядомаму слову, якое ўсё выкарыстоўваюць. Родная мова становіцца іншым.

Для таго, каб зразумець іншых і сябе, людзі выкарыстоўваюць мова, для кожнага ён розны, і каб гаварыць і разумець адзін аднаго, людзі выкарыстоўваюць іх родную мову. Калі ж у мове з’яўляюцца новаўвядзенні, новыя словы, ці словы набываюць іншае значэнне, якое яму надала група падлеткаў, працэс разумення ўскладняецца. Адлегласць, якое і так разышлася паміж бацькамі і дзецьмі, калі другія пасталелі, павялічваецца ў шмат разоў, так як разумець ім адзін аднаго цяжка. Але добра, што з часам імкненне да выкарыстання такіх слоў праходзіць, імкненне да выдзялення такім спосабам таксама, і жыццё нармалізуецца, уваходзіць у звыклую каляіну, мова зноў устаканивается. Але толькі да наступнага пакалення, якое, несумненна, будзе ўводзіць ва ўжытак свае словы і выразы.

Родная мова — гэта вельмі важная частка свядомасці чалавека. Бо нездарма ж кажуць, што нашы думкі фарміруюць нашу мову, а нашу мову, без усялякіх сумневаў, фармуе нашы думкі. Таму тое, што мы гаворым і тое, пра што мы думаем, цалкам перасякаюцца не толькі ў тым, што менавіта мы маем на ўвазе, але ў тым, як менавіта мы гэта вымаўляем. Тое, як мы размаўляем, у сваю чаргу, адбіваецца на тым, як на гэта рэагуюць людзі. Правільны родная мова прыцягне значна больш увагі, чым перакруціў. Хоць, варта таксама ўзяць пад увагу, што гэта залежыць ад аўдыторыі, якая будзе слухаць апавядальніка.

Напрыклад, калі трэба буде гаварыць з навукоўцамі, прафесарамі, настаўнікамі аб якой-небудзь праблеме, то лепш за ўсё будзе выкарыстоўваць правільны родная мова, літаратурны. Калі ж аўдыторыю будуць складаць простыя людзі, то часам лепш не мудраваць і выкарыстоўваць простыя зразумелыя словы, можа быць, часам выкарыстоўваць вядомае ім выраз, каб паказаць ім, што вы на адной хвалі. Родная мова вельмі шматгранны, але ён мае ўсё ж літаратурны варыянт, якія лічыцца правільным.

Сачыненне на тэму «Мова — душа народа»

Мова — гэта духоўная скарбніца, у якую стагоддзямі людзі ўкладваюць свае набыцця. Не, гэта не грошы, вядома. І гэта нават ні каштоўныя камяні. Гэта іншыя каштоўнасці: меладычныя словы, пявучыя фразы. Словы кахання, дружбы, гневу. Словы навукі і культуры.

А яшчэ разумныя прымаўкі і афарызмы, вострыя прыказкі, трапныя анекдоты, вясёлыя жарты і прымаўкі. А яшчэ пранізлівыя да глыбіні душы вершы, выдатныя песні і мудрыя кнігі.

Якую радасць адчувае чалавек на чужыне, калі чуе роднае слова! Адно доўгачаканае слова здольна вылечыць, падняць баявы дух, ператварыць жыццё ў свята!

Мова, ты чараўнік! Ты здольны зрабіць з незнаёмцаў сяброў. Ты што аб’ядноўвае людзей, робіш народ непераможным ў любых сітуацыях.

Але людзі, абвыкшы кожны дзень карыстацца мовай, часта не цэняць яго. Яны захламляюць мова замежнымі словамі. Пры гэтым са скарбніцы выкідваюць сапраўдныя каштоўнасці векавой мудрасці. Людзі часта пачынаюць шанаваць сваю мову толькі на чужыне.

Калі на родную зямлю прыходзяць захопнікі, яны адразу абмяжоўваюць выкарыстанне роднай мовы. Навошта? Калі няма мовы, няма народа. Яго каштоўнасці забіраюць, а зямлю выкарыстоўваюць новыя гаспадары. Народ без мовы — усё роўна, што чалавек без душы, чалавек без каранёў. Пуста ўнутры ў такога чалавека, ні да чаго ён не прывязаны і ніхто яму не дарог.

Народ без мовы — гэта дом без падмурка. Падзьмуў вецер — і разляцеліся людзі, як цагліны, па свеце.

Мова! Ты душа нашага народа. Ты несмяротная душа, здольная жыць у стагоддзях, у пакаленьнях, пакуль мы клапоцімся пра цябе!

Чытайце подібні дзей

Інформація на сайті охороняється Законам України пра авторські права. Копіювання Матеріалів заборонено

Понравилась статья? Поделиться с друзьями:
Adblock
detector