Сачыненне на тэму вясёлае здарэнне 5 клас

Няма ў свеце чалавека, з якім бы ў жыцці не адбываліся пацешныя выпадкі, адны з іх забываюцца амаль імгненна, затое іншыя застаюцца ў памяці назаўсёды і яшчэ доўгі час падымаюць настрой усім, каму давялося пра гэта пачуць з вуснаў апавядальніка і відавочцы.

Я вельмі люблю жартаваць і смяяцца як над сабой, так і над сваімі цудоўнымі сябрамі, якія пастаянна спатыкаюцца і нязграбна падаюць на роўным месцы, сутыкаюцца з апорнымі смачныя пірожныя або чай старшакласнікамі, з ног да галавы пэцкаючы сябе і навакольных. Можна сказаць, што я належу да той катэгорыі людзей, побач з якімі смешныя выпадкі адбываюцца амаль штодня, хоць апавяданні па іх пішы.

Але адзін з выпадкаў, якія адбыліся з маёй лепшай сяброўкай, запомніўся мне асабліва. Справа была сцюдзёнай зімой, калі выпаў снег на дарогах паступова быў ўтрамбаваны ходзяць то туды, то сюды па сваіх справах людзьмі і праязджаюць машынамі. Дарога стала ідэальна слізкай, у самы раз прыдатнай для катання па ёй на каньках. І вось, мы з сяброўкай Оляй, гучна тупаючы канькамі па бетоннай падлозе пад’езда, сяк-так выбрели з дому і выбраліся на дарогу. Надвор’е стаяла проста казачная, як пісаў вялікі Пушкін: «Мароз і сонца; дзень цудоўны! »

Надзеўшы рукавіцы на рукі, мы сталі катацца па дарозе, часам пад’язджаючы да яе краю, каб прапусціць слізгальныя міма нас машыны. Трэба адзначыць, што спачатку катанне выходзіла не вельмі ўдалым, так як паверхня дарогі была ўсё ж не такі гладкай, як на катку. Часам нам на шляху сустракаліся то купіны, то ямкі, але ж і да гэтага пры велізарным жаданні можна прылаўчыцца, запомніць іх размяшчэнне і проста-проста аб’язджаць іх.

Накатаўшыся і нападалі ўдосталь, мы з Оляй вырашылі перадыхнуць і пастаяць трохі. Оля, зняўшы свае рукавіцы, вырашыла ачысціць іх ад скарынкі снегу, але адна з іх, звалілася на дарогу. Тут-то і адбылося самае смешнае, бо адкуль ні вазьміся літаральна ў лічаныя секунды, да упалай Варежка чырвонага колеру падскочыла невялікая мохнатая сабачка, і, віляючы хвастом, схапіла яе і памчалася прэч. Шчыра кажучы, я не адразу зразумела, што здарылася, і адкуль узялася гэтая сабака, але затое Оля зрэагавала вельмі хутка, быццам вопытны канькабежац яна ва ўвесь дух ўжо неслася па двары за сабакам, якая і не думала спыняцца.

Я ад смеху нават на лаву прысела, каб не ўпасці, так смешна было назіраць за спатыкалася, падаючай, але нязменна узнімальнай, лезущей на каньках праз гурбы Оляй, не жадаючай адставаць ад процілеглага сабачкі. Часам сабака нібы здзекавалася, яна не надта спяшалася ўцякаць, замест гэтага спынялася, чакала, пакуль да яе дабяруцца бліжэй і зноў кідалася наўцёкі. Оля, у сваім яркім чырвоным паліто, месцамі пакрытым снегам, неўзабаве знікла з вачэй за бліжэйшымі дамамі, а ў мяне жывот настолькі хварэў ад смеху, што я нават на лаву прылегла або ў гурбу сяла, ужо і не памятаю! Праз некаторы час яна павольна пад’ехала да мяне з чырвонымі ад слёз вачыма, сабаку-хуліганку яна так і не дагнала, але хітрае жывёла ўжо праз некалькі хвілін зноў прабегла міма нас, але ўжо без рукавіцы. Шукаць яе мы не адправіліся, а якія стаміліся і згаладаліся гучна патопалі па хатах.

Шкада, вядома, было Олю, таму што мама ў яе, у адрозненне ад маёй, залішне строгая, і, напэўна, насварылася дачку за страчаную рукавіцу. Але затое гэты выпадак будзе смяшыць мяне яшчэ доўгі час, ды і сяброўцы пра гэта будзе пацешна пачуць праз гады, я ў гэтым упэўнена!

Складанне »Гумар» складанне пра смешны выпадак

Складанне Вясёлае здарэнне 5 клас

Аднойчы мы з мамай і татам паехалі адпачываць на мора. Мне так вельмі моцна спадабалася. Вада была цёплай, сонца моцна грэла, пясок быў гарачым. Я купалася з бацькамі і загарала на пляжы. Так прайшло пяць дзён нашага адпачынку. Я пазнаёмілася з хлопчыкамі і дзяўчынкамі аднаго са мной веку. Мы разам гулялі на пляжы ў валейбол, будавалі замкі з пяску і закопвалі адзін аднаго ў пясок.

На шосты дзень адпачынку нас усіх чакала вясёлае здарэнне. На пляжы з’явіўся мужчына з вельмі мілай малпачкай. Гэтая малпачка была апранута ў ружовае сукенка, на галаве ў яе быў завязаны бант. Гэтая малпачка фатаграфавалася з людзьмі. Мае бацькі таксама зрабілі мне такое фота. Малпачка абняла мяне, і ў нас атрымалася вельмі цікавае фота. Мы з ёй ўсміхаліся ў поўны рот.

Самае цікавае было потым. Я пайшла, ляпіць з хлопцамі замак з пяску. Малпа ўбачыла гэта і саскочыла з рук гаспадара і прыбегла да нас. Яна паўтарала за намі руху і таксама стала нам дапамагаць у лепцы. У яе ўсё руху былі вельмі забаўныя. Фатограф зрабіў нам шмат фатаграфій пацешнай лепкі замка. Такіх фатаграфій дакладна ні ў каго няма. Нам усім вельмі спадабаўся гэты дзень. І я доўга буду памятаць гэтую паездку на мора, знаёмства з малпачкай і лепку замкаў з пяску.

Улетку бацькі адправілі мяне да бабулі. Бабуля жыве ў Белгарадзе. Лета праходзіла проста пышна. Я чытаў кнігі па школьнай праграме, гуляў з хлопцамі ў двары і глядзеў тэлевізар. З хлопцамі мы гуляем у карты, абмяркоўваем кампутарныя гульні, гуляем у футбол.

Таксама ў маёй бабулі ёсць агарод, на які мы разам з ёй хадзілі. На агародзе ў бабулі расце шмат гародніны. На агародзе вельмі шмат працы. За ўсімі гароднінай трэба пастаянна даглядаць. Усе градкі трэба паліваць, выдаляць пустазелле.

Да агарода трэба прыстойна ісці. Дарога ў нас з бабуляй займае адну гадзіну ў адзін бок. Паліву на гэтым агародзе няма. Таму бабуля ходзіць да сваёй знаёмай, якая жыве недалёка ад нашага агарода. Жыве гэтая знаёмая ў прыватным доме і ў яе ў двары ёсць вада.

У адзін з дзён мы з вёдрамі адправіліся да гэтай знаёмай, каб набраць вады для паліву. Вада была набрана ў вялізную ёмістасць квадратнай формы, гэтая ёмістасць была вышынёй прыкладна паўтара метра. Я падышоў да гэтай ёмістасці і стаў глядзець у сваё адлюстраванне. Мяне так зацікавіла, што я ўбачыў на дне жука, што я нахіліўся і апынуўся ў бочцы ніз галавой. Бабуля ўбачыла гэта і падбегла, каб выцягваць мяне за ногі.

Вось такое вясёлае здарэнне адбылося са мной летам.

Вясной мы па матэматыцы прайшлі новую тэму: множанне дробаў. На жаль, я і мой сябар Жэнька тую тэму добра не асвоілі. А быў канец чвэрці, і вельмі хацелася атрымаць пяцёрку ў канцы навучальнага года. Таму вырашылі, што ў адзін дзень пасля школы пойдзем да яго дадому і будзем вырашаць шмат прыкладаў, пакуль не зразумеем да канца. Бо як — ніяк мы ж будучыя мужчыны і лётчыкі.

Ўрокі нашы скончыліся ў той дзень у гадзіну дня. Я спачатку вырашыў схадзіць да сябе дадому, каб пераапрануцца і папярэдзіць дзядулю, што пайду да аднаго Жэньцы вучыць матэматыку. Я сабраўся хутка: узяў падручнік, чыстую сшытак, ручку і аловак.

Іду я паволі. На вуліцы горача. Вось даходжу да трэцяга пад’езда, падымаюся на паверх і тэлефаную ў кватэру. Адкрывае жанчына. Яна пытаецца:

— Хлопчык, ты да каго?

— Я да Жэньцы, мы сёння павінны матэматыку вучыць, множанне дробаў.

Яна міла ўсміхнулася:

— А Жэнькі пакуль няма, праходзь сюды ў пакой.

Я чакаю сяджу Жэню, пра сябе думаю, дзіўна, а казаў, што будзе дома і будзе чакаць мяне. Я ледзь-ледзь ужо быў знерваваўся. Праз паўгадзіны чуваць шум у пярэднім пакоі, ну нарэшце-то ён прыйшоў. Чую голас жанчыны:

— Женечка, а да цябе госць.

-Хлопчык адзін. Матэматыку прыйшоў вучыць.

Раптам я чую ня голас Жэнькі, а нейкі дзяўчынкі. Я быў здзіўлены і разгублены. Дзяўчынка сказала, што не ведае мяне. І я таксама яе не ведаў. Я:

— А якая гэта кватэра?

— Гэта 37 кватэра.

Я пачаў прасіць прабачэння, бо пераблытаў паверх, мне патрэбна была 27 кватэра і 6 паверх, а я падняўся да 7. Дзяўчынка Жэня і яе мама пачалі гучна смяяцца. Ну я ўцёк да Жэньцы.

Жэнька з мяне смяяўся доўга. Але ў гэты дзень множанне дробаў ўсё ж такі мы асвоілі. Калі сыходзіў, дзяўчынка Жэнька спускалася, яна ішла на шпацыр. Яна яшчэ раз пасмяялася, і мы таксама смяяліся, а потым пазнаёмілася. Апынулася яна вучыцца ў той жа школе, што і мы, толькі ў іншай паралелі. Цяпер мы сябры.

Сачыненне на тэму Вясёлае здарэнне для 5 класа па беларускай мове

Некалькі цікавых твораў

Калі глядзіш на карціну К.Ф. Юона «Зімовае сонца» адразу ўспамінаецца ціхі сонечны і марозны снежаньскі дзянёк. Настрой карціны светлае і радаснае.

Кожны год, летам я езджу ў вёску да бабулі. Ўсё лета праводжу там. Там вельмі добра. У мяне там шмат сяброў. А больш за ўсіх я люблю праводзіць час са сваёй конікам

Ніна Мікалаеўна Ватолина стала вельмі вядомай дзякуючы сваёй працы, цярпенню ў 1943 году.Именно сёлета была напісана карціна Весткі з фронту. У сваёй карціне яна перадавала шквал эмоцый

Сябар пазнаецца ў бядзе — шмат хто ведае гэтую прымаўку, але паверыць у яе можна толькі праверыўшы на ўласным вопыце. Чалавек мае зносіны з людзьмі, якія блізкія яму па характары, захапленням, густам

Кохання завжди оспівувалось у тварыць митців. Шекспір, який жывы ў Єлизаветинську епоха, за часів правління каралева Єлизавети І. Найвидатніший драматург Англії Усіх часів напісаўшы драму Рамэа І Джульєтта

Сачыненні, байкі, аналіз вершаў, размалёўкі

Сачыненні па творы «5 клас» (сачыненні на вольную тэму):

«Выконвайце чысціню!»

nbsp У бібліятэцы

nbsp Вялікая Айчынная вайна

вялікая Айчынная вайна

Два браты (казка)

nbsp Дабрыня Нікіціч ў кампутарным клубе (, ылина)

Навошта трэба вучыцца?

Добры дзень, Ілля! (Сачыненне-ліст)

Гісторыя-мой любімы прадмет (сачыненне-разважанне)

Як я аднойчы дапамагаў маме

Кім і якім быць? (Сачыненне-нататка ў газету)

Кім я хачу стаць?

Кніга — наш сябар і дарадца

Кніга — наш сябар і дарадца.

Кнігу трэба берагчы!

Лісяня (мастацкае апісанне)

Лепшыя сябры (сачыненне-разважанне)

Маміна ваза (дзелавое апісанне)

Маміна ваза (мастацкае апісанне)

Мой дзень у школе (сачыненне-апавяданне)

Мая дзіцячая цацка

Мая любімая дзіцячая цацка

Мая любімая цацка

Мая любімая песня (сачыненне-разважанне)

Навагодняя елка (сачыненне-апавяданне)

апісанне жывёльнага

апісанне пакоя

восеньскі лес

Восень (мастацкае апісанне)

Памятны нядзельны дзень

Першы снег (мастацкае апісанне)

Памочнікі з шостага «Б» (сачыненне-разважанне)

nbsp Прыказка — гэта вялікае ўтрыманне, ярка выяўленае ў некалькіх словах

nbsp Чаму свет мае патрэбу ў цярпімасці (ліст сябру)

Чаму трэба берагчы кнігу?

Прывітанне, Валодзя! (Сачыненне-ліст)

Шпацыр па лесе

Пушок (дзелавое апісанне)

Пушок (мастацкае апісанне)

разважанне сабакі

Аповяд Носава «Фантазёры»

nbsp З лесам трэба сябраваць.

Самае Запомніліся мерапрыемства.

Самы памятны дзень у школе

Самы памятны дзень лета

Самы шчаслівы дзень

Складанне па карціне А.А.Пластова «Улетку»

Складанне па карціне Саўрасава «Гракі прыляцелі»

Суботні вечар у нас дома

Цяля Борька (сачыненне-апавяданне)

Цяжка ці лёгка рабіць дабро? (Прыпавесць пра Міласэрнага Самараніна)

nbsp Займальная кніга ў сям’і (паводле казкі А. Волкава «Чараўнік Смарагдавага горада»)

куток звяроў

Што значыць жыць па законах гонару

Што сказала мама

Экскурсія ў краязнаўчы музей (сачыненне-нататка ў газету)

Юныя майстры — прадаўжальнікі слаўных традыцый (сачыненне-разважанне)

Мы напішам выдатнае складанне па Вашым замове ўсяго за 24 гадзіны. Унікальнае складанне ў адзіным экземпляры.