Карл Паўлавіч Брюллов з’яўляецца таленавітым рускім жывапісцам. Большасць работ вялікага майстра адлюстроўвае яго ўласнае светаадчуванне і тонкае бачанне штодзённых рэчаў. З асаблівай цікавасцю і трымценьнем Брюллов ствараў карціны партрэтнага ўтрымання. У стварэнні партрэтаў бліскуча і цалкам раскрываецца талент мастака. Адной з знакамітых работ Брулова з’яўляецца карціна «Партрэт графа Талстога».
Змест карціны Брулова «Партрэт графа Талстога»
У гэтай працы мастак адлюстраваў вядомага паэта і драматурга Аляксея Канстанцінавіча Талстога ў маладосці. Граф намаляваны на паляванні ў сасновым бары. Малады сціплы юнак, застыўшы са стрэльбай у руках, углядаецца удалячынь. Магчыма, ён павярнуўся на які прагучаў непадалёк шоргат або любуецца адкрыўшыхся дзівосным выглядам цяністага лесу. А можа быць, ён проста спыніўся перадыхнуць і на хвілінку задумаўся пра «ранейшых гадах».
Пёс з здзіўлена поглядам застыў ля гаспадара і, здаецца, спрабуе разгадаць яго думкі, яго настрой. Ён цярпліва чакае далейшых дзеянняў маладога графа.
Удалечыні віднеюцца тонкія ствалы дрэў, бязмежныя паляны. Але Талстой спыніўся каля магутнага ствала, нібы жадаючы схавацца ад астатняга свету і застацца сам-насам са сваімі думкамі, з самім сабой і сваім верным сябрам.
Па малюнку графа становіцца зразумела, што ён вар’яцка любіць гэты лес, гэта адзінота. Ён знаходзіць у такім бавіць час аддуху. Ды і сам Аляксей Канстанцінавіч у сваім вершы пісаў: «Я люблю ў тым лесе успамінаць даўніну …»
Аналіз дэталяў у карціне К. П. Брулова
«Партрэт графа Талстога» мае шмат мноствам тонкіх дэталяў, якія ствараюць агульнае ўражанне пра карціну, якія раскрываюць яе сутнасць.
так, знешні выгляд графа сведчыць аб яго відавочнай прыналежнасці да высокаму становішчу. Пацвярджэнню статусу графа ў поўнай меры адпавядаюць:
- вытанчаныя рысы асобы;
- тонкія пальцы;
- акуратна выкладзеныя кучары.
Малады паэт акуратны, станісты, стройны. Яго аблічча адрозніваецца спакоем і лёгкасцю. Ён ненадакучліва і свабодна трымае ў руках зброю. Ствараецца ўражанне, што гэты юнак не здольны сур’ёзна стрэліць, бо з такой пяшчотай і любоўю ён ставіцца да навакольнага прыродзе. Хутчэй за ўсё, стрэльба з’яўляецца для яго толькі сродкам стварэння антуражу палявання, своеасаблівым падставай выбрацца ў гэты вабны лес.
агульная колеравая гама карціны вытрыманая ў спакойных тонах. Залацістыя, зялёныя, карычневыя адценні надаюць карціне мяккасць і неназойлівасць. І на гэтым агульным фоне выразна выдзяляецца твар графа і яго рукі, апраўлены беласнежнымі манжэтамі. Падкрэсліваючы такім чынам важныя акцэнты, Брюлаў прыкоўвае ўвагу да цэнтральных пазіцыях карціны. Сапраўды, расслабленае і адухоўленай твар маладога паэта з’яўляецца галоўным змястоўным элементам карціны. А пазначаныя светлымі тонамі абшэўкі звяртаюць увагу на пэндзля рук, лёгка і ў той жа час упэўнена сціскальныя стрэльба.
«Партрэт графа Талстога», выкананы у стылі рамантызму, з’яўляецца яшчэ адным удалым творам Брулова, у дэталях узнавіць вобраз маладога графа і дакладна які перадаў яго характар.
Складанне »Карціна» складанне па карціне К. П. Брулова «Партрэт графа Талстога»
Сачыненне-апісанне па карціне К.Брюллова «Партрэт сясцёр А.А і О.А. Шишмарёвых »
Карціна «Партрэт сясцёр А.А. і О.А. Шишмаревых »(1839) належыць пяру К. Брулова — гэтага з выбітных рускіх мастакоў 19 стагоддзя. Брюллов працаваў у розных жанрах жывапісу, у многіх з якіх ён пакінуў неперасягненыя шэдэўры. Да іх можна смела прылічыць гістарычнае палатно «Апошні дзень Пампеі», карціны ў Ісакіеўскага сабора, многія акварэлі і партрэты мастака.
«Партрэт сясцёр А.А. і О.А. Шишмаревых »з’яўляецца выдатнай карцінай Брулова. Сам мастак вызначыў жанр гэтага палатна як партрэт, але яно больш падобна на жанравую замалёўку. На ёй мы бачым двух цудоўных юных дзяўчат, якія збіраюцца на конны шпацыр. Гэтыя дзяўчаты — рэальныя гістарычныя асобы, Аляксандра і Вольга Шишмаревы — дочкі А.Ф. Шишмарева, вялікага прыхільніка мастацтва, сябра многіх знакамітых мастакоў таго часу.
Карціна адрозніваецца яркімі, насычанымі фарбамі, выразным кантрастам святла і цені. Гэта падкрэслівае маладую прыгажосць гераінь, а таксама хараство сонечнага летняга дня. Ад карціны так і вее цяплом, радасцю, запалам, асалодай жыццём.
Гэты настрой падкрэсліваюць фігуры коней, якія ў нецярпенні б’юць капытом і ўстаюць на дыбкі. Цікава, што коні па сваёй афарбоўцы кантрастуюць адзін з адным — адна з іх гнядога, а іншая шэрая. Гэты прыём кантрасту, як мы ўбачым далей, будзе з’яўляцца вядучым у пабудове карціны.
Радасць жыцця ўвасабляе сабой і сабака, спускаецца разам з сёстрамі па лесвіцы. Мастак захаваў яе ў руху — сабака быццам ляціць над прыступкамі, прадчуваючы цікавую шпацыр.
Галоўнымі гераінямі карціны з’яўляюцца дзве постаці — сёстры Шишмаревы. Дзяўчыны спускаюцца па лесвіцы — да коней, каб асядлаць іх і пачаць верхавую шпацыр.
На першы погляд, Аляксандра і Вольга вельмі падобныя. Падобныя іх фігуры — стройныя, з тонкім станам, пакатымі плячыма і прыгожымі доўгімі рукамі. Падобныя іх твары — апраўленыя чорнымі, як воранава крыло, валасамі, з цёмнымі Сабаліная бровамі і выразнымі чорнымі вачыма.
Аднак прыгледзеўшыся больш уважліва, мы бачым, што Аляксандра і Вольга зусім розныя. І іх адрозненне аўтар спецыяльна падкрэслівае, імкнучыся перадаць індывідуальнасць кожнай з дзяўчат.
Так, старэйшая, Аляксандра, спускаецца па лесвіцы першай. Менавіта на яе падае наш погляд у першую чаргу. Дзяўчына апранутая ў прыгожую цёмна-фіялетавую амазонку. Яе туалет — гэта гарманічнае спалучэнне ўсіх адценняў фіялетавага, ад самага светлага да вельмі цёмнага. Нарад вельмі ўпрыгожвае Аляксандру, падкрэслівае яе прыродную яркасць і прыгажосць.
Вельмі важна, што дзяўчына перададзена ў руху. Яна імкліва спускаецца з лесвіцы, арганічна ўпісваючыся ў агульную карціну руху, маладосці, радасці. Мы можам выказаць здагадку, што Аляксандра энергічная, таварыская, рашучая, валодае моцным і валявым характарам.
Па кантрасце з ёй намаляваная малодшая сястра — Вольга. Яна, у адрозненне ад Аляксандры, якая толькі павярнула да мастака галаву, прыпынілася і павярнулася да жывапісцу ў анфас. Гэтая юная дзяўчына, як мне здаецца, больш сарамлівая, спакойная і нерашучая, чым яе сястра.
Але, у той жа час, мастак адлюстроўвае Вольгу як самастойную асобу — са сваім густам, звычкамі і поглядамі. Гэта выяўляецца ў вопратцы гераіні — яе туалет моцна адрозніваецца ад адзенні сястры. Пачнем з таго, што ў сукенку Вольгі верх святлей, чым ніз (у адрозненне ад сукенкі Аляксандры). Акрамя таго, яе туалет упрыгожаны яркімі дэталямі — чырвоным шалікам, светлай капялюшыкам, а замест брошкі.
У руках Вольга трымае дубец, і гэта, я думаю, яшчэ адна характарыстыка яе характару — больш закрытага, але не менш моцнага, чым у Аляксандры.
Вельмі цікава светлавое рашэнне карціны: цёмная левая частка плаўна перацякае ў светлую, сонечнае правую, ствараючы адчуванне светлавой насычанасці, яркасці, жыццерадаснасці. Менавіта такі настрой прыходзіць да кожнага гледачу, любующемуся карцінай К. Брулова «Партрэт сясцёр А.А. і О.А. Шишмаревых »- выдатнаму ўзоры жанравага партрэта першай паловы 19-га стагоддзя.
0 чалавек прагледзелі гэтую старонку. Зарэгіструйся або увайдзі і даведайся колькі чалавек з тваёй школы ўжо спісалі гэта сачыненне.
/ Складанні / Рознае / Карціны / Сачыненне-апісанне па карціне К.Брюллова «Партрэт сясцёр А.А і О.А. Шишмарёвых »
Мы напішам выдатнае складанне па Вашым замове ўсяго за 24 гадзіны. Унікальнае складанне ў адзіным экземпляры.