Складанне апісанне па карціне Хабарава партрэт мілыя з дыялогам

Разгледзім ўважліва «Партрэт Мілыя» пэндзля Валерыя Хабарава.

Што бачым мы на карціне

Перад намі на карціне — светлавалосая дзяўчынка гадоў дзесяці-адзінаццаці, якая сядзіць, утульна ўладкаваўшыся ў круглым крэсле ярка-сіняга колеру, і ўважліва чытае кнігу. Твар дзяўчынкі засяроджана, вочы ўважліва бегаюць па радках, рот яе крыху адкрыты, настолькі яна паглынутая цікавым сюжэтам. Валасы ў Мілыя прамыя і светлыя, яны ў беспарадку рассыпаны па яе плячах. Апранутая Міла ў белую футболку з жоўта-блакітным кантам на рукавах і неброского сіняга колеру джынсы. На нагах у яе сімпатычныя цёмна-сінія з шырокай белай акантоўкай тапачкі з белым жа узорам у форме кропачак, размешчаных па крузе. Міла сагнула ногі ў каленях і падціснула іх пад сябе, атрымліваецца, што яна цалкам змясцілася ў гэтым незвычайнай формы ярка-сінім крэсле з драўлянымі ярка-вохрыста ножкамі, якія глядзяць у розныя бакі.

Злева за спіной дзяўчынкі вісіць бра, святло ад якога падае прама на разгорнутую кнігу. Сцены абклеены весяленькай бэжавымі шпалерамі з малюнкам сярэдняга памеру. Пад крэслам ляжаць белыя фігурныя канькі. Відаць, Міла толькі што прыйшла з катка і адразу ж прынялася за чытанне. Ці, магчыма, яна як раз збіралася ісці катацца на каньках, але позірк яе ўпаў на якая ляжыць у крэсле кнігу і яна, вырашыўшы прачытаць перад выхадам пару старонак, настолькі пагрузілася ў чытанне і дазволіла захапіць і захапіць сябе сюжэце, што надоўга забылася пра свае планы .

Для крэслы і адзення дзяўчынкі мастак абраў халодныя адценні — белы, цёмна-блакітны, сіні, індыга, а вось тварык і рукі дзяўчынкі выканаў у цёплых бэжавых танах. Гэтая колеравая гама як нельга лепш падкрэслівае юнацтва Мілыя, яе непасрэднасць і шчырую і непадробную здольнасць здзіўляцца і захапляцца чым-небудзь да такой ступені, што забываеш пра ўсё на свеце.

Што малюе наша ўяўленне пры поглядзе на гэтую карціну

Для Мілыя ў сапраўдны момант не існуе на гэтай утульнай пакоі з сімпатычнымі ўзорыстым шпалерамі, ні катка, з яго забаўкамі і задавальненнямі. А рэальным і бачным, жывым і дыхаюць з’яўляецца для яе свет, выдуманы для яе добрым і цікавым пісьменнікам. А намаляваў дзяўчынку ў момант такога ўсёпаглынальнага захапленні чытаннем цудоўны мастак, сапраўдны майстар пэндзля Валерый Хабараў, якому ўдалося ўмелымі дакладнымі мазкамі і нас, гледачоў далучыць да фантастычнага або рамантычнага сюжэту, які разгортваецца ў кнізе. Мы гатовыя суперажываць Мілі і «героям яе рамана», так прыцягнуў нашу ўвагу і завастрыў наш цікавасць да канкрэтнай.

Складанне па карціне В.У. Хабарава «Партрэт Мілыя»

Валянцін Іосіфавіч Хабараў, савецкі мастак, прызнаны майстар-партрэтыст. Заслуга таленавітага майстра ў тым, што ён праз партрэт можа паказаць цэлую эпоху, чым жылі і дыхалі ў той час людзі. «Партрэт Мілыя» напісаны ў 1970 годзе, ён з нядаўняга мінулага, а кнігі ў наш час так захоплена ўжо не чытаюць, як тады.

На гэтай карціне ў цэнтры дзяўчынка-падлетак, якая сядзіць у круглым крэсле, з захапленнем захоплена кнігай. Кампазіцыйнае размяшчэнне вельмі выразнае — прастакутны палатно і яркае сіняе пляма крэсла, у якім размясцілася светлавалосая школьніца. Уся яе пастава перадае зацікаўленасць сюжэтам аповяду, ад якога яна не можа адарвацца. Яна падціснула ногі, цалкам змясціць у крэсле. Над ім, у куце, размешчана бра, што робіць абстаноўку і ўсё памяшканне хатняй і ўтульнай. Ружова-бэжавыя шпалеры на сценах сведчаць аб тым, што гэта менавіта дзявочае пакой. Нядбайна кінутыя ў куце канькі для фігурнага катання кажуць пра тое, што Міла звычайны развіты дзіця, які любіць кнігі і спорт.

Паркетная падлога зіхаціць, адлюстроўваючыся ў электрычных промнях. А два белых плямы — сьветач зверху і белыя канькі знізу, адцяняюць цёплыя адценні пакоя і падкрэсліваюць кантраст сіняга крэслы. Дзяўчынка атрымалася ўся светлая, а ў абрамленні цёмнага колеру яшчэ больш ціхамірная, безабаронная і кранальная. Хутчэй за ўсё, за акном цяпер зіма, мароз і снег. А Міла, вярнуўшыся з вуліцы, праводзіць спакойны вечар за чытаннем каханай кнігі.

Хабараў паказаў у сваёй карціне звычайнага бесклапотнага дзіцяці, у якога яшчэ ўсё жыццё наперадзе, а пакуль можна праводзіць дзяцінства ў сваё задавальненне, марыць і фантазіяваць, як гэта могуць рабіць толькі дзеці.

Понравилась статья? Поделиться с друзьями:
Adblock
detector