Жылін і Костылин — героі аповесці "Каўказскі палонны" Л.Н. Толстого.Они абодва рускія офицеры.Участвуют ў вайне за далучэнне кавказа да России.Жилину прыйшоў ліст ад маці, якая просіць прыехаць да яе перад смерцю, развітацца. Хто любіць сын амаль без разважанняў адправіўся ў дарогу. Аднак аднаму ехаць было нельга. Маглі злавіць і забіць татары.Ехали групай, але вельмі павольна. Жылін з Костылиным вырашылі паехаць адны наперад. Жылін быў асцярожным і прадбачлівым. Пераканаўшыся, што ў Костылина зараджана стрэльбу, а ў ножнах ў яго шашка, ён вырашыў падняцца на гару і паглядзець, не едуць Ці татары. Як толькi ён падняўся на кані на вяршыню, ён убачыў тых, каго так не жадаў убачыць. Зусім недалёка ад яго стаялі татары, якія заўважылі офицера.Жилин быў адважны і, падумаўшы, што калі доьежит да стрэльбы (яно было ў Костылина), то яны выратуюць, закрычаў Костылину.Но баязлівы афіцэр спалохаўся за сваё жыццё і ўцёк. здзейсніўшы подлы ўчынак. Абодвух афіцэраў ўзялі ў палон, дзе яны і встретились.Главный з татараў сказаў, што трэба выкуп заплаціць, каб выпусцілі іх. (5000 рублёў) .Костылин адразу ж напісаў дадому ліст, каб грошы выслалі. А Жылін сказаў. што калі яго заб’юць зусім нічога не атрымаюць, загадаў подождать.Письмо ён на іншы адрас отправил.Ему было шкада цяжка захварэла маці, ды грошай-то такіх уних і не вадзілася. Больш у Жыліна са сваякоў нікога не было. Ён падумаў. што зможа убежать.В палоне Жылін ноччу рыў падкоп, а днём рабіў лялек для дзяўчынкі Дины.Девочка наўзамен прыносіла яму аладкі і малако. Лянівы Костылин ўвесь дзень нічога не рабіў, а ноччу спаў. І вось наступіў дзень. калі ўсё было гатова да побегу.Они беглі разам з Костылиным. Яны сашморгалася ногі аб камяні і слабога Костылина давялося несці на себе.Поэтому іх і поймали.Их пасадзілі ў большуя яму, але Дзіна прынесла палку і дапамагла Жыліну ўцячы. На гэты раз Костылин спалохаўся бегчы. Жылін паспеў дайсці да своих.Костылина ж толькі праз месяц выкупілі за 5000 рублей.В выніку, у апавяданні Талстога "Каўказскі палонны" Жылін паказвае мужнасць і адвагу, а Костылин- лянота, баязлівасць і слабасць.
121125 чалавек прагледзелі гэтую старонку. Зарэгіструйся або увайдзі і даведайся колькі чалавек з тваёй школы ўжо спісалі гэта сачыненне.
/ Складанні / Талстой Л.Н. / Каўказскі палонны / Параўнальная характарыстыка Жыліна і Костылина (паводле аповесці Л.М.Таўстога «Каўказскі палонны»)
Глядзі таксама па твору «Каўказскі палонны»:
Мы напішам выдатнае складанне па Вашым замове ўсяго за 24 гадзіны. Унікальнае складанне ў адзіным экземпляры.
Складанне каўказскі палонны 5 клас
(Па апавяданні Л. Н. Талстога «Каўказскі палонны»)
У аповедзе «Каўказскі палонны» Л.Н.Толстой супрацьпастаўляе двух герояў — афіцэраў рускай арміі Жыліна і Костылина, якія служылі на Каўказе і якія трапілі ў палон да горца (якіх у аповедзе называюць татарамі).
Пачынаючы чытаць аповяд, мы яшчэ не ведаем характараў галоўных герояў, а толькі даведаемся іх прозвішчы, але ў нас адразу ўзнікае адчуванне, што аўтару больш падабаецца Жылін, чым Костылин. Жылін, мабыць, мужчына «жылісты», дужы, з цвёрдым характарам, а ў Костылина характар, хутчэй за ўсё, як бы «кульгае». Мы мяркуем, што Костылин — чалавек залежны, нерашучы, які жыве ў нястачы ў старонняй дапамогі. Далейшыя падзеі гэта пацвярджаюць.
У палон двое афіцэраў патрапілі па віне Костылина, які павінен быў прыкрываць Жыліна, а замест гэтага спалохаўся і кінуўся бегчы. Жылін не стаў трымаць злосці на свайго таварыша па службе, лаяць, праклінаць яго. Гэта сведчыць аб яго вялікадушнасьці. У палоне яны вялі сябе па-рознаму. Костылин па патрабаванні горцаў адразу напісаў ліст на радзіму пра тое, каб за яго аддалі выкуп. А Жылін наўмысна паказаў на пісьме няправільны адрас, вырашыўшы, што абавязкова збяжыць з палону. Але, акрамя хітрасці, Жылін праяўляе і гонар, і мужнасць: разумеючы, што яго могуць забіць, калі за яго не заплацяць, ён усё роўна не баіцца ім пра гэта сказаць ( «З імі што робеть, то горш»). І татары яго за гэта паважаюць. Калі вырашаецца пытанне аб выкупе, Жылін вядзе перамовы, дыктуе ўмовы, і пры гэтым клапоціцца не толькі пра сябе, але і пра Костылине.
У адрозненне ад свайго прыяцеля, Жылін не спадзяецца на цудоўнае выратаванне і не сядзіць склаўшы рукі. Ён чалавек дзейны і ўвесь час абдумвае, як бы выратавацца з палону. У гэтым галоўнае адрозненне гэтых двух людзей. Адзін з іх дзейны, працавіты, веруючы ў тое, што з кожнага становішча можна знайсці выхад, а другі — гультай, гультай і баязлівец. Гледзячы на тое, як Жылін майструе лялек або пляце кошыкі, гаспадарская дачка Дзіна адчувае да яго сімпатыю і пачынае клапаціцца пра яго. А па начах Жылін капае падкоп, каб выратавацца.
Калі да ўцёкаў ўсё гатова, Жылін бярэ таварыша з сабой, ён хоча выратаваць і яго. Той адмаўляецца, палохаецца, але Жылін ўсё ж угаворвае яго бегчы. Ўцёкі апынуўся няўдалым, зноў жа з-за Костылина. Нязграбны, плаксівы, ён нацёр сабе ногі ботамі. Гаворка ідзе аб выратаванні жыцця, а яму ісці некамфортна! Нягледзячы на тое, што Костылин быў мажны, Жылін узваліў яго на плечы і доўга нёс. Не мог ён таварыша ў бядзе пакінуць.
Іх злавілі, надзелі на ногі калодкі і пасадзілі ў глыбокую яму. Здавалася б, выратавання няма. Але дзякуючы Дзіне, Жыліну ўсё ж удалося збегчы. А Костылин ў гэты раз бегчы адмовіўся, ён змірыўся са сваім лёсам, ды і стан яму не дазваляла. Вось так і бывае: той, хто ставіць перад сабой мэту, верыць у яе і робіць усё, каб яе дасягнуць, той перамагае. А той, у каго волі няма, хто духам слабы, таго і сілы пакідаюць.
Жылін здолеў прыжыцца ў варожым абстаноўцы, і гэта дапамагло яму выбрацца з палону. Іншага чалавека такі выпадак выбіў бы з каляіны, прымусіў бы з’ехаць дадому, але Жылін ня так5ов. Ён застаўся служыць на Каўказе. А за Костылина праз месяц далі выкуп, і ён быў адпушчаны ледзь жывы. Што з ім было далей, Талстой не сказаў. Напэўна, не палічыў патрэбным нават згадваць пра лёс гэтага нікуды не вартыя чалавека.