Калі я пачытала назва раману А. С. Пушкіна, «Капітанская дачка» я падумала, што ў рамане апісваецца жыццё дзяўчыны, у якой бацька — капітан. Прачытаўшы раман, я задумалася, чаму ён так названы.
Я думаю, першапачаткова Пушкін хацеў напісаць раман, прысвечаны толькі Пугачэўскі руху, але цэнзура наўрад ці прапусціла б яго. Таму асноўным сюжэтам аповесці становіцца служба маладога двараніна Пятра Грынёва, дзякуючы любові яго да дачкі капітана Белогородской крэпасці Міронава.
Аўтар надае вялікую ўвагу чытача на Пугачова. Ён апісвае знешнасць. Асабліва Пушкіна прыцягвае дзве дэталі: барада і вочы. Барада — чорная, з сівізной. Вочы выдаюць у ім чалавека моцнага, не пазбаўленага назіральнасці. Гаворка Пугачёва простая і народная, плыўная і прыгожая.
Тады задаецца пытанне: чаму Пушкін робіць галоўным героям рамана не Пугачёва, а Гринёва і называе яго Капітанская дачка?
Пушкін робіць галоўным героям рамана Гринёва т. К. Ён гуляе станоўчую ролю ў рамане. Гринёв — сямнаццацігадовы руская дваранін толькі, што які паступіў на ваенную службу, заўсёды шчыры. Грынёў ня быў баязліўцам. Ён лёгка прымае выклік на дуэль.
Можа, Пушкін назваў свой раман «Капітанская дачка» т. К. Менавіта Капітанская дачка — Маша Міронава каханая галоўнага героя сустрэлася з імператрыцай. Так яна раскрывае свой характар капітанскай дачкі — просты рускай дзяўчыны, няўпэўненай у сабе, неадукаванай, але якая знайшла ў сабе ў неабходны момант сілу, цвёрдасць духу і рашучасць, каб дамагчыся апраўдання свайго жаніха.
31323 чалавека прагледзелі гэтую старонку. Зарэгіструйся або увайдзі і даведайся колькі чалавек з тваёй школы ўжо спісалі гэта сачыненне.
/ Складанні / Пушкін А.С. / Капітанская дачка / Чаму раман А. С. Пушкіна назваць «Капітанская дачка»?
Глядзі таксама па твору «Капітанская дачка»:
Мы напішам выдатнае складанне па Вашым замове ўсяго за 24 гадзіны. Унікальнае складанне ў адзіным экземпляры.
Сачыненне на тэму гонару ў аповесці А. С. Пушкіна «Капітанская дачка»
Лейтматывам усёй аповесці «Капітанская дачка» стала тэма гонару і годнасці чалавека ў любых жыццёвых абставінах. Яна прасочваецца на прыкладзе станоўчых і адмоўных герояў аповесці.
Пётр Грынёў з’яўляецца прадстаўніком афіцэрскага дваранства, які, па радзе бацькі, абраў сур’ёзную службу, а не бессэнсоўнае гібенне ў сталіцы. З самага дзяцінства ён атрымліваў годнае выхаванне і ведаў, што па сумлення і гонару трэба жыць заўсёды. Грынёў быў чужы ўсяму злому і несправядлівым. Ставіўся дрыгатліва і клапатліва нават да свайго слузе Савельеў і незнаёмаму правадыру, які апынуўся бунтарём і ўцекачом. За дапамогу ён аддзячыў чужынца сваім заячым кажушком, тым, што было самага каштоўнага на той момант.
Вядома, любы высакародны ўчынак лёс заўсёды ўзнагародзіць. Хоць ніякай карысці Грынёў ў той момант не меў. Толькі само жыццё расставіла ўсё па месцах.
Вельмі яркім эпізодам у аповесці з’яўляецца другая і трэцяя сустрэча Пятра з Пугачовым.
Патрапіўшы ў палон, афіцэр Грынёў не губляе свайго годнасьці і не здраджвае імператрыцу, якой прысягаў ў вернасці. Не баючыся смерці, ён змагаецца за сваю пазіцыю перад бунтарём. Але Пугачоў, нягледзячы на яго бунтарства і народны дух, як і Грынёў, ведае законы гонару і годнасці. Ён захоплены яго гераізмам і адданасцю ідэалам. Таму вырашае памілаваць Грынёва, нягледзячы на тое, што Пётр не перайшоў на яго бок.
У гэтым эпізодзе Пушкін паказаў, што прыстойным і сумленным можа быць не толькі чалавек з вышэйшага саслоўя, але і звычайны прасталюднік валодае пачуццём уласнай годнасці і абавязку перад іншым чалавекам. Яшчэ раз такое супастаўленне мы бачым у эпізодзе, калі Пугачоў дапамагае Грынёва з вызваленнем Машы і адпускае іх.
Тэму гонару і годнасці Пушкін падае нам і з пазіцыі Машы. Простая дзяўчына з высакароднай сям’і пражывае свае дні ў вёсцы. Яна ўжо і не спадзяецца выйсці замуж, але лёс добразычлівая да яе і дорыць любоў да Грынёва, які таксама адчувае такое пачуццё. Вядома, у Машы была магчымасць удала выйсці замуж за Швабрина, але дзяўчына тонка адчувае яго фальш і подласць. Яна не можа выйсці па разліку, сумленне ёй гэтага не дазволіць зрабіць. Знаходзячыся ў палоне ў Швабрина, яна гатовая памерці, але не быць падуладнай яго волі. Нясмелая і баязлівая ў пачатку, Маша становіцца мужна і рашучай у барацьбе за свайго каханага. Каханне, а не багацце з’яўляецца сэнсам яе жыцця. Дзявочае гонар выратавана людзьмі, якія з’яўляюцца ворагамі на полі бою.
Пушкін у сваёй аповесці на прыкладзе станоўчых герояў даказаў, што ў любой сітуацыі можна заставацца чалавекам і не ісці супраць сваёй сумлення і гонару.
Сёння такая пазіцыя з’яўляецца актуальнай для многіх людзей, а аповесць дагэтуль цікавая сучаснаму чытачу.
Складанне »Капітанская дачка — Пушкін» складанне на тэму гонару ў аповесці А. С. Пушкіна «Капітанская дачка»