загадкавы вгляд "Кружевницы9quot; Трапініна
карціну "Кружевница9quot; Васіля Андрэевіча Трапініна можна назваць адным з любімых шэдэўраў рускага жывапісу. Яна створана ў 1847 годзе і ставіцца да жанравай партрэтам, то бок, гэта не проста малюнак чалавека, а невялікая сцэнка з жыцця. Дзяўчына пляце карункі, на імгненне адцягнулася ад працы і падняла вочы на мастака. Менавіта гэты момант захаваны на палатне. Гледачу здаецца, што вясёлая Каруначніца усмешыста глядзіць менавіта на яго.
Партрэт выдатны, але цікавая і яго гісторыя. Справа ў тым, што Васіль Трапініна быў прыгонным. І толькі калі яму споўнілася 47 гадоў, яго ўладальнік вырашыў даць яму вольную. Таленавіты жывапісец стаў вольным, але яму яшчэ трэба было даказаць, што ён мастак, каб атрымаць гэтае званне ад Петербергской Акадэміі Майстэрстваў. Ён падаў на разгляд камісіі тры карціны, адна з іх была "Кружевница9quot; — партрэт невядомай майстрыхі, малады, прыгожай, сціплай дзяўчыны.
Рускае карункі заўсёды шанавалася літаральна на вагу золата, пляценне карункі — рамяство няпростае, патрабавальнае ўважлівасці, спрыту, ўседлівасці. Гэты складаны паўсядзённая праца дзяўчына выконвае з лёгкасцю і любоўю, ён ёй звыклы і прыемны.
Рабочая частка станка прыпаднятая і зьвернутая да майстрыхі, таму глядач практычна не бачыць вынікаў яе працы, затое можна добра разгледзець інструмент, які яна трымае ў руцэ. Гэты коклюшки. У каруначніц іх павінна быць шмат, чым больш коклюшек, тым шырэй і вытанчаней карункі. Мы бачым, што і на станку ляжыць цэлая гронка коклюшек, што сведчыць аб высокім узроўні майстэрства ремесленицы.
Калі глядзець уважліва, то ў ніжняй часткі карціны можна разгледзець фрагмент карункавай стужкі, тонкай, амаль празрыстай — гэта і ёсць тое карункі, якое літаральна на нашых вачах стварае майстэрская майстрыха. На пярэднім плане на стале акуратна выпісаныя нажніцы. Усе дэталі падкрэсліваюць, што працоўнае месца знаходзіцца ў дбайным парадку.
Звяртаюць на сябе рукі каруначніц, прыгожыя пальцы, коратка падстрыжаныя пазногці. Звычайныя працоўныя жэсты хупавыя, нават какетліва, так дзяўчына магла б трымаць кавалачак шакаладу (калі б ведала пра яго існаванне), а не працоўная прылада. Аголеная да пляча левая рука добра асветленая, што падкрэслівае яе прыгажосць. Мяккі прамень святла асвятляе твар каруначніц, адкрываючы яго высакародныя рысы. Дзяўчына з народа можа быць нават больш прыгожая, чым прадстаўніца багатай сям’і, хоча сказаць мастак.
Знаўцы і спецыялісты высока ацэньваюць свет у карціне. Святло струменіцца мяккім патокам, высвятляе цэнтр палатна, надае адмысловае зачараванне каларыту. Каларыт — гэта колеравая гама, мы бачым, што мастак выбіраў няяркія фарбы, блізкія да шэрага колеру, але на карціне яны выглядаюць выдатна, сакавіта, нават урачыста.
Па перадачы дзённага светлавога патоку Трапініна можа параўнацца з галандскім мастаком Вермеера. Вермеер праславіўся менавіта уменнем перадаць прамень дзённага святла, які падае на твары людзей, якія занятыя паўсядзённымі справамі. Мы бачым, што рускі жывапісец бліскуча спраўляецца з такой задачай.
Трохі гарэзны і загадкавы погляд каруначніц, падсветленыя прамянём, надае карціне радаснае, рамантычны настрой. Гэтыя вартасці робяць партрэт невядомай дзяўчыны адной з самых любімых карцін рускага выяўленчага мастацтва.
Мы ў Фэйсбуку
"сезоны года" — гэта часопіс аб прыродзе, культуры і навакольным свеце.
Матэрыялы можна выкарыстоўваць для азнаямлення дзяцей з прыродай, у дапамогу школьнікам, у рабоце выхавальніка і настаўнікі.
Складанне па карціне Трапініна Каруначніца 4 клас (апісанне)
Карціна І.В. Трапініна «Каруначніца» адразу спыняе на сабе позірк і цяжка не заўважыць, з якой любоўю і, нават доляй некаторага захаплення, напісаная дзяўчына.
Такім чынам, на карціне мы бачым маладую дзяўчыну, якая пляце карункі. Яна з вялікім задавальненнем займаецца гэтым карпатлівай працай, відаць, што праца не дастаўляе ёй нязручнасцяў і непрыемных адчуванняў. Яна некалькі загадкава глядзіць, на твары яе можна разглядзець ўсмешку. Яе погляд можна назваць трохі таямнічым. Верагодна, дзяўчына пра што-то мроіць або марыць.
Дзяўчына ахайна апранутая, калі звярнуць увагу ў яе тонкія доўгія пальцы. Такая асаблівасць ўласцівая людзям з творчай прафесіяй і людзям, тым, хто любіць мастацтва. Няцяжка, гледзячы на дзяўчыну, зразумець, што ў яе рахманы, добры характар. Яна стрыманая, маўклівая, ёй наўрад ці ўласцівыя, такія рысы, як запальчывасць або залішняя эмацыянальнасць.
Таксама варта звярнуць увагу на тое, чым яна канкрэтна займаецца. У руках у яе коклюшки, на іх яна акуратна намотвае ніткі. Варта адзначыць, што праца каруначніц у той час лічылася вельмі няпросты і патрабавала вялікай уседлівасці. Далёка не кожнай дзяўчыне ўдавалася пакласці на такую карпатлівую працу шмат часу, каб атрымалася нешта вартае.
Дзяўчына апранутая дастаткова проста, наўрад ці яна з сям’і з добрым дастаткам, але нягледзячы на ўсё гэта цяжка не звярнуць увагу, якія выразныя і прамяністыя у яе вочы. Яна з неверагодным задавальненнем займаецца справай і ёй вызначана падабаецца гэты род заняткаў.
Карціна Трапініна «Каруначніца» вісіць у Траццякоўскай галерэі, а гэта пра многае сведчыць. Мастак з неверагоднай дакладнасцю адлюстраваў пышную няўяўную прыгажосць рускай дзяўчыны. Летуценны спакойны погляд, добрыя, выпраменьвальныя цёпла вочы, спакой і стрыманасць — усё гэта можна назваць прыкладам спрадвечна рускай прыгажосці.
Складанне па карціне Каруначніца Трапініна для 4 класа
У 1823 годзе Васіль Андрэевіч Трапініна прадставіў тры свае палотны ў Савет Акадэміі Майстэрстваў. Сярод іх была і знакамітая «Каруначніца», якую вельмі цёпла сустрэла публіка. У вельмі кароткія тэрміны яна стала шырока вядомай, увайшла ў падручнікі па мастацтве, як класіка. В.А. Трапініна, сам таго не падазраючы, адкрыў новы тып жанравага партрэта, які паказвае карпатлівую працу працаўніцы.
На карціне адлюстраваны адзін момант з жыцця звычайнай прыгоннай сялянкі, якая займаецца вышыўкай. Яна на імгненне падняла вочы, каб зірнуць на чалавека, не мог адарваць ад працы. Напэўна, праз некалькі секунд яна разгледзела б яго і зноў апусціла галаву, працягнула вышываць, але пакуль яна ветліва і прыязна звярнула свой погляд прама на нас. Яе твар мілавідная і прывабна, на вуснах гуляе лёгкая ўсмешка, а глыбокія вочы быццам свецяцца унутраным святлом. Валасы дзяўчыны акуратна заплеценыя ў няхітрую прычоску, з якой выбіваюцца толькі некалькі цёмных пасмаў, што дадае яе вобразу яшчэ больш мілавіднасці.
Да часу стварэння карціны В.А. Трапініна ўжо не быў не ўпэўнены ў сваіх сілах. За яго плячыма знаходзілася ўжо мноства работ. З вялікай любоўю ён апісвае прадметы майстэрства сваёй гераіні — коклюшки і кавалак палатна. Выкарыстоўваючы светлыя тоны ў сваёй працы, аўтар увесь час дадае ў іх шараватыя адценні. Так, у рукавах адзення дзяўчыны блакітны і зялёны гуляюць і пераліваюцца на фоне шэрага, бэзавая косынка здаецца больш жывой побач з простым і нейтральнай фонам.
І, нягледзячы на тое, што В.А. Трапініна выкарыстаў прыглушаныя фарбы, карціна атрымалася вельмі светлай і лёгкай. Святло, які падае злева ад сялянкі, надае залацісты адценне яе малады скуры рук і асобы, што глядзіцца вельмі прыгожа.
Мастак дамагаецца гэтага выніку дзякуючы правільнаму асьвятленьні. Ён вельмі натуральна паказаў прыгажосць дзяўчыны, якая ўласціва менавіта рускаму чалавеку. Яна простая і шчырая. Відаць, што праца, якой яна занятая, ёй падабаецца. Яна выконвае яе з любоўю і трапятаннем у сэрцы. Гэта вельмі прыцягвала аўтара ў вобразе сялянкі-працаўніцы. У гэтай працы бачная яе сапраўдная сутнасць, яе душа, непрыхаваная нічым. Яна чытаецца яе постаці, у яе ясных вачах, накіраваных прама перад сабой. Усё ў ёй выдатна. І напаўаголеныя рукі, і паварот галавы, і нейкая хітрая ўсмешка.
В.А. Трапініна часта папракалі ў тым, што яго гераіня занадта ідэалізаваць. Ужо занадта какетліва яна усміхаецца, занадта грацыёзна прыўзняты яе рукі, быццам знарок. І грацыёзная постаць, хупава павернутая бокам, і плыўныя руху спешчаных рук прымушаюць задумацца пра тое, што праца дзяўчыны ўсяго толькі прыемная гульня. Але мастак прымушае нас паверыць у натуральнасць намаляванай натуры, яна простая, сціплая і праўдзівая. Руху плячэй сялянкі нясмелыя і скаваныя. Няма. Гэтая дзяўчына не напышлівую паненка. Яна менавіта тая, кім прадстаўлена на палатне.
За ўсю пражытае жыццё Васіль Андрэевіч Трапініна стварыў велізарную колькасць выдатных карцін. Усе яны добрыя, але «Каруначніца» стала адной з лепшых. Гэты палатно адлюстроўвае нейкую хвіліну найвышэйшага азарэння, якую захаваў умелы мастак у трапяткім захапленні і страху Божым. У ёй складзеная свежасць, дзіўнай багацце ўнутранага свету, бязмежная любоў да ўсяго існага і велізарны запас дабра. У гэтай карціне паказана не страчаная чалавекам здольнасць кахаць, разумець і дараваць. В.А. Трапініна ў ёй мімаволі пакінуў нашчадкам след свайго прастадушнага і трохі наіўнага погляду на свет. І гэта выдатна.
Цікавыя сачыненні па карцінах
Адчуваецца, як там халодна. Снег такі прыгожы. І іней надзвычайна прыгожы. Амаль не відаць чорных галінак, усё срэбра іней. Снегу таксама шмат. Неба блакітнае! Ні аблачыны. Вельмі прыемна было б пагуляць у гэтай карціне. Там іней храбусціць, ззяе снег. Зіма!
На карціне адлюстраваны адзін момант з жыцця звычайнай прыгоннай сялянкі, якая займаецца вышыўкай.
Адна з самых вядомых карцін пра восень — карціна Левітана «Залатая восень». Кожны ведае, што на ёй намалявана: тонкая рака