«Бірук» — гэта адно з апавяданняў з цыклу «Запіскі паляўнічага», дзе герой гэтых апавяданняў, Пётр Пятровіч, ездзіць па Расіі і вывучае побыт сялян розных губерняў. У «Бірук» аўтар распавядае пра лесніка, які забіў яго сілай характару і цэласцю натуры.
Аднойчы, вяртаючыся дадому з палявання, апавядальнік трапіў пад моцны дождж і задумаўся, дзе б перачакаць непагадзь. Па дарозе яму сустрэўся ляснік, які прапанаваў прайсці ў яго хату.
Паляўнічы, вядома, пагадзіўся, і яны пайшлі ўдваіх у вартоўню лесніка. Аказалася, што ўсё іх немудрёное гаспадарка вядзе сам ляснік, старэйшая дачка прыглядае за малодшым дзіцем, так як маці пайшла з дому з нейкім праезджым мужыком.
Калі дождж пачаў слабець, Бірук выйшаў, каб вывесьці кабылу на двор і праводзіць Пятра Пятровіча, але пачуў, як у яго лесе сякуць дрэва. Ён зразумеў, што калі пойдзе выпраўляць паляўнічага, то дрэва абавязкова выкрадуць. І тады Фама Кузьміч (так клікалі Бірука) прапанаваў пайсці злавіць злодзея разам. Ім аказаўся бедны спалоханы мужычок, якога патрэба прымусіла красці. Звязанага, Бірук прывёў яго ў сваю хату, і колькі мужычок ні ўпрошваў адпусціць яго з светам, той ні за што не згаджаўся. Пасля ледзь не развязалася бойка, але, як толькі Пётр Пятровіч адважыўся выслабаніць мужычка-злодзея, Тамаш Кузьміч адпусціў нягодніка дадому з папярэджаннем, што ў наступны раз аддасць яго на суд гаспадару.
Бирюк- асобу суцэльная, але трохі трагічная. У яго свае погляды на жыццё, але часам і ім даводзіцца змяняць. Ён не разумеў, чаму сяляне ставяцца да крадзяжу як да нечага штодзённага. «Вязанка ламачча не дасць пацягнуць», — казаў селянін на зборышча, як быццам у яго на гэта было поўнае права.
Сяляне так казалі, таму што былі непісьменныя і жылі надгаладзь. Але Тамаш ж таксама жыў бедна: «Хата лесніка складалася з аднаго пакоя, нізкай і пусты, без палацяў і перагародак».
Калі б ён сам краў лес, то жыў бы не ў трухлявай хатцы, а ў вялікай сасновым доме. Але ён выразна выконваў сваю працу і прасіў толькі трохі дроў, каб «калоць на лучыну» і тапіць печ. Гэта вызначае яго рысы — адданасць сваёй справе, працавітасць, бескарыслівасць. Тамаш вызначана ведае, што калі ўсе пачнуць красці лес, то стане горш для ўсіх — лясы не застанецца зусім, і таму ён усё ж стараецца адвучыць сялян ад такога заняткі. Але часам яго ўпэўненасць падрываецца, як і здарылася ў аповедзе — стала шкада няшчаснага зладзюжку. Кузьмічу выпаў нялёгкі жэрабя — вагацца паміж пачуццямі і сваімі прынцыпамі да канца жыцця.
24203 чалавека прагледзелі гэтую старонку. Зарэгіструйся або увайдзі і даведайся колькі чалавек з тваёй школы ўжо спісалі гэта сачыненне.
/ Складанні / Тургенеў І.С. / Бірук / Сачыненне-мініяцюра па апавяданні И.С.Тургенева «Бірук»
Мы напішам выдатнае складанне па Вашым замове ўсяго за 24 гадзіны. Унікальнае складанне ў адзіным экземпляры.
Сачыненне-мініяцюра паводле рамана «Злачынства і пакаранне»
Раман Ф.І. Дастаеўскага " Злачынства і пакаранне" — гэты твор, посвящённное гісторыі таго, як доўга і цяжка ішла праз пакуты і памылкі чалавечая душа да зразумення ісціны. Злачынства Раскольнікава-гэта ігнараванне хрысціянскіх запаведзяў, а чалавек, які ў сваёй гардыні змог іх пераступіць, па рэлігійных паняццяў, здольны на ўсё. Не валодаючы неабходнымі матэрыяльнымі магчымасцямі, ён вырашае забіць старую-процентщицу, абрабаваць яе і атрымаць сродкі для дасягнення сваіх мэтаў. Пры гэтым ён увесь час мучыцца адным пытаннем: ці мае ён права на злачынства юрыдычных законаў?
Можна сказаць, што сюжэт рамана мае люстраны характар: спачатку злачынства хрысціянскіх запаведзяў, затым забойства; спачатку прызнанне забойства, затым зразуменне ідэалу любові да бліжняга, сапраўднае раскаянне, ачышчэнне, ўваскрашэнне да новага жыцця. Агульная карціна жыцця рамана змрочная, шэрая: Пецярбург, парадны ў Нявы, але часцей за брудны, Сенная плошча, заселены гандлярамі, латочнікі, зьмястоўны "заведений9quot ;, карчмара. Але тут жа, у Пецярбургу, можна знайсці макулінкі іншай жыцця- стабільнай, спагадлівым, відавочна, агульнарускія, якая стрымлівае ўсеагульны развал.
Раскольнікаў блытаецца ў тлумачэнні матываў здзейсненага забойства, таму што ні адзін з іх не з’яўляецца для яго досыць дакладным тлумачэннем, ён разгублены і падаўлены.
Сэнс рамана ў тым, што чалавек здзяйсняе злачынства і сам жа карае сябе. Пасля любога злачынства абавязкова будзе пакаранне. А Раскольнікаў, амаль адразу зразумеў сваю віну і вельмі спалохаўся, таму амаль нічога не ўзяў. Пасля забойства ён адчувае цяжкія пакуты сумлення, і ў той жа час Раскольнікаў вельмі востра адчуў, што яму неабходныя блізкія, іх удзел, таму ён так мае патрэбу ў Соне.
Мне шкада, што Раскольнікаў больш не знайшоў спосабаў, як зарабіць грошай.
43849 чалавек прагледзелі гэтую старонку. Зарэгіструйся або увайдзі і даведайся колькі чалавек з тваёй школы ўжо спісалі гэта сачыненне.
Рэкамендуем эксклюзіўныя работы па гэтай тэме, якія запампоўваюцца па прынцыпе «Адно складанне ў адну школу»:
Дастаеўскі «Злачынства і пакаранне» (агляд)
/ Складанні / Дастаеўскі Ф.М. / Злачынства і пакаранне / Сачыненне-мініяцюра паводле рамана «Злачынства і пакаранне»
Глядзі таксама па твору «Злачынства і пакаранне»:
Мы напішам выдатнае складанне па Вашым замове ўсяго за 24 гадзіны. Унікальнае складанне ў адзіным экземпляры.