Дзіўна тонка і праўдападобна перадае Мікалай Васільевіч Гогаль атмасферу буйнога горада ў сваім творы «Неўскі праспект». Гэтая аповесць была напісана пад уражаннем Гогаля ад пражывання ў Пецярбургу і ўвайшла ў знакаміты цыкл «Пецярбургскія аповесці».
Пецярбург вачыма Н. В. Гогаля
Петербуржская жыццё Гогаля адкрывае перад ім свет вялікага горада са сваімі асаблівасцямі. Гогаль дзівіцца не толькі прыгажосцю велічных палацаў, але і існуючымі грамадскімі супярэчнасцямі і сацыяльнымі кантрастамі.
У аповесці «Неўскі праспект» пісьменнік паказаў разнастайны і супярэчлівы Пецярбург, у якім на адной вуліцы можна сустрэць і раскоша, і галечу.
Захапляючыся першапачаткова прыгажосцю і веліччу ( «Няма нічога лепш Неўскага праспекта»), аўтар паступова пераходзіць на іронію і сарказм: «О, не верце гэтаму Неўскаму праспекце!».
Гогаль нібы пачаў бачыць пасля першапачатковага прадстаўлення аб Пецярбургу. Цяпер ён бачыць гэты горад змрочным, трагічным, супярэчлівым. Але ў той жа час Пецярбург застаецца для яго велічным і ўрачыстым, ён вабіць пісьменніка, хвалюе яго ўяўленне, захапляе сваёй разнастайнасцю і сваёй разноликостью.
Гогаль бачыў надзённыя праблемы гэтага магутнага горада, востра ўспрымаў іх, падымаў іх у сваіх творах. Стаўленне пісьменніка да Пецярбурга можна ахарактарызаваць як неабыякавае, гарачае, заклапочаны.
Апісанне Неўскага праспекта ў аповесці Гогаля
Асабліва захапляе, дзівіць і дзівіць Гогаля Неўскі праспект. Менавіта ён натхніў пісьменніка на стварэнне аднайменнай аповесці. Гогаль лічыў, што Неўскі праспект у поўнай меры адлюстроўвае карціну жыцця Пецярбурга. Уся разнастайнасць пецярбуржскай жыцця нібы засяродзілася ў адным месцы, яшчэ больш падкрэсліваючы ашаламляльны сацыяльны кантраст.
Варта ўважліва прасачыць за жыццём праспекта ў розны час сутак, як стане зразумелай жыццё гараджан з іх інтарэсамі, патрэбамі, праблемамі.
так, у ранішні час праспект зусім пусты і самотны. Толькі спяшаюцца на працу збянтэжаныя працоўныя або нетаропка крочаць сонныя і важныя чыноўнікі. Толькі раннім пецярбургскім раніцай на Неўскім праспекце можна сустрэць натоўпу мурзатых хлапчукоў «з гатовымі ботамі ў руках», прыгнечаных мужыкоў, якія вядуць размовы пра капейках, непрыязным лёкаяў, кідай аб’едкі жабракам.
У 12-й гадзіне дня карціна Неўскага праспекта некалькі змяняецца. Рабочы люд ужо даўно разбегся па справах і працуе ў поце асобы. А на праспекце з’яўляюцца гувернёры, шпацыруюць са сваімі выхаванцамі. Яны «робяць набегі», у асноўным, у кандытарскія і кніжныя крамы.
У 2-3 гадзіны дня Неўскі праспект значна зменьваецца. Павольнай хадой на яго выплываюць «цудоўныя бакенбарды», «сукенкі», «капялюшыкі», «вусы, зьдзіўляе», «ножкі ў чароўных чаравічках». З з’яўленнем гэтага вытанчанага народа Неўскі праспект пачынае гуляць іншымі фарбамі. Здаецца, што ў паветры воцаряется дурманлівы атмасфера раскошы і дабрабыту, «пахне гулянні». Праспект мільгае разнастайнасцю «модных каптаноў», капялюшыкаў, хустак, парасонаў, рукавоў. Дваранская пыху і бяздзейнасць пануюць у гэты час на галоўнай вуліцы Пецярбурга.
Усё гэта разноцветье знікае да 4 гадзінах, калі праспект зноў застаецца сам-насам з сабой. Толькі зрэдку парушаюць спакой прабягае па справах швачка або метнувшийся за чымсьці шавец. Праспект нібы адпачывае перад надыходам вечара.
А ў вячэрні час на Неўскім праспекце зноў пачынаецца насычанае жыццё. Яркім святлом ўспыхваюць вячэрнія агні. Людзі бягуць па сваіх справах, спяшаюцца паспець кудысьці. Колькі разнастайных характараў можна тут сустрэць у гэты час! Зусім розныя асобы з рознымі характарамі, рознымі звычкамі, рознымі інтарэсамі … Толькі адно іх аб’ядноўвае — месца сустрэчы.
Такім чынам, Н. В. Гогаль выразна і ёміста асвятліў жыццё Пецярбурга на прыкладзе Неўскага праспекта. Аўтар, паказваючы праспект у розны час сутак, тым самым пазначыў галоўную праблему вялікага горада — сацыяльны кантраст, проціпастаўленне дабрабыту галечы, прыгажосці — пачварнасць. Таксама пісьменнік падымае яшчэ адну вечную праблему — праблему маральнасці і духоўнасці. Ці ёсць душа ў безаблічных вусах і бакенбарды?
Сачыненне на тэму: «Пецярбург вачыма герояў з твора« Неўскі праспект »
Неўскі праспект злучае людзей, але не можа іх аб’яднаць
У аповесці Н.В.Гогаля Неўскі праспект паўстае нейкай сцэнай, дзеянне на якой пастаянна змяняецца. Розныя людзі розных саслоўяў спяшаюцца на працу па Неўскаму або бяз працы шпацыруюць. Раніца — гэта час для жабракоў і жабракоў, для працоўнага люду ў брудных ботах. Да поўдня на Неўскім паказваюцца гувернанткі і гувернёры са сваімі выхаванцамі. А ўжо бліжэй да абеду Неўскі запаўняецца бяз працы якая гуляе багатай публікай. Усе саслоўя збірае вакол сябе прыгажун Неўскі, і менавіта тут чытач разумее, наколькі раздираемо таварыства сацыяльнымі супярэчнасцямі, наколькі глыбокая прорва паміж людзьмі з розных саслоўяў.
Дзве гісторыі, якія пачынаюцца на Неўскім
Гогаль распавядае чытачу дзве гісторыі, што пачаліся на Неўскім. Героі гэтых гісторый супрацьпастаўленыя адзін аднаму. Таленавіты мастак Піскароў супрацьпастаўлены самаўпэўненаму паручыку Пірагова. Яны — увасаблення двух розных светаў, ідэаліст і матэрыяліст. Па словах Гогаля, аб’ядноўвае такіх розных людзей толькі любоў да мастацтва. Піскароў творыць, яго сурдут часта запэцканай фарбай, а Пірагоў марыць, каб яго захавалі на партрэце.
Мастак Піскароў — адзін з тых паўночных мастакоў, што бачаць хараство ў балотах i, волкасці, слоты, знаходзяць нешта магнетычна прыцягальнае ў брыдкім твары састарэлай прачка або кухаркі. Піскароў ўвасабляе сабой вытанчаны, напоўнены духоўнасцю і прыгажосцю, ветлівы і пачцівы Пецярбург. Сустрэўшы на Неўскім свой ідэал прыгажосці, Піскароў улюбляецца ў яе вобраз, і бяжыць па следзе выдатнай незнаёмкі. Пара няўзнак кінутых на яго поглядаў выдатнай незнаёмкі абуджаюць у ім вобразы з дзіцячых мараў і юнацкіх мар. І вось мары становяцца явай, незнаёмка захапляе яго за сабой. Прайшоў за незнаёмкай і патрапіўшы ў дом цярпімасці, Піскароў не можа прымірыцца з рэальнасцю. Ён ўцякае.
Шмат дзён сядзіць Піскароў ў сваёй кватэры, пакутуючы ад выдатнай выявай незнаёмкі. У яго душы ні на імгненне не спыняецца праца, ён праходзіць шлях ад поўнага непрымання сітуацыі да пакоры. Ён ідзе ў публічны дом, каб зрабіць прапанову няхай і паўшым, але ўсё ж выдатнай жанчыне. Ён шчыра верыць, што ў душы яна несапсаванае і чыстая. Фраза прыгажуні: «А я толькі што цяпер прачнулася; мяне прывезлі ў сем гадзін раніцы. Я была зусім п’яная »дзейнічае на яго ацвераджальна і вяртае ў рэчаіснасць. Аднак у гэтай рэальнасці няма месца летуценніку Піскарова.
Пірагоў жа, насупраць, матэрыяліст і кар’ерыст. Ён — увасабленне Пецярбурга чынавенскага, з манернай подкрученные вусікамі і манерна ўсмешкамі. Выслужыцца, ажаніцца повыгоднее — усё, што трэба Пірагова. Ён вывучыў некалькі жартаў, каб смяшыць дам на балях. Ён упэўнены ва ўласнай захапляльнасці і прагне ёй пацверджанняў. На Неўскім Пірагоў сустракае жонку нямецкага рамесніка. Мілавідная Гензи абавязана стаць наступнай ахвярай абаяння Пірагова. Першае, што ён кажа ёй, знаёмячыся: «А, добры дзень, мая міленькая! вы мяне не пазналі? плутовочка, якія прыгожанькія вочкі! »
Але і Пірагова ў гэтай аповесці даводзіцца перажыць сваю маленькую асабістую драму. Гензи — жонка бляхара Шылера. Аб педантычныя немцы Шылера Гогаль піша так: «Акуратнасць яго распасціралася да таго, што ён паклаў цалаваць жонку сваю ў суткі не больш за два разы …».
Застаў Пірагова за прыставанне да жонкі, Шылер распраўляецца з ім па-свойму. Самалюбстве паручніка быў нанесены сакрушальны ўдар і здаецца яму, што ўсе суды і пакарання павінны абрынуцца на грубага рамесніка Шылера. Аднак заканчваецца гэтая сітуацыя нічым. Пірагоў перадумвае пісаць скаргу, з’еўшы два слоеных піражкі і пачытаўшы ранішнюю газету.
На прыкладзе двух чалавечых характараў, двух сюжэтаў, Гогаль імкнуцца паказаць, наколькі зманлівы Неўскі праспект, ды і ўвесь Пецярбург з яго бяздзейнасць. За кулісамі гэтай чыста падмеценым сцэны адбываецца зусім іншае жыццё, часам гэта трагедыя, часам камедыя. Пра сам жа Неўскі, ды і, зрэшты, пра ўсё жыццё сучаснага яму грамадства Гогаль піша так: «Усё падман, усё мара, усё не тое, чым здаецца!»
Складанне »Неўскі праспект — Гогаль» складанне на тэму: «Пецярбург вачыма герояў з твора« Неўскі праспект »