У кожнага чалавека ёсць месца, дзе ён адчувае сябе ў бяспецы. Для мяне такое месца — мой дом, цёплы і ўтульны, з дзяцінства абараняе мой спакой. Калі мне робіцца сумна, я прыходжу сюды і гляджу любімыя фільмы, калі весела — запрашаю сяброў. У сценах дома збіраюцца па святах сваякі, а летам у госці прыязджае мая любімая бабуля. Яна робіць мне блінцы з варэннем, і дом напаўняецца смачным пахам, які я памятаю і люблю з тых часоў, як мне было пяць гадоў.
Мой дом вельмі прыгожы і ў ім пануе асаблівая, душэўная атмасфера. Сцены ўпрыгожаны маімі дзіцячымі фатаграфіямі і фатаграфіямі бацькоў, на падваконніках стаяць кветкі, якія я паліваю, укладваючы і сваю часцінку цяпла ў агульны ўтульнасць. Напэўна, таму мне так дарог мой дом, які я вельмі люблю ўсім сэрцам. Гэта мой уласны маленькі куток, у якім можна схавацца ад усяго свету. Мая маленечкая планета, дзе я радуюся свеце, падглядваў за ім праз кнігу. Часам я ўяўляю сабе, як кніжныя персанажы ажываюць і гутараць са мной, часам засынаю з любімага прыгодніцкім раманам, або задуменна гартаю старонкі, думаючы пра сваю будучыню і пра школьныя сябрах.
Мне заўсёды хочацца вяртацца дадому: днём пасля ўрокаў ці вечарам пасля прагулкі. Калі на вуліцы холадна, то дом сагравае мяне сваімі сценамі, а калі горача — я знаходжу ў ім доўгачаканую прахалоду. Мой дом ласкава калыша мяне перад сном. Я заплюшчваю вочы і ўяўляю сябе капітанам вялікага карабля, які нясе мяне па хвалях насустрач прыгодам. Так было заўсёды, і нават цяпер, калі я пачынаю сталець, я ўсё яшчэ адчуваю вецер падарожжаў і шэпт акіянскага брызу. Таму мне заўсёды хочацца вярнуцца пад цёплы прытулак, дзе можна схавацца ад дажджу і ад снегу, глядзець, як сняжынкі павольна растаюць на аконным шкле і піць гарачую гарбату.
Мне здаецца, што кожны чалавек, у якога ёсць любімы дом, шчаслівы гэтак жа, як і я. Схаваўшыся ў сваім свеціку, ён можа марыць аб падарожжах, займацца любімай справай і будаваць планы на будучыню. Шмат у чым наш характар фарміруецца ў залежнасці ад месца, дзе мы жывем. Калі хаты ўсё добра, то ты абавязкова будзеш адчуваць упэўненасць у сваіх сілах і падтрымку. У складаныя моманты жыцця спакойная аўра роднага дома будзе дапамагаць знайсці патрэбнае рашэнне і не зрабіць памылку. А калі стане зусім цяжка, то аб усіх непрыемнасцях можна забыцца, як у дзяцінстве забраўшыся з нагамі ў старое дзядулеву крэсла і схаваўшыся пад пухнатым пледам.
Мы ў Фэйсбуку
"сезоны года" — гэта часопіс аб прыродзе, культуры і навакольным свеце.
Матэрыялы можна выкарыстоўваць для азнаямлення дзяцей з прыродай, у дапамогу школьнікам, у рабоце выхавальніка і настаўнікі.
Сачыненне на тэму Мой дом мая крэпасць?
«Мой дом — мая крэпасць» — фраза вядомага юрыста, які жыў у Англіі ў 16 -17 стагоддзі, Эдуарда Кока, якая стала крылатай. Дом — гэта месца жыхарства, дзе чалавек павінен адчуваць сябе ў абсалютнай бяспекі. Пазней на аснове гэтага выказвання паўстаў прынцып крэпасці (дактрына замка) — адзін з прынцыпаў амерыканскага права, паводле якога гаспадар можа абараняць сваю ўласнасць і жыццё родных ад ўварваўся без дазволу ў іх дом чалавека, нават ужываючы зброю. У гэтым выпадку, калі кажуць «дом», то маюць на ўвазе менавіта жыллё.
У рускай мове слова «дом» многозначно. Адно з яго значэнняў — «сям’я». Кажучы пра дом, мы маем на ўвазе і месца, у якім жывем, і людзей, якія знаходзяцца побач: бацькоў, братоў, сясцёр, сваякоў. У такім выпадку дом становіцца асаблівым светам, у якім усталёўваюцца свае парадкі: «У нашым доме так прынята» ці «У нас існуе такая традыцыя». Сюды хочацца вяртацца, тут цябе любяць і чакаюць. Чалавек можа расслабіцца і быць самім сабой.
«Мой дом — мая крэпасць» можна сказаць, калі ў сям’і добрыя адносіны, калі яе члены разумеюць, падтрымліваюць і прымаюць адзін аднаго такімі, якія яны ёсць. Толькі ў гэтым выпадку чалавек з задавальненнем вяртаецца дадому, ведаючы, што яму дапамогуць, што непрыемнасці і складанасці застануцца за парогам. Тут ён будзе адчуваць сябе ў бяспецы, будзе шчаслівы і спакойны.
Атмасфера даверу, цяпла, утульнасці, каханне — вось што прымушае сумаваць па дому падчас працяглых паездак. І ўсё роўна, які гэта дом: раскошны асабняк ці маленькая кватэрка. Але каб дом заставаўся крэпасцю, якая цябе абараняе, трэба яго берагчы: не руйнаваць гэты асаблівы свет, паважаць яго насельнікаў і правілы, якія былі ў ім ўстаноўлены.
Выніковае сачыненне па літаратуры 11 клас. Аргументы. 5 клас, 3, 6 клас.
Некалькі цікавых твораў
Сам Молчалин быў небагатым дваранінам, нарадзіўся ў Цверы. У камедыі ён пражываў у доме Фамусова, той у сваю чаргу ўзяў Молчалина ў сакратары. Молчалин улюбляецца ў дачку Фамусова і таемна з ёй сустракаецца.
Шчарбакоў, адзін з вялікіх мастакоў, які ўмеў пісаць пейзажы з дакладнасцю да дробязяў. У сваіх творах ён мог паказаць надвор’е, час года і саму прыроду так рэалістычна, што палатно можна з лёгкасцю зблытаць з фатаграфіяй.
Мікалай Васільевіч доўга знаходзіўся ў роздумах над тым, у чым жа будзе складацца сэнс рамана. У выніку прыйшоў да высновы, што неабходна паказаць усю Русь, народ з усімі недахопамі
Кохання це ровары почуття, яке може охопити скурнага, але не всі зможуть відчути справжню сілу кохання. Кохат — це значыць розуміти кохання людину лише за Паглядзі, бажання бути Поряд.