Складана разважаць пра такое паняцце як шчасце. Для кожнага чалавека слова шчасце мае сваё асаблівае значэнне, звязанае з тым, як складваецца яго жыццё. Што такое шчасце і як яго дасягнуць? Заключаецца яно ў адчуванні лёгкасці, радасці, супакою ці шчасце вымяраецца дасягненнямі чалавека? Кожны сам для сябе вызначае гэта, і гэта адзіны універсальны рэцэпт таго, як стаць шчаслівым.
Для многіх шчасце — гэта матэрыяльныя каштоўнасці, забяспечаную жыццё. Для духоўна багатых людзей вялікую каштоўнасць мае магчымасць духоўнага росту. Часам здаецца, што шчасце — гэта тое, чаго не хапае ці зусім няма ў жыцці. Тады чалавек спрабуе знайсці гэта, зрабіць так, каб спраўдзіліся яго мары, — і гэта ўжо для яго шчасця. Шчасце пошуку, дзеянні, выпрабаванняў.
Аднак, мне здаецца, што ўвогуле для ўсіх разуменні шчасце — гэта гармонія. Калі ідзе перакос у нейкі бок, а чагосьці зусім няма ў жыцці, гэта выклікае незадавальненне.
Не так шмат трэба нам у сучасным жыцці. Ва ўсіх ёсць магчымасць працаваць і забяспечыць сябе ўсім неабходным. А вось без зносін чалавек жыць не можа. Абменьвацца навінамі, дзяліцца ўражаннямі, пазнаваць аб новых падзеях і цікавыя факты — усё гэта закладзена ў прыродзе чалавека. Акрамя таго, мець зносіны з цікавымі людзьмі — вялікае задавальненне.
Таму ў кожнага з нас (за выключэннем людзей са складаным характарам або цяжкай лёсам) ёсць сябры, а сярод іх абавязкова самы лепшы, самы блізкі. Чалавек не можа быць шчаслівым без магчымасці праявіць свае пачуцці. Кахаць каго шчыра, дакладна і атрымліваць у адказ тое ж самае — ці можа чалавек жадаць большага?
Яшчэ вельмі важна мець працу, якая табе цікавая, вольны час, якое можна правесці ў адпаведнасці са сваімі жаданнямі, сям’ю, якая заўсёды цябе падтрымае. Асабіста для мяне шчасце — блізкія людзі побач, цікавыя заняткі, развіццё, магчымасць вучыцца новаму.
У заключэнні варта сказаць, што кожны чалавек варты таго, каб быць шчаслівым, нягледзячы на тое, што шчасце ў кожнага сваё. Мне б хацелася, каб людзі не перашкаджалі быць шчаслівымі адзін аднаму — не былi падступнымі, не выклікаць зайздрасці, не падманвалі, таму што гэтым яны робяць вельмі балюча. Мне непрыемна, калі нехта побач са мной пакутуе. Я мару жыць у добрым свеце, дзе кожны вольны будаваць сваё шчасце.
Чытайце подібні дзей
Інформація на сайті охороняється Законам України пра авторські права. Копіювання Матеріалів заборонено
Наша шчасце немагчыма без шчасця іншых (Сачыненне на вольную тэму)
Калі Вы заўважылі памылку ці памылку, вылучыце тэкст і націсніце Ctrl + Enter.
Тым самым акажаце неацэнную карысць праекце і іншым чытачам.
Дзякуй за ўвагу.
Мы па сваёй прыродзе схільныя нешта аддаваць людзям і нешта атрымліваць. Гэта неабходны жыццёвы працэс, на ім і будуецца ўсё наша існаванне. Мы ў прынцыпе не можам жыць толькі дзеля сябе, пры гэтым не ашчаслівіць па-свойму іншага. Можна сказаць, дабрыня на гэта і абапіраецца, а без яе ўжо сапраўды немагчыма функцыянаванне свету.
Эгаісты ніколі не змогуць быць шчаслівыя на гэтай планеце, так як шчаслівыя толькі тыя, якія хоць крышачку кагосьці ашчасцілі, прымусілі ўсміхнуцца іншага чалавека і на душы адразу весялей і цяплей.
Бо так прыемна, калі прычына радасці чалавека заключаецца ў табе, назіраючы яго радасць, — хочацца ўсё больш і больш рабіць гэтаму чалавеку прыемнае. Бо людзі сацыяльныя і разумныя істоты на тое і ёсць, каб жыць разам, каб адзін дапамагаў іншаму, адзін складаў шчасце іншага. Мы не жывёлы, жыць толькі дзеля сябе, у пошуках задавальнення сваіх фізічных патрэбаў.
Хтосьці наогул жыве ўсё жыццё, імкнучыся толькі для іншых, практычна не думаючы пра сябе. І нельга казаць, што гэты чалавек няшчасны або дурны. Такі чалавек шчаслівы, вызначана шчаслівы. Бо ён сам абраў то з чаго складаецца яго шчасце, ён знайшоў прычыну таго, што робіць яго шчаслівым. Падобны чалавек можа быць нашмат больш шчаслівым тых, у каго, магчыма, усё ёсць, таго, хто купаецца ў раскошы і дазваляе сабе ўсё, што заўгодна. Сапраўднае шчасце заключаецца ў тым, што шчыра радуе тваю душу. Калі ты знайшоў гэта, то цябе можна з упэўненасцю назваць шчаслівым чалавекам. Прыкладам гэтаму служыць адзін з галоўных герояў паэмы Някрасава «Каму на Русі жыць добра» Грыша Добросклонов. Ён быў звычайным селянінам, сынам беднага дзяка. Многае перанёс у сваім жыцці. Дзяцінства ў яго было вельмі цяжкае. Ён усё жыццё практычна правёў у голадзе і холадзе, што, здаецца, павінна было зламаць яго, але Грыша не згаджаецца скарацца такога жыцця. Ён абраў для сябе іншы шлях. Грыша становіцца народным заступнікам і не баіцца таго, што жыццё яго будзе нялёгкай. Гэты чалавек яркі прыклад сілы характару. Ён не абыякавы да народных бедствы. Грыша дзейнічае на карысць народа і толькі гэта складае яго шчасце. У яго не было нічога ў жыцці, Добросклонов з дзяцінства жыў у гароце і беднасці, сярод падобных яму людзей, але ён знайшоў тую самую жылку, якая яго ашчасціць. Ён далёка не адчувае сябе няшчасным, а нават наадварот. У яго душы пануе надзея на тое, што яго Радзіма не загіне, нягледзячы на ўсе пакуты, якія выпалі на яе долю. Гэтая думка несумненна цешыць яго, ён шчаслівы старацца для свайго роднага краю, свайго народа. Шчасце народа — яго шчасце. Яго сэнс жыцця дамагацца даброты для сваёй радзімы.
Я думаю, што нам не хапае гэтых самых Добросклоновых, якія могуць знайсці сабе такі проста спосаб, каб зрабіць сябе шчаслівым і працягваюць пакутаваць з-за дробязяў і іх нібыта нялёгкім жыцці. Калі ты не можаш зрабіць сябе шчаслівым, то зрабі шчаслівымі іншых ці хаця б старайся гэтага дамагчыся і жыць адразу стане больш прыемна ад усведамлення таго, што жывеш нездарма, ты камусьці патрэбны. Кожны сам выбірае сабе прычыну для яго шчасця.
Сайт мае выключна азнаямляльны й навучальны характар. Усе матэрыялы ўзяты з адкрытых крыніц, усе правы на тэксты належаць іх аўтарам і выдаўцам, тое ж адносіцца да ілюстрацыйным матэрыялам. Калі вы з’яўляецеся праваўладальнікам якога-небудзь з прадстаўленых матэрыялаў і больш не жадаеце, каб яны знаходзіліся на гэтым сайце, яны неадкладна будуць выдаленыя.