Вясна — гэта той час года, якога ўсе чакаюць, статут ад зімы. Вясну часта называюць доўгачаканай. Першыя прыкметы вясны, бывае, выяўляюцца яшчэ ўзімку, у лютым: ледзь мацней пасвяціць сонейка — і пачынаюць раставаць ледзяшы, звініць вясёлая кропель, нагадваючы пра набліжэнне вясны. Пасля гэтага яшчэ могуць ударыць маразы, можа пайсці снег, але ўсе разумеюць: вясна вось-наступіць, пацешыць сваім цяплом.
Вось і прыйшла вясна. Сонца пачынае з’яўляцца на небе ўсё часцей, неба робіцца больш яркім, густа-сінім, на ўсю моц растае снег і бягуць ручаі. Зямля яшчэ халодная, занадта сырая і голая, а праз рэшткі снегу прабіваюцца самыя першыя кветкі, якія так і завуць: пралескі.
Вясна прыйшла! У лесе пачынаецца ажыўленне: прачынаюцца ад зімовай спячкі звяры, вяртаюцца пасля зімоўкі птушкі. Усе занятыя парованием і ўладкаваннем ўтульных гнездышек і норак, усе рыхтуюцца да вывядзення патомства, для гэтага патрэбныя надзейныя дома.
Надыход вясны — гэта абуджэнне прыроды, пачатак актыўнага жыцця прыроды. Хутка брыняюць і лопаюцца ныркі, з якіх з’яўляюцца далікатна-зялёныя лісточкі, а затым яны растуць з няўяўнай хуткасцю. За тыдзень дрэвы цалкам пакрываецца лістотай, якая далікатна шамаціць на вясновым ветрыкам. Паўсюль адчуваецца жыццё.
Мы ў Фэйсбуку
"сезоны года" — гэта часопіс аб прыродзе, культуры і навакольным свеце.
Матэрыялы можна выкарыстоўваць для азнаямлення дзяцей з прыродай, у дапамогу школьнікам, у рабоце выхавальніка і настаўнікі.
Сачыненне на тэму вясна
Шукайце сінонімы на sinonim.org, каб сачыненне не супадала з тым, што ў інтэрнэце. Націсніце 2 разы на любое слова ў тэксце.
На гэтай старонцы мы сабралі некалькі нашых твораў. У складанне на тэму вясна можна выкарыстоўваць апісанне карціны якога-небудзь мастака, можна сваімі словамі апісаць прыроду і прыгажосць вясновага лесу, розныя з’явы прыроды.
1. Сачыненне пра вясну
Больш за іншых часоў года я люблю вясну. І гэта не дзіўна. Вясна дорыць мне пачуццё радасці, будучых змен, асаблівую вясновы настрой.
Першыя прамяні вясновага сонца кажуць, што прайшла доўгая і цяжкая зіма, не будзе больш траскучых маразоў, завей і снежных заносаў, настаў новае дзіўнае і радасны час. Дыханне вясны адчуваецца ва ўсім. Яно абуджае яшчэ спячую прыроду да новага жыцця. Грэе сонца, растае снег, звініць кропель, бягуць хуткія ручаіны. Усе вакол радуецца і спявае, радуючыся прыходу вясны. Асабліва люблю я слухаць хор вясновай капяжу. Гэта дзіўная і не параўнальная ні з чым музыка, створаная прыродай, стомленай ад доўгай зімы.
Ноччу холадна і марозна, зіма не сыходзіць і не здаецца без бою. Затое днём вясна ўсё больш ўступае ў свае правы. Усё менш становіцца снегу, птушкі спяваюць і звонка ціўкаюць, вітаючы вясну. Дрэвы ўжо прачынаюцца ад зімовага сну. На іх галінах набраклі ныркі, гатовыя здацца першыя лісточкі. Нават вясновы вецер не падобны на зімовы. Ён, хоць яшчэ халодны, але ласкавы і пахне вясной.
Для ўсёй прыроды вясной надыходзіць пара абнаўлення. Трэба толькі апынуцца ў вясновым лесе, каб убачыць, як вакол абуджаецца прырода. Лёгкасць і радасць тут адчуваецца ва ўсім. Першыя ласкавыя сонечныя прамяні асвятляюць вызвалілася ад снегу і лёду зямлю. Сонечныя зайчыкі радасна скачуць паміж прачынаецца ад зімовага сну дрэвамі. А на праталіны ўжо з’яўляюцца першыя вясновыя кветкі. Гэта пралескі. Яшчэ месцамі зямля пакрыта расталым цёмным снегам, а гэтыя маленькія і пяшчотныя сінія кветачкі ўжо прабіваюцца да святла і цяпла, цешачы вока яркімі фарбамі. Яны ўпарта цягнуцца да сонца нават скрозь леташні снег.
Пралескі з’яўляюцца на палянах так дружна, што здаецца, быццам на зямлі ляжыць кавалачак блакітнага вясновага неба. Не хочацца зрываць такія кветкі, імі можна толькі любавацца.
Сапраўды, вясна — самая доўгачаканая пара. І яна абавязкова прыходзіць ўслед за дажджлівай восенню і халоднай, марознай, бясконцай зімой.
Прыйшла вясна. Не будзе больш нізка навіслых хмар і снегападаў. На чыстым блакітным небе ззяе яркае сонейка. Дні сталі прыкметна даўжэй. Па раніцах яшчэ стаіць невялікі мароз, але чым вышэй падымаецца сонца, тым цяплей і хутчэй растае снег. Днём вясновае сонца грэе ўсё мацней, усюды цякуць ручаі. Вясновая звонкая кропель і раўчукі — першыя вестуны вясны і набліжаўся цяпла. А з ім прыходзіць радасць і новае жыццё.
З прыходам вясны ўвесь свет напаўняецца музыкай. Яна прыходзіць на змену зімовага бязмоўя і скавытання ветру. Звон капяжу, цурчанне ручаёў, вясёлае Шчабятанне птушак — усё кажа пра надыход цяпла і радасных пераменаў. Снегу з кожным днём становіцца ўсё менш. Ён знікае пад цёплымі сонечнымі прамянямі. У паветры з’яўляецца пах вясны.
Усе людзі радуюцца вясне. Ім ужо надакучылі снегапады і холаду, хочацца сонца і цяпла. Зараз можна зняць цяжкую зімовую вопратку, не асцерагаючыся марозу і завірухі. Але асабліва вясне рады дзеці. Як весела гуляюць яны пад цёплымі сонечнымі прамянямі, бегаюць па лужынах і пускаюць караблікі! То тут, то там гучыць вясёлы дзіцячы смех.
З надыходам вясны ўвесь свет становіцца яркім і маляўнічым. Скончылася белае бязмоўе. Цяпер у свеце ўсё стане ярка-зялёным, нябесна-блакітным і зіхоткім. З’яўляюцца першыя лісце на дрэвах, прабіваецца першая трава, а ў рацэ адлюстроўваецца блакітнае неба. Гэта сапраўдная вясна!
3. Апісанне вясны — сачыненне
Многія лічаць што вясна — самае дзіўнае час года. Яна надыходзіць так імкліва, што перамены ў прыродзе адбываюцца літаральна на вачах. Кожны вясновы дзень набліжае самае цёплае і любімае час года — лета. Надыход вясны стварае адчуванне прыходу чагосьці новага, дзіўнага і радаснага, таму ўсе людзі так рады вясне.
Ідзе вясна, і свет вакол становіцца яркім і прамяністым. Дні становяцца прыкметна даўжэй. Колькасць пахмурных дзён памяншаецца. Амаль кожны вясновы дзень — светлы і сонечны. Снег растае, становячыся цёмным і брудным, асядае, паўсюль цякуць ручаі. З кожным днём раставанне снегу ўзмацняецца і ручаёў становіцца ўсё больш. Над полем, дзе яшчэ ляжыць снег, вясновым цёплым днём варта густы туман. Гэта снег растае і выпараецца, паднімаючыся ўверх.
Увесну можна назіраць унікальную прыродную з’яву — крыгаход. Лёд на рэках паступова падтае і рыхлеет, затым успушваецца. Нарэшце ён трэскаецца з аглушальным гукам і рассыпаецца на асобныя крыгі, якія падхапляюцца плынню. Мноства вялікіх і малых крыг плывуць па рацэ, сутыкаючыся і ламаючыся, утвараючы заторы, несучы за сабой галінкі і бярвенні.
Снег растае, сцякаючы ў раку, вады ў рацэ становіцца ўсё больш. Яна ўжо не можа ўтрымацца ў сваіх берагах. Рака выходзіць іх берагоў і разліваецца, заліваючы ўсе навакольныя палі і лугі. Вада падчас разліву пакрывае велізарную тэрыторыю. Гэта сапраўды дзіўнае і велічнае відовішча. Штогод ад разліву рэк гіне вялікая колькасць дзікіх і хатніх жывёл, пакутуюць вёскі і вёскі. Аднак у гэтай з’яве ёсць і карысць для прыроды. Вада вымывае глей з дна ракі, выкідваючы яго на навакольныя палі. Зямля пасля разліву становіцца урадлівей. Калі схлыне вада, на абноўленай зямлі буяна разрастаюцца расліны, зелянеюць пасевы.
Увесну ўсё вакол хутка зелянее. Першая трава прабіваецца з зямлі адразу, як толькі растаў снег. Яна хутка расце, ловячы кожны цёплы прамень сонца.
4. Сачыненне-мініяцюра — вясна (міні, 3 клас)
Вось і прайшла зіма. Наступіла вясна. Прырода стамілася ад снегу і маразоў. Яна змянілася з першымі прамянямі сонца. Усе вакол стала вясёлым і радасным, заблішчала яркімі фарбамі. Усё мацней прыгравае сонейка. Снегу становіцца менш, на зямлі, з’яўляюцца праталіны. Неба стала блакітныя і ярчэй, а ў паветры запахла вясной. Птушкі таксама адчуваюць пачатак вясны. Яны мітусяцца і шумяць, радуючыся доўгачаканага веснавой цяпла. Дрэвы скінулі снежныя адзення і грэюцца на першым вясновым сонцы. Але больш за ўсё вясне рады дзеці. Яны высыпалі на вуліцу, ды й гуляюць, не баючыся змерзнуць. Хутка на дрэвах з’явяцца першыя лісточкі, трава зарунее і наступіць сапраўдная вясна.
Каб дадаць старонку ў закладкі, націсніце Ctrl + D.
Калі старонка дапамагла, захавайце яе і падзяліцеся спасылкай з сябрамі:
Група з кучай карыснай інфармацыі (падпішыцеся, калі трэба будзе ЕГЭ або ОГЭ):