«Царква Ушэсця на вуліцы Неждановой» — так называецца карціна заслужанай мастачкі Расіі Таццяны Рыгораўны Назаранка. На гэтым палатне мазкамі пэндзля таленавітага аўтара узнаўляе адзін з храмаў Масквы, збудаваны ў гонар вялікага хрысціянскага свята Узнясення Хрыстова.
Трохі пра аўтара і творы
Таццяна Рыгораўна Назаранка нарадзілася ў Маскве ў 1944 годзе. З самага дзяцінства яна займалася выяўленчым мастацтвам.
Мноства яе работ захоўваюцца ў Дзяржаўнай Траццякоўскай галерэі, мастацкіх музеях Санкт-Пецярбурга, Вашынгтона, Сафіі, Будапешта, а таксама ў прыватных калекцыях.
Карціна «Царква Ушэсця на вуліцы Неждановой» была створана яшчэ ў 1988 годзе. Дадзеная праца, варта адзначыць, адрозніваецца ад асноўнага кірунку творчасці мастачкі. Аўтар прасякнуўся рэлігійнай тэматыкай, вынікам чаго стала тварэнне рэалістычнага вобраза храма Гасподняга. Гэта натуральны вобраз адной з славутасцяў Масквы.
Такім чынам, што мы бачым на мастацкім палатне? Цэнтравы і ключавы элемент карціны — гэта сама царква. Выразна кідаецца ў вочы двухпавярховы будынак, залачэнне вежка якога быццам цягнецца да халоднага вячэрняга неба. Па абодва бакі царквы размешчаны аднапавярховыя прыбудовы, адна з якіх разраслася невялікім плотам. Прыгажосць архітэктурнага збудавання традыцыйна дапаўняе званіца. Яна размешчана роўна ў два яруса, высачэзныя аркі быццам з кожнай хвілінай растуць ўвысь.
Крыж на купале званіцы, нібы фантом, раствараецца ў небе.
Кампазіцыя рускай мастачкі даносіць да нас адчуванне зімовага холаду. Даху царквы і навакольных яе дамоў прыцярушыць снегам. Працяглая ў розныя бакі дарога, даўно пазбаўленыя сцягі дрэвы таксама пакрытыя марознай белізной. Але разам з гэтым творчы геній Назаранка перадаў палатна цёплыя тоны. Светла-зялёныя і жоўтыя сцены гарадскіх дамоў, ярка-чырвоныя сцены самой царквы ў спалучэнні з бэзавым небам нібы саграваюць наш погляд, адштурхоўваючы гледача ад зімовай тэматыкі.
Карціну рускай мастачкі можна назваць маляўнічай абразом боскага манумента.
Складанне »Царква Ушэсця — Назаранка» складанне па карціне Назаранка «Царква ушэсця на вуліцы Неждановой»
Складанне па карціне «Царква Ушэсця на вуліцы Неждановой»
Мастак і час
Творчасць мастачкі Таццяны Рыгораўны Назаранка змянялася разам з краінай, у якой было так шмат пераходных момантаў. Пачынаючы сваю творчую кар’еру як мастак, які працаваў у стылі сацрэалізму, Назаранка паступова адыходзіць ад гэтай тэмы, у яе творчасці з’яўляюцца народныя матывы.
Напамін пра Унебаўшэсця Езуса
Карціна «Царква Ушэсця на вуліцы Неждановой» вылучаецца з усіх карцін, напісаных мастачкай. Гэта ўспамін пра светлую царкоўным свяце Ушэсця. Цэнтральнае месца на карціне займае маскоўская царква Узнясення. Ранняя вясна, пустынная вуліца, царква, якая стаіць на скрыжаванні дарог, а вакол яе нейкае бязладнае нагрувашчванне гарадскіх пабудоў. Царква выразна вылучаецца з гэтага хаатычнага нагрувашчвання будынкаў, у гэтым заключаны нейкі сімвалізм. Да царквы прылягае нізенькая званіца з пазалочаным купалам. Крыж над царквой амаль зліваецца з небам. А неба рэпаецца, з-пад цяжкіх зімовых аблокаў ўжо бачныя краёчкі чыстага бірузовага вясновага неба.
Шчаслівы, хто верыць, цеплыня яму на свеце!
Верхняя частка карціны моцна кантрастуе з ніжняй. Чырвоны колер царквы прымушае гледача сфакусаваць сваю ўвагу на гэтым будынку, а так жа апускае гледача ў атмасферу ціхай смутку. Светла-пастэльныя колеру дамоў вакол царквы толькі ўзмацняюць гэты эфект. У ніжняй ж часткі карціны выкарыстаны белыя, чорныя і карычневыя адценні. На дарозе ўжо няма снегу, цёмныя голыя дрэвы застылі на карціне ў чаканні капяжу і будучага цяпла.
Нявера ў чалавеку — ёсць няшчасце, ёсць хвароба фатальная.
Чырвоная царква сімвалізуе веру, якая патроху разгараецца ў сэрцах людзей, нягледзячы на ўсе бытавыя праблемы і клопаты.