У цяперашні час сын вучыцца ў 6 класе, яму 11 гадоў.
Аб рамане А.С.Пушкіна «Дуброўскі»
Апавяданне ў рамане вядзецца ад асобы аўтара.
А. С. Пушкін — геніяльны рускі паэт і пісьменнік. А.С. Пушкін ужо ў раннім дзяцінстве мог складаць вершы, а потым і вялікія апавяданні і аповесці.
Назва «Дуброўскі» Пушкіну не належыць.
Першапачаткова Пушкін назваў свой раман «Астроўскі», але яго выдаўцы назвалі раман «Дуброўскі», па імені галоўнага героя.
Раман А. С. Пушкін напісаў у 1832-33 гады. Сюжэтам рамана з’яўляюцца рэальныя падзеі, аб якіх распавёў Пушкіну яго бліжэйшы сябар П.В.Нащёкин пра небагатага беларускага двараніна, які меў судовы працэс, і неўзабаве страціў маёнтак і быў вымушаны рабаваць на вялікіх дарогах.
У рамане "Дубровский9quot; адбылася сварка паміж двума старадаўнімі сябрамі: абшарнікам Троекуровым і Дуброўскай, у ходзе іх сваркі быў суд, у ходзе яго старэйшы Дуброўскі страціў маёнтак і неўзабаве пасля прыезду сына Уладзіміра памірае.
Уладзімір Дуброўскі, рана страціў маці і зараз і бацькі, застаецца без маёнтка і маёмасці, становіцца правадыром хеўры разбойнікаў.
Уладзіміра Дуброўскага я лічу станоўчым героем, ён сумленны, разумны, мужны і ён не губляе надзеі.
Мар’я Кірылаўна Троекурова мне асабіста не спадабалася, яна цалкам падпарадкоўваецца свайму бацьку і гатовая выканаць любое яго патрабаванне і яна карыстаецца пачуццямі Дуброўскага, каб вызваліцца ад князя Верейская.
Мой самы любімы эпізод — эпізод з кольцам, таму што ў ім вырашаюцца лёсы ўсіх галоўных герояў. Нейкі сялянскі хлопчык сваім неасцярожным паводзінамі навёў бяду не толькі на Дуброўскага, але і на Марью Кірылаўна. Калі б гэты хлопчык ледзь-ледзь пачакаў пакуль Саша сыдзе ці нават падышоў, узяў кольца акуратна, і аднёс Дуброўскай, то Дуброўскі паспеў бы выратаваць Марью Кірылаўна ад нежаданага мужа.
Я параіў бы вам прачытаць гэты раман, таму што мне ён паказаў, што жыццё бывае зманлівая і суровая, ён паказаў, што такое падман, нянавісць і любоў.
Макееў Георгій, 6 «А»
Пасведчанне аб публікацыі №214111400623
Не люблю я вось прозу А.С. Пушкіна, хоць страляйце!)))
Георгію — маё павага. Перадайце, калі ласка.
Складанне па раману «Дуброўскі» 6 клас
Раман Аляксандра Сяргеевіча Пушкіна «Дуброўскі» з’яўляецца выкрывальным супрацьпастаўленьнем гонару падману, памешчыцкай улады прыгоннаму бяспраўю, разгульнай прапальванне жыцця бедняка існавання.
Пушкін ўвасобіў у вобраз Троекурова ўсе заганы дваранскай шляхты. Подлы падман лічыўся нормай сярод такіх багатыроў. Кіравацца высокімі маральнымі прынцыпамі лічылася ніжэйшых заняткам, доляй слабых свету гэтага.
Троекуров быў некіравальным ў сваіх дэспатычных схільнасцях і бясконцых здзеках не толькі над сваімі сялянамі, але і над гасцямі, роўнымі яму па саслоўя і рангу. Улада грошай зачыняла раты ўсім незадаволеным.
Такая з’ява звыкла для ходу гісторыі многіх дзяржаў. Не нова яно і для Расіі. Аўтар апісвае сітуацыю, якая склалася, ужываючы такія словы, абароты, параўнанні і выбіраючы сюжэты так, што чытачу становіцца ясна: пісьменнік з вялікім спачуваннем ставіцца да зняважанай бясчынствам баку. Выразна прасочваецца пушкінская іронія з нагоды бязмежжа, учыняць Троекуровым, то бок панскай шляхтай наогул.
Майстэрску параўноўвае аўтар жыццё сялян з сабачай доляй. У той час, калі людзі галадаюць і бядуюць з-за прагнасці і подласці памешчыка, яго сабакі атрымліваюць найсмачную ежу, медыцынскую дапамогу, догляд, не ведаюць што такое холад і тулянні.
Прататыпам Троекурова выступае Дуброўскі-старэйшы. Ён разважлівы, сумленны, прыстойны і справядлівы. Але адданасць высокім ідэалам аказваецца слабым звону манет і Троекуров незаконна атрымлівае маёнтак Дуброўскага ў свае ўладанні. Несправядлівасьць і падман зноў перамагаюць.
Сяляне не хочуць страшнай долі, але баяцца выказаць услых свае пратэсты. Мора людскіх жыццяў становіцца ўсё меней спакойным, прадракаючы будучую буру. Самай вялікай хваляй, набегла на памешчыцкія берага, стаў ашуканы спадчыннік Уладзімір Дуброўскі. Усе народнае абурэньне выплюхнулася ў яго помсты Троекурову.
Аўтар уклаў у вобраз Уладзіміра рамантычныя рысы і высокамаральныя прынцыпы. Аўтар ідэалізуе Дуброўскага, праводзячы нябачную паралель паміж яго чынам і надзеяй на светлую будучыню, на лепшую долю рускага народа.
Пушкін падводзіць апавяданне да перамогі дабра над злом, весялосці справядлівасці і росквіту сумленнасці сярод адносін у грамадстве. Ён пакідае шчыліну для вяртання змагароў справядлівасці, даўшы магчымасць Дуброўскі і таварышам знікнуць, пазбегнуўшы пакарання.