— не жадае вучыцца;
— праца ці служба не вабяць, лепш галубоў ганяць на галубятні;
— ежа для яго стала найважнейшым з задавальненняў, і штодзённае пераяданне — норма;
— сквапнасць, прагнасць, скупасць — якасці, якія дапамагаюць дасягнуць поўнага дабрабыту;
— грубасць, жорсткасць і нялюдскасць — неабходныя прынцыпы памешчыка-прыгоннікаў;
— падступнасьць, інтрыгі, падман, махлярства — звыклыя сродкі ў барацьбе за ўласныя iнтарэсы;
— уменне прыстасоўвацца, то ёсць угодничать перад прадстаўнікамі ўлады і праяўляць беззаконне з людзьмі бяспраўнымі, — адна з умоў прывольным жыцці.
Пасведчанне аб публікацыі №214070600586
Дзеля іх і пішаце цікавыя казкі, апавяданні. Дзякуй.
Праблемы, адлюстраваныя ў камедыі Фонвизина «Недалетак»
Камедыя «Недалетак» ўвабрала ў сябе ўвесь вопыт, назапашаны Фонвизиным, і па глыбіні ідэйнай праблематыкі, па смеласці і арыгінальнасці знойдзеных мастацкіх рашэнняў застаецца непераўзыдзеным шэдэўрам рускай драматургіі XVIII стагоддзя. Выкрывальны пафас «Недалетак» сілкуецца двума магутнымі крыніцамі, у роўнай ступені растворанымі ў структуры драматычнага дзеяння. Лакавымі з’яўляюцца сатыра і публіцыстыка.
Знішчальная і бязлітасная сатыра напаўняе ўсе сцэны, якія паказваюць жыццёвы ўклад сямейства Прастакова. У сцэнах вучэнні Мітрафана, у адкрыцьці яго дзядзечкі пра сваю любоў да свінням, у сквапнасці і самаўпраўстве гаспадыні дома свет Прастакова і Скотининых раскрываецца ва ўсёй непрывабнасці іх духоўнага ўбоства.
Не менш знішчальны прысуд гэтаму свету прамаўляе і прысутная на сцэне група станоўчых дваран, кантрасна супрацьпастаўляюць скоцкім існавання бацькоў Мітрафана. Дыялогі Стародума і Праўдзіна. у якіх закранаюцца глыбокія, часам дзяржаўныя праблемы, — гэта гарачыя публіцыстычныя выступленні, якія адлюстроўваюць аўтарскую пазіцыю. Пафас прамоваў Стародума і Праўдзіна таксама выконвае выкрывальны функцыю, але тут засьцярога зліваецца з сцвярджэннем пазітыўных ідэалаў самога аўтара.
Дзве праблемы, асабліва хвалявалі Фонвизина, ляжаць у аснове «Недалетак». Гэта перш за ўсё праблема маральнага разлажэння дваранства. У словах Стародума. З абурэннем выкрывальніка дваран, у якіх высакароднасць, можна сказаць, «пахавана з іх продкамі», у паведамляных ім назіраннях з жыцця двара Фонвизин не толькі канстатуе заняпад маральных асноў общества- ён шукае прычыны гэтага заняпаду.
Заключная рэпліка Стародума, якой завяршаецца «Недалетак»: «Вось ліхадушнасьці плады годныя!» — у кантэксце ідэйных палажэнняў фонвизинского трактата надае ўсёй п’есе асаблівую палітычнае гучанне. Неабмежаваная ўлада памешчыкаў над сваімі сялянамі пры адсутнасці належнага маральнага прыкладу з боку вышэйшай улады станавілася крыніцай самавольства, гэта вяло да забыцця дваранствам сваіх абавязкаў і прынцыпаў саслоўнай гонару, т. Е. Да духоўнага выраджэньня кіруючага класа. У святле агульнай маральна-палітычнай канцэпцыі Фонвизина, выразнікамі якой у п’есе выступаюць станоўчыя персанажы, свет Прастакова і скотининых паўстае злавеснай рэалізацыяй ўрачыстасці ліхадушнасьці.
Іншая праблема «Недалетак» — гэта праблема выхавання. Разумеецца дастаткова шырока, выхаванне ў свядомасці мысляроў XVIII стагоддзя разглядалася як першачарговай фактар, які вызначае маральнае аблічча чалавека. Ва ўяўленнях Фонвизина праблема выхавання набывала дзяржаўнае значэнне, бо ў правільным выхаванні Карэнныя адзіна надзейны, на яго думку, крыніца выратавання ад пагрозы грамадству зла — духоўнай дэградацыі дваранства.
Значная частка драматычнага дзеяння ў «Недалетак» у той ці іншай меры падпарадкавана праблемах выхавання. Ёй падпарадкаваны як сцэны вучэнні Мітрафана, так і вялікая частка мараляў Стародума. Кульмінацыйны пункт у распрацоўцы гэтай тэмы — бясспрэчна сцэна экзамену Мітрафана ў IV дзеянні камедыі. Гэтая забойная па сіле зняволенага ў ёй выкрывальны, сарказму сатырычная карціна служыць прысудам сістэме выхавання Прастакова і скотининых. Вынясенне гэтага прысуду забяспечваецца не толькі за кошт самараскрыцця невуцтва Мітрафана, але і дзякуючы дэманстрацыі прыкладаў іншага выхавання. Гэта, напрыклад, сцэны, у якіх Стародум гутарыць з Соф’яй і Мілон. —
Сын свайго часу, Фонвизин ўсім сваім абліччам і кірункам творчых шуканняў належаў да таго колу перадавых рускіх людзей XVIII стагоддзя, якія склалі лагер асветнікаў. Усе яны былі пісьменнікамі, і іх творчасць працята пафасам сцвярджэння ідэалаў справядлівасці і гуманізму. Сатыра і публіцыстыка былі іх зброяй. Мужны пратэст супраць несправядлівасці самаўладства і гнеўныя абвінавачванні ў адрас прыгоннікаў гучалі ў іх творах. У гэтым складалася гістарычная заслуга рускай сатыры XVIII стагоддзя, адным з найбольш яркіх прадстаўнікоў якога быў Фонвизин.
77415 чалавек прагледзелі гэтую старонку. Зарэгіструйся або увайдзі і даведайся колькі чалавек з тваёй школы ўжо спісалі гэта сачыненне.
Рэкамендуем эксклюзіўныя работы па гэтай тэме, якія запампоўваюцца па прынцыпе «Адно складанне ў адну школу»:
Дабро і зло ў камедыі Фонвизина «Недалетак»
Праблема выхавання ў камедыі Д. І. Фонвизина «Недалетак»
Тэма выхавання ў камедыі Фонвизина «Недалетак»
/ Складанні / Фонвизин Д.І. / Недалетак / Праблемы, адлюстраваныя ў камедыі Фонвизина «Недалетак»
Глядзі таксама па твору «Недалетак»:
Мы напішам выдатнае складанне па Вашым замове ўсяго за 24 гадзіны. Унікальнае складанне ў адзіным экземпляры.