Шукайце сінонімы на sinonim.org, каб сачыненне не супадала з тым, што ў інтэрнэце. Націсніце 2 разы на любое слова ў тэксце.
Восень — гэта самая яркая пара, пра якую апявалі паэты, пісалі празаікі, восеньскую прыроду якой малявалі мастакі ў жывапісу. Прыгажосць восеньскай прыроды — гэта рамантыка настрою з лёгкай «сумам» разважанні.
Асаблівым кантрастам для яркіх эмацыйных перажыванняў ў складанні на тэму восень надыходзіць у прыродзе перыяд залатой восені, калі асабліва хочацца падкрэсліць вытанчанасць пейзажу восені ў сачыненні або ў кароткім аповядзе. Шум восеньскага лесу, лістапад, прагулкі ў апошніх цёплых днях бабінага лета, сумны настрой і чаканне першага снегу і халадоў, — усё гэта невычэрпны матэрыял для сачынення на тэму восені.
Восень — пазітыўны настрой, але і ў той жа час лёгкі сум. Нават туга часам. Самыя каляровыя сны, самыя сумленныя размовы, самыя лёгкія ўспаміны. Дажджы. Шмат дажджоў, лепшых у свеце суразмоўцаў і прыяцеляў. Туманы. У галаве і на вуліцы. І тэмпература паветра што трэба. Спяшаецца, спяшаецца восень, усё новыя і новыя фарбы знаходзіць яна для сваёй карціны. Шэрымі хмарамі пакрывае неба. Змывае халодным дажджом стракаты ўбор лісця. Для сваёй працы ўзяла восень самыя яркія фарбы і прынялася за сваю карціну. Бярозы і таполі пакрыла яна цытрынавай жаўцізной. А лісты осинок і клёну разрумяніўся, быццам саспелыя яблыкі. Усе дрэвы і нават кусты размалявалі восень па-свойму, па-асенняму: каго ў жоўты нарад, каго ў ярка — чырвоны. Адны толькі хвоі ды елі не ведала яна, як размаляваць. У іх бо на галінках не лісце, а іголкі, а іх цяжка размаляваць. Хай, як былі летам зялёныя, так і застаюцца. І раптам рэзка змяняе восень свае фарбы. Расліны шэрыя, пожухлые. Апусцелі палі і лугі. Яшчэ шырэй, прасторней стала. І пацягнуліся над імі ў восеньскім небе вушакі пералётных птушак: жураўлёў, гусей, качак … Адлятаюць птушкі ў вырай.
Цудоўная карцiна. Толькі здаецца, быццам у ёй нешта не скончана, быццам чакаюць чагосьці прыціхлыя амытыя восеньскім дажджом поля і лесу. Чакаюць, не дачакаюцца голыя галіны кустоў і дрэў, калі прыйдзе новы мастак і апране іх у пухнаты белы ўбор. Мне здаецца, што гэта самае прыгожае час года. Асабліва я люблю канец верасня — лісце дрэў у гэты перыяд проста цудоўныя. У такія дні мне падабаецца гуляць па лесе, адчуваючы халаднаватае, празрыстае паветра; сузіраць чырвона-жоўтыя колеры, адчуваць прыемную сум. Восень … Зноў яна прыйшла да нас, змяніўшы задушлівы і месцамі занадта салодкае і пазітыўнае лета. Зноў можна любавацца багаццем фарбаў. Задуменна разглядаць сьвінцовае неба і лавіць асобай дождж. Можна сядзець у парку на лаўцы, аддаючыся халаднаватаму ветрыку. Восень — выдатная. Яна зводзіць з розуму віхурай рознакаляровага лісця, якія танчаць разам з краінамі, якія развіваюцца валасамі. Я люблю восень. Таму што люблю …
Сачыненне на тэму восень для 4 класа
Восень — самая прыгожая пара года. Нездарма ў Аляксандра Сяргеевіча Пушкіна восень была самай любімай парой года. Нельга не захапляць той прыгажосцю, якую нам дорыць восень. А як прыгожа восенню ў лесе! Часам проста слоў не хапае, каб апісаць усё гэта хараство, толькі мастак можа перадаць восеньскі пейзаж.
Вельмі прыгожа ў сярэдзіне верасня, калі жоўкнуць лісце дрэў. У гэты час усё ў золаце, і не хочацца пакідаць парк, бо навокал такія маляўнічыя краявіды. А як выдатна ў бярозавым гаі, здаецца, што на маладзенькіх бярозках важаць залатыя манеткі, і калі пачынае дзьмуць вецер, чуецца іх звон. Менавіта дзякуючы восені людзі больш пачынаюць звяртаць увагі на навакольны свет.
Увосень, калі добрае надвор’е, трэба старацца часцей шпацыраваць па вуліцы. Навакольнае прыгажосць дапаможа адцягнуцца, забыцца пра праблемы, клопатах, адпачыць душой.
Ну, а калі на выхадныя добрае надвор’е, то не ў якім выпадкі не варта сядзець дома. Трэба абавязкова выехаць на прыроду. Такія выходныя прынясуць вельмі шмат задавальнення. Восеньскі лес нібы казка, ён зачароўвае і зачароўвае. З яго не хочацца сыходзіць, здаецца, што зараз пачнецца прадстаўленне, вось-вось з’явяцца казачныя героі. Гэтыя ўражанні надоўга застануцца ў памяці, і захочацца зноў вярнуцца туды. Так, восень гэты час казкі, цудаў, чараўніцтва.
Савет: Ня перапісваюць складанне як ёсць. Яно дадзена ў першую чаргу, каб дапамагчы ў напісанні.
Калі старонка дапамагла, захавайце яе і падзяліцеся спасылкай з сябрамі:
Група з кучай карыснай інфармацыі (падпішыцеся, калі трэба будзе ЕГЭ або ОГЭ):
Сачыненне на тэму Восень у парку 3 клас
У парку расце шмат розных дрэў. Увосень усё лісце становяцца чырвонымі, жоўтымі і карычневымі. Некаторыя яшчэ застаюцца зялёнымі. Усе дрэвы яркія, рознакаляровыя. Гэта так прыгожа! Частка лісця падае на зямлю. Уся дарожка пакрыта рознакаляровымі лісцікамі. Яны ціха шамацяць пад нагамі. Здаецца, што гэта стракаты дыван.
У парку шмат клёнаў. У іх буйныя разьбяныя лісце. Таксама, ёсць невялікія дубы. Лісточкі ў іх таксама прыгожай формы. Я хаджу і збіраю прыгожае лісце. Яшчэ шмат расце рабін. На іх вісяць гронкі чырвоных ягад, яны горкія на густ. А птушкі іх любяць. На рабіны зімой часта сядзяць снегіры і дзяўбуць ягады. Іншыя птушкі таксама ядуць рабіну.
Увосень часта бываюць дажджы, але бывае і сонечнае надвор’е. Лісце паступова аблятаюць. Узімку ўсе дрэвы голыя. А вось хвоі і елкі застаюцца заўсёды зялёнымі. Іх у парку шмат расце. Многія птушкі ляцяць у цёплыя месцы. У небе часта відаць, як ляцяць жураўлі. Яны пабудаваныя ў выглядзе кута.
Шмат птушак ляціць, але некаторыя застаюцца. Напрыклад, вераб’і і галубы. Калі я гуляю ў парку, бяру з сабой семечкі, каб карміць галубоў і вераб’ёў. Гэта вельмі цікава. Галубы блізка падыходзяць, зусім не баяцца. Я ім семкі кідаю, яны дзяўбуць. А я іх разглядаю. У парку ў любую пару года прыемна пахадзіць, заўсёды шмат цікавага.
Занков для 3 класа, 4 клас, 5 клас
Некалькі цікавых твораў
Мрія — це тыя, шчо завжди важко виконати. Але саме це почуття підтримує ў нас життя, прагнення да неї, прагнення да якоїсь меці, і це дуже важливо. Адже калі ў людини нямае ніякої особливої меці, йому важко жыве
Калі прыходзіць зіма, усё вакол мяняецца. Прырода адчувае, што настаў час адпачыць ад раскошных ўбранне. Яна апранаецца ва ўсё белае і прыгожае.
У кожнага чалавека ёсць хобі ці захапленне, то чым ён любіць займацца ў вольны час, то, ад чаго ён атрымлівае задавальненне. У мяне гэта — чытанне. З самага маленькага дзяцінства памятаю сябе з кнігай
Закінчилася халодная зіма. Поступово прырода починає прокидатися. Пяршыла прикметами Катахі вясны — це горобці шчо плёскаюцца ў щойно калюжі, яка щойно розмерзлась. Смуроду весела цвірінькають тая кумедно розмахують Крыль
Свет лірыкі Лермантава не менш складаны і супярэчлівы, чым пушкінскі. Кожны верш патрабуе пільнай увагі і вывучэння як само па сабе, так і ў шэрагу іншых, блізкіх па тэме