Зима- гэты час чараўніцтва. У гэты час года спраўджваюцца самыя патаемныя мары.
З дзяцінства мы любім першы снег. І калі ён спускаецца з нябёсаў перад нашымі вачыма — «няўжо гэта не цуды?» — думаем мы. Сняжынкі ляцяць і апускаюцца на вейкі, растаюць, сцякаюць па шчоках і трапляюць на нашы вусны. Так нязмушана можна паспрабаваць зіму на густ.
А якой прыгожай бывае завіруха, паглынальная ўсё цяпло. Яна такая бязлітасная, што замятае ўсе на шляху. Пасля яе застаецца такое супакаенне, цішыня і бяздонная пустэча. Холад, завіруха, галалёд — вось уся яе суровасць. Яна такая падступная, але мы яе любім — за цеплыню абдымкаў ў гэтую пару, за гарачую гарбату, ваўнянай плед, за дагарае палонка ў старым каміне і заснежаныя вуліцы за акном.
Зімовыя дні такія кароткія, а вечара доўгія, што можна патануць у цёплым выгодзе, застаючыся дома. Цямнее так рана, але спаць яшчэ не хочацца. А на вуліцы такая казка! Хочацца трапіць у яе хутчэй.
Прыступкі абледзянелыя. Каб не ўпасці трэба трымацца за парэнчы, да якіх прыліпаюць рукі. Спускаючыся да вытаптаны алеі, хочацца слізгаць да упада. Жаданне ступаць па месцах, дзе яшчэ ніхто не хадзіў, і прабегчыся новымі чаравікамі па хрумсткай снезе засланяе ўсе астатнія думкі.
Вось у гэтым жыццё. Заміранне ўсяго жывога ў зімовым парку, прымушае набраць поўныя грудзі паветра і прадставіць, што ты ляціш над гэтым пышнасцю прама да снежным аблокам. Там высока бачныя гарызонты белага коўдры, і неба амаль можна памацаць дрыготкімі пальцамі. Такія прагулкі ў зімовыя вечары кружаць галаву.
Гэты час года перапоўнена святамі, казачнымі героямі і доўгачаканымі падарункамі. Новы год чакае ўсіх у карціне з агнёў: маленькіх і вялікіх, вясёлкавых і зусім звычайных. Гірлянды віднеюцца з кожнага заснежанага акна. На фоне яловай зеляніны, яны то патанаюць, то з’яўляюцца. Каляровым серпантын і дзіцячым смехам напоўнены навагоднія дні. Звон званоў і крыштальных бакалаў на хвіліну прымушае замерці, каб загадаць запаветнае жаданне.
Зіма такая багатая на ўсмешкі родных і блізкіх. Перадсвяточны настрой і самі святы дыхаюць толькі дабром.
Жыць у краінах, дзе ёсць сапраўдная зіма — гэта вялікае багацце. Без яе не было б так холадна і цяпло, без яе б не было так чароўна.
Сачыненні на тэму зіма
Руская зіма самае спакойнае і ціхае час года, калі ўся прырода спіць, накрыўшыся белым коўдрай мяккага снегу. У напісанні сачынення пра зіму можна ўзяць за тэму апісанне зімовага пейзажу ў карцінах рускіх мастакоў, можна апісаць марозны зімовы дзень або такія з’явы, як снегапад, мяцеліца або цішыню халоднага лесу.
У складанне можна ўключыць апісанне рускага побыту, кантраст паміж марозам вуліцы і ўтульнасцю цёплай хаты і апісаць яркія падзеі зімы ў народных святах. Спячая прырода ў пейзажах рускай зімы дае велізарны прастор у развагах пра гэта дзіўна казачным пары года.
Падборка матэрыялу для твораў аб прыродзе ў зімовы час года:
Сачыненні па карцінах пра зіму
Не забывайце! Лепшае меркаванне — гэта свае словы. Выкарыстоўваць гатовыя матэрыялы лепш за ўсё для напісання свайго ўласнага сачынення. Магчыма, вось гэта вам дапаможа: Як правільна напісаць сачыненне? Пры напісанні сачынення, можаце паспрабаваць выкарыстаць матэрыялы з нашага сайта.
Усе матэрыялы, прадстаўленыя на сайце, напісаныя аўтарамі Сезоны-года.рф, не капіяваць і ня запазычаныя з іншых сайтаў.
8 снежня, 2016 — 20:23
11 студзеня 2017 — 20:49
Не сварыцеся, вельмі прыгожае
дадаць каментар
Мы ў Фэйсбуку
"сезоны года" — гэта часопіс аб прыродзе, культуры і навакольным свеце.
Матэрыялы можна выкарыстоўваць для азнаямлення дзяцей з прыродай, у дапамогу школьнікам, у рабоце выхавальніка і настаўнікі.