І.С. Тургенеў — пісьменнік вельмі цікавы і таленавіты. Ён напісаў мноства раманаў, аповесцяў. Адным з яго самых лепшых твораў лічыцца раман «Бацькі і дзеці». Гэты твор незвычайна шматгранна. Яго можна назваць і сацыяльных, і філасофскім, і бытавым, і псіхалагічным. Праблемы, узнятыя ў рамане, настолькі глыбокія і складаныя, што ім нельга падабраць якую-небудзь адну характарыстыку.
0 чалавек прагледзелі гэтую старонку. Зарэгіструйся або увайдзі і даведайся колькі чалавек з тваёй школы ўжо спісалі гэта сачыненне.
/ Складанні / Тургенеў І.С. / Бацькі і дзеці / Чаму не склаліся адносіны Базарава з Паўлам Пятровічам Кірсанава? (Па рамане И.С.Тургенева «Бацькі і дзеці»)
Глядзі таксама па твору «Бацькі і дзеці»:
Мы напішам выдатнае складанне па Вашым замове ўсяго за 24 гадзіны. Унікальнае складанне ў адзіным экземпляры.
Дуэль Базарава і Паўла Пятровіча
Аналіз рамана І.С. Тургенева «Бацькі і дзеці»
Выпрабаванне дуэллю. Кірмашоў і яго сябар зноў праязджае па тым жа коле: Мар’іна — Нікольскае — бацькоўскі дом. Сітуацыя вонкава амаль літаральна прайгравае тую, што ў першы прыезд. Аркадзь атрымлівае асалоду ад гадовым адпачынкам і, ледзь знайшоўшы падстава, вяртаецца ў Нікольскае, да Каці. Кірмашоў працягвае прыродазнаўчанавуковыя досведы. Праўда, на гэты раз аўтар выказваецца па-іншаму: «на яго знайшла ліхаманка працы». Новы Базараў адмовіўся ад напружаных ідэалагічных спрэчак з Паўлам Пятровічам. Толькі зрэдку кідае досыць плоскую вастрыню, мала якая нагадвае ранейшы разумовы феерверк. Яму супрацьстаіць знаёмая «халодная ветлівасць» дзядзькі.
Абодва праціўніка, не прызнаючыся адзін аднаму і самім сабе, трохі стаміліся. Варожасць змянілася ўзаемнай цікавасцю. Павел Пятровіч «9hellip; раз нават наблізіў сваё раздушенное <9hellip; 9gt; твар да мікраскопу, для таго каб паглядзець, як празрыстая інфузорыя глытала зялёную парушынку … 9raquo ;. Слова «даже9raquo; тут цалкам дарэчы. Упершыню ён вырашыў пацікавіцца, на чым будуе аргументы яго праціўнік. І тым не менш, на гэты раз знаходжанне ў доме Кірсанава завяршаецца для Базарава дуэллю. «Я веру, што вам нельга было ўнікнуць гэтага паядынку, які … да некаторай ступені тлумачыцца адным толькі пастаянным антаганізмам вашых узаемных поглядаў», — блытаючыся ў словах, прамаўляе па заканчэнні двубоі Мікалай Пятровіч. Міжвольна вымаўляе самае галоўнае. «Антаганізм поглядаў» удзельнічаў «да некаторай ступені» і наўрад ці б прывёў да паядынку. Калі б не … Фенечка.
«Фенечка падабаўся Базараў», але і яна яму падабалася. Ён трымаўся з ёю «вальней і бесцырымонна», іх зблізіла «адсутнасць усяго дваранскага». Апісаныя ў пачатку кіраўніка наведвання, размовы, медыцынская дапамога — сведчанні ўсё павялічваецца ўзаемнай сімпатыі. Сімпатыі, якая непазбежна перарасла б у пачуццё. Калі б яно тлумачылася аб’ектыўнымі прычынамі, а не звальвалася, часам на злосць нам, з неба; «Болезнью9raquo ;, ад якой няма збаўлення. Так і Фенечка шчыра палюбіла немаладога Мікалая Пятровіча. І зусім выпадкова апынулася на месцы спаткання ў садзе, у той самай альтанцы, дзе калісьці пазнаёмілася з пачцівым далікатным госцем. Па выніку гэтай сустрэчы Базараў мае падставы іранічна віншаваць сябе «з фармальным паступленнем у селадон». Цяпер герой вядзе сябе папросту непрыстойна, груба, па-лёкайскай падлашчваючыся. У часопісным варыянце рамана стрыманы Тургенеў прама казаў: «Яму (Базарава) І ў галаву не прыйшло, што ён у гэтым самым доме парушыў усе правілы гасціннасці ». Літаратуразнаўцы раскрылі тут псіхалагічную падаплёку — пацярпеўшы паразу з арыстакраткай Адзінцова, ён хоча праверыць, ці не лягчэй Ці заваяваць пачуцці беднай прастадушнай Фенечка. Аказваецца, у любові проста не бывае. «Грэх вам, Яўген Васильич», — прамаўляе жанчына з «непадробнай папрокам».
Павел Пятровіч запатрабаваў паядынку. Ён захапіў нават палку, каб любымі шляхамі зрабіць дуэль непазбежнай. Самім фактам выкліку старэйшы Кірсанаў адышоў ўжо ад сваіх арыстакратычных «принсипов9raquo ;. Тургенеў перадае рэпліку старога слугі, які быў «па-свойму арыстакрат, не горш за Паўла Пятровіча». Ня крывавы паядынак пабіў Прокофьича: ён «тлумачыў, што і ў яго час высакародныя спадары дирывались». Педантычней захавальніку асноў ня прыйшоўся па душы выбар суперніка: «дирывались9raquo; «Толькі высакародныя спадары паміж сабою». Сапраўднаму арыстакрату не трэба было спачуваць тым, хто да простага чалавека: «а гэтакіх прощелыг за грубасць <9hellip; 9gt; на стайні ададраць загадалі ».
«Як прыгожа і як па-дурному! Экую мы камедыю адламалі! »- абураецца Базараў пасля таго, як за яго праціўнікам зачыніліся дзверы. «9hellip; Вось што значыць з феадаламі пажыць. Сам у феадалы патрапіш і ў рыцарскіх турнірах удзельнічаць будзеш », — спрабуе ён растлумачыць сябе ў размове з Аркадзем. Раздражненне, як звычайна ў героя, маскіруе ўнутранае здзіўленне і разгубленасць. Прыйшлося і яму, у сваю чаргу, пераканацца ў абмежаванасці уласных «прынципов9raquo ;. Аказваецца, ёсць сітуацыі, калі толькі паядынкам можна адстаяць сваю годнасць: «Адмовіць было немагчыма; бо ён мяне, чаго добрага, ударыў бы і тады (Базараў збялеў пры адной гэтай думкі; ўся яго гонар так і паднялася на дыбкі) … 9raquo;
У сярэдзіне стагоддзя дуэль ўжо пераходзіла ў разрад анахранізмам, збольшага нават смешных. Пяро Тургенева малюе мноства гумарыстычных падрабязнасьцяў. Пачынаецца дуэль запрашэннем у секунданты Пятра-камердынера, які «ўжо вядома, малы сумленны», але перетрусил да крайнасці. А заканчваецца трагікамічны раною «ў сцягно» Паўла Пятровіча, што надзеў, быццам знарок, «белыя панталоны». Між тым эпізод паядынку — найважнейшы ў ідэйным развіцці рамана. Важна не тое, што Базараў «не баяўся», як і Павел Пятровіч. Сілу духу, уласцівую абодвум героям, Тургенеў адзначаў і раней. Дуэль дапамагае пераадолець ўнутраную абмежаванасць. На паядынку, калі ўзаемнае адрыньванне, здавалася, дасягнула мяжы, між дуэлянтамі ўзнікаюць простыя чалавечыя адносіны. Кірмашоў звяртаецца да Паўла Пятровічу як да добрага знаёмага: «А пагадзіцеся, Павел Пятровіч, што паядынак наш необычаен да смешнага. Вы паглядзіце толькі на фізіяномію нашага секунданты ». Кірсанаў раптам пагаджаецца: «Вы маеце рацыю … Экая дурная фізіяномія».
Мы памятаем, як горача абмяркоўвалі яны сялянскі пытанне. Кожны з іх быў перакананы, што толькі яму дасканала вядома, у чым мае патрэбу і пра што думае рускі мужык. Перад пачаткам двубоі Базараў заўважае мужыка, які прайшоў міма яго і Пятра ня пакланіўшыся. Імгненне пасля дуэлі ён вяртаецца. Селянін на гэты раз здымае шапку з вонкава пакорлівым выглядам, які пацвярджае думку аб яго «патриархальности9raquo ;. Перш Павел Пятровіч гэтым бы задаволіўся. Але зараз раптам задае свайму вечнаму апаненту зацікаўлены пытанне: «Як вы лічыце, што думае зараз пра нас гэты чалавек?» У адказе Базарава гучыць здзіўленне зусім шчырае: «Хто ж яго ведае!» Малады нігіліст адмаўляецца ад манаполіі на ісціну не толькі для сябе . Ён гатовы прызнаць, што і «темный9raquo; мужык валодае складаным духоўным светам: «Хто яго зразумее? Ён сам сябе не разумее ». «Понимание9raquo; наогул ключавое слова дадзенага эпізоду: «Кожны з іх разумеў, што іншы яго разумее».
Пасля дуэлі героі нібы мяняюцца месцамі. Кірмашоў ўжо не жадае думаць аб долі Фенечка. Убачыўшы яе засмучаны твар у акне, «знікне мабыць», — сказаў ён сам сабе <9hellip; 9gt ;, — Ну, выдзярэ як-небудзь! «Наадварот, Павел Пятровіч паказвае чужы яму перш дэмакратызм. «Я пачынаю думаць, што Базараў меў рацыю, калі папракаў мяне ў арыстакратызм», — заяўляе ён брату, патрабуючы, каб той ўзаконіў нарэшце адносіны з Фенечка. «Ты гэта кажаш, Павел? ты, якога я лічыў <9hellip; 9gt; непахісным праціўнікам падобных шлюбаў! »- дзівіцца Мікалай Пятровіч. Ён не ведае, што гэтай просьбе папярэднічала пранікнёная сцэна паміж братам і фенечка, якая нагадвае кіраўніка рыцарскага рамана. «Гэта пераадоленне сваёй позняй любові і адмова ад яе: адмова, пазбаўлены эгаізму, хто падымае прасценькую Фенечка на вышыню Выдатнай Дамы, якой вераць, не сумняваючыся, якой служаць, не спадзеючыся на ўзаемнасць».
#&658; Чытайце таксама іншыя артыкулы па тэме «Аналіз рамана І.С. Тургенева «Бацькі і дзеці»:
Усе матэрыялы, апублікаваныя на сайце ў любым выглядзе, з’яўляюцца аб’ектамі аўтарскага і маёмаснага права.
Ніякія матэрыялы гэтага сайта не з’яўляюцца публічнай аферты.