Як я разумею міласэрнасць

Милосердие- паняцце вельмі адноснае, дабро гэтак жа можа быць накіравана як у адзін бок ў станоўчы і на шкоду астатнім, адмоўную. З такім пачуццём, як міласэрнасць трэба быць асцярожным, бо яго празмернасць можа прывесці да таго што вы будзіце па мне так надакучаць ці здавацца наіўным і занадта жаласлівым. Милосердие- рэч вельмі карысная, бо далёка не кожны чалавек здольны выклікаць у нас бескарыслівы цікавасць і спачуванне. Калі ты міласэрны, то тваю сэрца часам бывае сціскаецца і кім у горла ўстае. А калі ты ведаеш, што гатовы не толькі дапамагаць людзям без асабістай выгады і пачуцця гонару, то ты ўмееш прачуць тое што адчуваюць яны і міласэрны па сапраўднаму.

А што калі чалавек яе міласэрны, вось што-то цалкам наадварот? Гэта калі табе не ўсяму холадна, а толькі сэрца застыглая і апусцела, табе не бывае горача і танчыць не хочацца, гэта не каханне, а ОРВ. Ты жорсткі і абыякавы, пра міласэрных учынках і не ведаеш, не верыш у тое што людзі здольныя на што-небудзь дзеля іншых. Табе ўсё роўна на падзеі, якія адбываюцца ў свеце. Такія людзі ўжо страчаныя. Па мне так іх ня ненавідзець трэба, каб не прыпадобніцца ім, а шкадаваць і плакаць па такіх як яны.

Складанне аб міласэрнасці (па артыкуле Д.Гранина)

Тэма артыкула Д.Гранина маральнасць, а дакладней адна з яе складнікаў — міласэрнасць.

Аўтар артыкула падымае цікавую праблему: ці з’яўляецца пачуццё міласэрнасці састарэлым?

Свае развагі пісьменнік пачынае з тэзіса, што міласэрнасць састарэла.

Аргументам з’яўляецца тое, што нават у слоўніку слова «Міласэрнасць» адзначана як састарэлае і ў пацверджанне сваёй думкі прыводзіць прыклад, калі ў г.Ленинграде была перайменаваная вуліца Міласэрнасці.

Для таго каб мы разумелі наколькі важны гэты праблема аўтар распавядае пра тое што міласэрнасць — «старажытнае неабходнае пачуццё, уласцівае ўсім жывым».

У канцы сваіх разважанняў Д.Гранин прыходзіць да высновы аб тым, каб міласэрнасць не страчваюць з нашага жыцця яго неабходна трэніраваць.

Аўтар перакананы: «изьять міласэрнасць — значыць пазбавіць чалавека аднаго з найважнейшых праяў маральнасці». Ён упэўнены, што людзі здольныя да спагады, яно даецца нам пры нараджэнні разам з душой і як усё маральныя пачуцці слабее, калі ім не карыстацца.

Пазіцыя самога Д.Гранина ярка выяўлена ў апошнім абзацы: аўтар перакананы, што выхаванне пачуцця міласэрнасці ў сучасным грамадстве — неабходнасць.

Аўтар не выкрывае, не крытыкуе, ён звяртае нашу ўвагу на тое, як дорага пачуццё міласэрнасці.

Такое стаўленне пісьменніка не выпадкова, быўшы зусім маладым, ён прайшоў вялікую Айчынную вайну і бачыў шмат прыкладаў праявы міласэрнасці, якія выратавалі жыцці людзей.

Я з цікавасцю прачытаў артыкул Д.Гранина і шчыра зацікавіўся гэтай праблемай.

Бо ў сучасным грамадстве многія людзі забыліся, што такое міласэрнасць.

Я лічу, прычынай з’яўляецца тое, што з зменнай улады, развалам СССР, у гады перабудовы шмат людзей было падмануць. У сувязі з гэтым народ стаў менш даверлівым і больш бязлітасным, тым самым Зжываючы міласэрнасць ў сваіх сэрцах. У далейшым гэта адбілася на выхаванні наступнага пакалення. Але на маю думку, нямала людзей схільныя да спагады і праяўляюць міласэрнасць.

Я ведаю гісторыю, сведкам якой быў. У дзіцячай анкалогіі, калі маленькай дзяўчынцы патрэбная была тэрміновая перасадка касцявога мозгу, лекары доўгі час не маглі знайсці донара. Пасля рэкламы, апублікаванай у СМІ, адгукнуўся малады чалавек, цалкам падыходзіць па ўсім патрабаванням, ён пагадзіўся дапамагчы і аддаць частку свайго касцявога мозгу. Першы плот ствалавых клетак прайшоў для яго цяжка: малады чалавек адчуваў жахлівую боль. Пазней аказалася, што ўзятага колькасці не хапіла і трэба яшчэ, інакш дзіця памрэ, але акрамя таго ў гэты раз нельга было ўжываць анестэзію з-за рызыкі здароўю. Нягледзячы на ​​гэта малады чалавек пагадзіўся зноў аддаць частку касцявога мозгу. Дзякуючы гэтаму дзяўчынка выжыла і была шчасна выпісана дадому.

Падводзячы вынік, скажу, што артыкул прымусіла мяне задумацца аб маральнасці, а дакладней пра адну з яе складнікаў — міласэрнасць. Безумоўна, у наш час, калі грамадства амаль зусім забылася аб узаемадапамозе і да чужога гора ставіцца абыякава, усё ж застаецца праменьчык надзеі, што людзі зразумеюць, як важна міласэрнасць ў нашым жыцці

54773 чалавека прагледзелі гэтую старонку. Зарэгіструйся або увайдзі і даведайся колькі чалавек з тваёй школы ўжо спісалі гэта сачыненне.

/ Складанні / Гранін Д.А. / Рознае / Сачыненне аб міласэрнасці (па артыкуле Д.Гранина)

Мы напішам выдатнае складанне па Вашым замове ўсяго за 24 гадзіны. Унікальнае складанне ў адзіным экземпляры.

Понравилась статья? Поделиться с друзьями:
Adblock
detector