Я сэрцам ніколі не хлушу …
Творчасць С. А. Ясеніна займае важнейшае месца ў літаратуры XX стагоддзя. Рускі паэт, выхадзец з простай сялянскай сям’і, стаў прадаўжальнікам справы Пушкіна і Гогаля, Талстога і Чэхава. Ясеніну атрымалася яшчэ больш "рассунуць межы" народнай мовы. А яго сакраментальная любоў да роднага краю вызначыла своеасаблівасць лірыкі.
Галоўнай тэмай лірыкі Ясеніна заўсёды з’яўляецца Радзіма, любоў да роднай зямлі. Паэт сам так характарызуе свае вершы: «Мая лірыка жывая адной вялікай любоўю, любоўю да радзімы. Пачуццё радзімы — асноўнае ў маёй творчасці «. Пра што б не спяваў Ясенін, яго пачуцці і эмоцыі заўсёды адлюстроўваліся праз ўспрыманне Радзімы.
Да рэвалюцыі ў С. А. Ясеніна выйшаў зборнік вершаў "Радуница9quot ;, у якім ён разважае пра Русі, аб яе шляху, пра каханне і аб прызначэнні паэта. Але ўсё філасофскія пытанні нязменна адлюстроўваюцца праз апісанне роднага краю:
Гой ты, Русь, мая родная,
Хаты — у шатах ладу.
Не відаць канца і краю —
Толькі сінь смокча вочы.
ён апявае "азёрную сінь", "блакітныя далі", "белыя павекі Месяца", "жоўтыя павады месяцы". Наогул, каляровыя эпітэты — гэта яшчэ адна характэрная рыса Ясенінскай лірыкі. Праз фарбы паэт умее перадаць тон і настрой.
Чорная, потым прапахлая выць!
Як мне цябе не лашчыць, не кахаць?
Чорны — колер суму і смутку, а ў Ясеніна ён зайграў новымі адценнямі. Чорны — як колер урадлівай зямлі. А як не любіць гэтую зямлю, якая корміць!
Любоў да Радзімы ў паэта беспамерная, яна вызначае галоўныя матывы паводзін. Напрыклад, Ясенін піша:
А месяц будзе плыць і плыць,
Губляючы вёслы па азёрах.
І Русь усё таксама будзе жыць,
Скакаць і плакаць ля плота.
Верш было напісана ў 1916 годзе. У паветры ўжо лунаў дух рэвалюцыі. І Ясенін ўспрыме рэвалюцыю з радасцю, з палёгкай. Але паэт памыліўся. Ён думаў, што рэвалюцыя прынясе палёгку вёсцы, наступіць гэтакі "мужыцкі рай". А атрымалася зусім не так. Гэта неразуменне ідэй рэвалюцыі зрабіла яго чужым у роднай краіне. Тады і з’яўляюцца ў лірыцы Ясеніна матыў суму, асуджанасці, які стане асноўным для яго позняй лірыкі. Ён піша:
Квітнейце, юныя! I здаровае цела!
У вас іншае жыццё, у вас іншы напеў.
А я пайду адзін да невядомым межаў,
Душой бунтуе навекі присмирев.
У пачатку 20-х гадоў Ясенін яшчэ больш расчараваны ў рэвалюцыі. З’яўляюцца гнеўныя радкі:
"Пустая забава! Адны размовы!
Ну што ж? Ну што ж мы ўзялі наўзамен?
Прыйшлі тыя ж жулікі, тыя ж злодзеі
І разам з рэвалюцыяй усіх ўзялі ў палон. "
Але да канца Ясенін застаецца верным свайму крэда: "Я — апошні паэт вёскі". Ён апявае вёску, просты побыт. Так, баліць душа, што не адбылася абнаўлення. Ад гэтага любоў да Радзімы стала шчымлівай, сумнай. Паэт не разумее новых людзей, не бярэ гэтага абнаўлення, але дабраслаўляе сваю Радзіму, любіць яе таксама моцна і самааддана. Хай ён цяпер "чужой9quot ;, але любоў да Айчыны па-ранейшаму — самая галоўная тэма.
(Дом бацькоў Ясеніна)
Асаблівасць лірыкі Ясеніна яшчэ і ў тым, што ўсе вершы паэта вельмі эмацыйныя. Ён шматаблічны ў сваіх творах: то сціплы рамантык, то бесшабашны гуляка-хлопец, то сумны вандроўца, чые песні гучаць з болем і надрывам. Менавіта гэтыя яркія эмоцыі да гэтага часу прымушаюць захапляцца паэзіяй Ясеніна і нікога не пакідаюць абыякавым.
Я ганаруся Ясенінам, таму што ён ніколі не аддзяляў свой лёс ад лёсу Радзімы. Хоць мог, як i многiя iншыя, з’ехаць у іншую краіну, жыць нябедна, абзавесціся прыхільнікамі, і — "бывай, нямыты Расія". Але няма! Не такі быў "апошні паэт вёскі". І лепш за ўсё жыццёвая пазіцыя вялікага Майстры выказана, на мой погляд, у наступных радках:
Калі крыкне раць святая:
Я скажу: "Не трэба раю,
Дайце радзіму маю".
Мы ў Фэйсбуку
"сезоны года" — гэта часопіс аб прыродзе, культуры і навакольным свеце.
Матэрыялы можна выкарыстоўваць для азнаямлення дзяцей з прыродай, у дапамогу школьнікам, у рабоце выхавальніка і настаўнікі.
Маё стаўленне да творчасці С.А. Ясеніна
Сяргей Ясенін — паэт неверагодна цікавы, са сваім асаблівым творчым лёсам. Ясенін пачынаў свой шлях у літаратуры як тыповы селянін-самавук, а скончыў яго як вялікі рускі паэт. Ён пакінуў нам вялікая вершаванае спадчына. Яго мова вельмі багаты і цікавы.
У сваёй творчасці Ясенін закранаў многія тэмы: каханне, Радзіма, руская прырода, рэвалюцыя … Яго пяру належаць прыгожыя, часам авангардныя, часам рамантычныя, часам гнеўныя і іранічныя, але заўсёды блізкія і зразумелыя чытачу вершы.
Ясеніна называюць «паэтам рускай вёскі». Нельга не заўважыць сумную любоў да роднай краіны, якая ў думках паэта была свабоднай, зялёнай, бязмежнай палянай з духмянымі кветкамі. Вобраз «рускага хлопца» склаўся ў Ясеніна з самага пачатку творчага шляху. На сваё першае публічнае выступленне ў 1915 году сябры параілі яму надзець белую кашулю з срэбным гафтам і ўзяць з сабой вясковую гармонік …
Жаночы вобраз «Персідскіх матываў» зборны. Усе гераіні цыкла — Шаганэ, Гелія, Лала — прыгожыя і дзіўныя, гэтак жа, як і іх радзіма. Загадкавая краіна Персія прыцягвае Ясеніна і незвычайнасцю нораваў, і экзатычнасць прыроды, і загадкавасцю жанчын. Але, захапляючыся дзіўнай Персіяй, лірычны герой не перастае сумаваць па радзіме.
0 чалавек прагледзелі гэтую старонку. Зарэгіструйся або увайдзі і даведайся колькі чалавек з тваёй школы ўжо спісалі гэта сачыненне.
/ Складанні / Ясенін С.А. / Рознае / Маё стаўленне да творчасці С.А. Ясеніна
Мы напішам выдатнае складанне па Вашым замове ўсяго за 24 гадзіны. Унікальнае складанне ў адзіным экземпляры.
Ясенін сачыненне
Пранікненне ў майстэрню любога паэта лепш за ўсё пачынаць з ўспаміны пра яго жыццёвым шляху.
Творчасць С. А. Ясеніна непарыўна звязана з тэмай кахання, яно як бы і не існуе без гэтага высокага пачуцця. Душа паэта не можа не кахаць, не захапляцца, ня палаць запал. Яна дыхае любоўю, жыве ёю, што і знаходзіць сваё адлюстраванне ў лірыцы.
Паэзія С. А. Ясеніна блізкая і дарога многім людзям, яго вершы закранаюць найбольш важныя аспекты жыцця, блізкія народу. Глыбокая ўнутраная сіла яго лірыкі, супадзенне жыццёвага шляху з лёсам народа дазволілі яму стаць па-сапраўднаму народным паэтам.
Час, у якое жыў і тварыў С. А. Ясенін, было адной з самых складаных эпох у гісторыі расійскай дзяржавы. Бурныя падзеі, якія адбываліся ў краіне, адбіваліся на жыцці кожнага чалавека, які жыў у гэты час у нашай дзяржаве.
Ясенін Сяргей Аляксандравіч — вялікі рускі паэт. Ён сцвярджаў, што пачуццё радзімы — асноўнае ў яго творчасці. Гэта пачуццё Ясенін пранёс праз усё сваё кароткае, але дзіўна яркае і насычанае жыццё. Пачуццём радзімы прасякнуты практычна ўсе вершы, а таксама паэмы Ясеніна.
«Мая лірыка жывая адной вялікай любоўю — любоўю да радзімы», 9mdash; так казаў Сяргей Ясенін пра сваю творчасць. А вобраз радзімы для яго непарыўна звязаны з роднай прыродай. Руская прырода для Ясеніна — гэта вечная прыгажосць і вечная гармонія свету, лекар людскія душы.
«. Буду я вядомым і багатым, І будзе помнік стаяць у Разані мне. », 9mdash; марыў у юнацтве Сяргей Ясенін. Помнік яму сапраўды пастаўлены і не толькі ў Разані. І багаты ён быў бязмежна. Яго багацце — гэта яго вершы. Сумныя і гарэзныя, далікатныя і задзірлівыя, яны не могуць пакінуць абыякавымі.
Паэма Сяргея Аляксандравіча Ясеніна «Ганна Снегіна» — твор шмат у чым выніковае, у якім асабісты лёс паэта суаднесена з лёсам народнай. Паэма цесна звязаная з лірыкай Ясеніна, увабрала ў сябе шматлікія яе матывы і вобразы.
Сяргей Ясенін жыў і тварыў на рубяжы дзвюх эпох — старой і новай. Вядомае выслоўе пра тое, што калі свет расколваецца напалову, то расколіна праходзіць праз сэрца паэта, — цалкам можна аднесці да Ясеніну.
1. Галоўная тэма творчасці С. А. Ясеніна — любоў да Радзімы
Паэт пра сваё стаўленне да тэмы Радзімы і прыроды
«Мая лірыка жывая адной вялікай любоўю — любоўю да Радзімы, Пачуццё Радзімы — асноўнае ў маёй творчасьці».
«Усё маё творчасць — пра Расію, Расія — галоўная тэма маіх вершаў. — Без гэтай тэмы я не быў бы паэтам ».
«Радзіма — гэта тое, што проста і важка, ясна; гэта тое, што можа выстаяць супраць любога ўрагану ».