З любоўю да прыроды роднага краю

Пра тэму: Любоў да Радзімы пачынаецца з любові да роднай прыроды. Самая блізкая пачуццям прырода, гэта прырода тых месцаў, дзе мы нарадзіліся. Трэба любіць і шанаваць тую прыгажосць, якую дорыць нам прырода, асабліва калі гэта знаёмыя з дзяцінства любімыя месцы прыроды роднага краю. Мабыць, самыя моцныя і хвалюючыя ўспаміны з дзяцінства — гэта ўспамін родных месцаў, любімыя сцяжынкі, закуткі, тое, што робіць любоў да роднага краю нязменнай і такі незабыўнай.

Радзіма — гэта вельмі ёмістае па сваім змесце паняцце. У яго ўкладваецца вельмі глыбокі і шматгранны сэнс. І першае, з чаго пачынаецца радзіма для кожнага чалавека — гэта яго сям’я, гэта значыць самыя дарагія і блізкія людзі. Затым дадзенае паняцце пашыраецца да ўсяго навакольнага свету, і чалавек бачыць у радзіме ў першую чаргу прыроду свайго краю. У рэшце рэшт, нашу радзіму стварылі прырода і продкі. І менавіта прырода спярэшчаныя усё сваімі ландшафтамі і натуральнымі прыгажосцямі.

У кожнага з нас ёсць свае любімыя месцы, якія нам падабаюцца яшчэ з дзяцінства, і з якімі ў чалавека ёсць свае ўспаміны і асацыяцыі. А бо што можа быць больш цудоўным тых успамінаў, якія захаваліся ў чалавека? Асабліва калі гэта прыемныя ўспаміны, і тым больш звязаныя з дзяцінствам.

Так што ў першую чаргу Радзіма — гэта тыя родныя сцяжынкі, па якіх чалавек кудысьці хадзіў, знаёмыя завулкі, завулкі, дома, паркі, азёры і ўсё астатняе — у кожнага ж свае асацыяцыі і ўспаміны. Менавіта з гэтага і пачынаецца любоў да радзімы — з родных месцаў, якія блізкія кожнаму чалавеку. Таму сама Радзіма не аддзельная ад прыроды і ад яе прыгажосцяў.

Далей ужо да гэтага вобразу мы дадаем то павага, якое ёсць у кожнага чалавека перад яго продкамі, якія жылі і тварылі на гэтай зямлі, облагораживая яе у працы і абараняючы на ​​палях бітваў. І кожнаму чалавеку варта памятаць пра тое, што радзіма і яго родны край заўсёды дапамогуць яму набрацца фізічных і духоўных сіл, якія б нягоды ён не адчуваў у жыцці. І памылковым з’яўляецца атаясамліванне радзімы з эканамічным дабрабытам той дзяржавы або ладу, у якім мы жывем. Паняцце «Родины9raquo; — гэта нашмат больш патаемнае і духоўнае паняцце. І гэты вобраз жыве ў душы кожнага чалавека.

Мы ў Фэйсбуку

"сезоны года" — гэта часопіс аб прыродзе, культуры і навакольным свеце.

Матэрыялы можна выкарыстоўваць для азнаямлення дзяцей з прыродай, у дапамогу школьнікам, у рабоце выхавальніка і настаўнікі.

Любоў да роднага краю

Гэтае светлае пачуццё закладваецца ў чалавеку з самага дзяцінства. Яно пачынае развівацца з любові, што выяўляецца да прыроды таго месца, у якім мы нарадзіліся. Бо кожны з нас з асаблівым трапятаннем ставіцца да прыроднай прыгажосці самых дарагіх сэрцу вулачак, азёр, лясоў, паркаў, наведвальных намі ў дзяцінстве. Нашы бацькі з малых гадоў у нас выхоўваюць непахісныя любоў і павага да прыроды.

Любоў да радзімы — паняцце досыць глыбокае. Першым, што характарызуе гэтае пачуццё для чалавека, з’яўляецца яго дом, сям’я. А ў астатнім любоў да радзімы выяўляецца ў выглядзе любові чалавека да прыроды роднага краю.

Усе людзі, чые сэрцы ўмеюць адчуваць і любіць, маюць родныя закуткі і месцы, якія асацыююцца ў іх з дзяцінствам. Праўда, не заўсёды гэтыя месцы цягнуць за сабой прыемныя ўспаміны, да прыкладу, лавачка, на якой першае каханне не змагла адказаць узаемнасцю, і кінула вас. Але ўсё-ткі гэта таксама ўспаміны, якія навяваюць настальгічныя пачуцці.

Вось вы, пры сканчэнні шматлікіх гадоў, праведзеных у іншым горадзе ці нават краіне, выпадкова пабачылі фота вашага каханага з малых гадоў места где-небудзь (у інтэрнэце, сацыяльных сетках, у рэкламе), і на вас адразу наваліцца туга па доме, па прыгажосці тых месцаў, па падзеях і людзям, звязаным з імі.

Бо Радзіма ў першую чаргу характарызуецца роднымі сцяжынкамі, знаёмымі вулачкамі і дамамі, паркамі, азёрамі, наогул усім тым, што звязвае чалавека з месцам яго нараджэння, сталення. З гэтага і фармуецца любоў да роднага краю. Яна расце прапарцыйна вашаму сталення, і да больш сталага ўзросту становіцца больш моцнай і непарушнай. Таму Радзіма і прыгажосць яе прыроды цесна ўзаемазвязаны паміж сабой.

Разам з прыгажосцю прыроды роднага краю, палюбіць Радзіму дапамагае павагу і пашана да продкаў, якія жывуць калісьці на яе тэрыторыі. Гэтыя пачуцці адчувае кожны чалавек, гэта закладзена ў нас яшчэ ў момант нашага развіцця ў матчыным чэраве. І кожнаму з нас неабходна ведаць тое, што родныя мясціны заўсёды могуць зарадзіць душу і цела чалавека пры іх наведванні ў цяжкія моманты яго жыцця.

Людзі памыляюцца, калі лічаць, што Радзіма — гэта эканамічная, сацыяльная заможнасць і дабрабыт краіны, у якой яны жывуць.

Таму як Радзімай з’яўляецца нешта большае, тое, што закранае нават самыя аддаленыя куткі чалавечай душы, тое, што выклікае слёзы радасці і шчасця, слёзы суму і смутку.

Понравилась статья? Поделиться с друзьями:
Adblock
detector